«Σου ζητώ βία» – Τα ερωτικά γράμματα της Φρίντα Κάλο στον Ντιέγκο Ριβέρα
Μια σχέση συνώνυμο της πολυπλοκότητας της αγάπης.
- Δολοφονία σε ξενοδοχείο στην Καλαμάτα - Συνελήφθη ύποπτος
- Σε 20 χρόνια φυλάκισης καταδικάστηκε ο σύζυγος της Ζιζέλ Πελικό για βιασμούς - Ένοχοι οι 51 κατηγορούμενοι
- Αποκάλυψη in: Μία πολυμήχανη 86χρονη παγίδευσε μέλη συμμορίας «εικονικών ατυχημάτων» στα Χανιά
- Δημήτρης Ήμελλος: Το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο ηθοποιό -Τραγική φιγούρα η μητέρα του
Με περίπου 200 έργα στο όνομά της, η Φρίντα Κάλο δεν ήταν μια παραγωγική ζωγράφος. Αυτή η μη παραγωγική ζωγράφος, όμως, έχει μείνει στην ιστορία ως ένα αειθαλές σύμβολο της τέχνης, της ζωής και των παθιασμένων ερώτων.
Ο κατάλογος των ειδυλλίων της εκτεινόταν σε δεκαετίες, ηπείρους και φύλα. Οι θρύλοι και οι αφηγήσεις γύρω από τις σχέσεις της με τον μαρξιστή θεωρητικό Λέον Τρότσκι, τη χορεύτρια Ζοζεφίν Μπέικερ και τον φωτογράφο Νίκολας Μουράι, δεν έχουν τέλος.
Ωστόσο, ήταν η εμμονική και μεγάλης διάρκειας σχέση της με τον συνάδελφό της ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα, με τον οποίο ξεκίνησε ένα παθιασμένο φλερτ, από τότε που τον είδε σε ηλικία 15 ετών, που επηρέασε και σημάδεψε πιο έντονα την Κάλο.
Μια δύσκολη και έντονη συνύπαρξη
Πολλοί από τους πίνακές της παραπέμπουν στην ασταθή αλλά ουσιαστική σχέση μεταξύ των δύο θερμόαιμων καλλιτεχνών, οι οποίοι παντρεύτηκαν το 1929, χώρισαν περίπου 10 χρόνια αργότερα και ξαναπαντρεύτηκαν αμέσως μετά.
Σε μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική αυτοπροσωπογραφία του 1943, με τίτλο Diego on my mind (Ο Ντιέγκο στο μυαλό μου), η Κάλο κάνει τατουάζ ένα μικρό ομοίωμα του Ριβέρα στη μέση του μετώπου της.
Παρόλα αυτά είναι οι μαγευτικά δουλεμένες ερωτικές επιστολές της που καθιστούν σαφές πόσο βαθιά την επηρέασε η σχέση της με τον Μεξικανό τοιχογράφο.
Δείτε το βίντεο
Το θρυλικό ημερολόγιο της Κάλο
Αρκετές από αυτές τις επιστολές συντάχθηκαν στο περίφημο ημερολόγιο της Κάλο, το οποίο ξεκίνησε λίγα χρόνια μετά την επανασύνδεσή της με τον Ριβέρα και κράτησε μέχρι τον θάνατό της το 1954.
Αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητα της αγάπης της Κάλο για τον διάσημο, ερωτοχτυπημένο καλλιτέχνη, ο οποίος ξεκίνησε ως μέντοράς της και τελείωσε ως ομότιμός της. Αλλά κάθε μία επιστολή, με τον τρόπο της, επιβεβαιώνει επίσης την αμοιβαιότητα της αρχέγονης επιθυμίας του ζευγαριού ο ένας για τον άλλον.
Το πάθος τους συνδύαζε το σεξ, την πνευματικότητα και τη ζωγραφική -και καθοδηγούσε τη σχέση τους μέσα από αμέτρητες απιστίες και διαπληκτισμούς.
Μια σχέση φωτιά
Το πρώτο γράμμα της Κάλο προς τον Ριβέρα στο ημερολόγιο, γραμμένο με ελικοειδή καλλιγραφία, αποκαλύπτει ένα ισχυρό μείγμα βίας, αγωνίας, αγάπης και τέχνης. «Σου ζητάω βία, μέσα στην ανοησία, και εσύ, μου δίνεις χάρη, το φως σου και τη ζεστασιά σου» γράφει σε μια νύξη προς την εκρηκτική φύση της σχέσης τους.
Και αμέσως μετά, επιβεβαιώνει την αγάπη της γι’ αυτόν σε μια γλώσσα που καταλαβαίνουν και οι δύο πάρα πολύ καλά: Τη ζωγραφική. «Θα ήθελα να σε ζωγραφίσω, αλλά δεν υπάρχουν χρώματα, γιατί υπάρχουν τόσα πολλά, στη σύγχυσή μου, την απτή μορφή της μεγάλης μου αγάπης».
Το πάθος της Κάλο για τον Ριβέρα είναι τόσο έντονο και πολύπλευρο, εξηγεί, που δεν υπάρχουν αρκετές αποχρώσεις για να το αποτυπώσουν.
Με αναφορές στην φασματοσκοπία
Και σε άλλες επιστολές, επίσης, η Κάλο χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο του χρώματος για να περιγράψει το σεξ και τον έρωτα. «Τα μάτια σου πράσινα σπαθιά μέσα στη σάρκα μου. Κύματα ανάμεσα στα χέρια μας. Όλοι σας σε έναν χώρο γεμάτο ήχους – στη σκιά και στο φως. Σε αποκαλούσαν auxochrome, αυτός που συλλαμβάνει το χρώμα. Εγώ χρωματοφορέας – αυτός που δίνει χρώμα».
Τα αξοχρώματα και τα χρωμοφόρα, το γιν και το γιανγκ της θεωρίας των χρωμάτων, είναι τα μοριακά δομικά στοιχεία που μας επιτρέπουν να βλέπουμε τον κόσμο σε όλες τις πολυάριθμες αποχρώσεις του. Στο μήνυμα της Κάλο, αντιπροσωπεύουν μια ρομαντική σχέση όπου ο ένας δίνει και ο άλλος παίρνει.
Ενώ αυτή η μεταφορά παραπέμπει στην ανισότητα και την ανισορροπία, η Κάλο τονίζει ξανά και ξανά ότι, παρά τις αναταραχές, αυτή είναι μια σχέση από την οποία ευδοκιμεί.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια τεθλασμένη, δική τους ισορροπία
Σε μια επόμενη επιστολή, γράφει: «Πάνω στη μορφή σου, οι βλεφαρίδες των λουλουδιών ανταποκρίνονταν στο άγγιγμά μου, το μουρμουρητό των ρυακιών. Στο χυμό των χειλιών σου υπήρχαν κάθε λογής φρούτα, το αίμα του ροδιού, ο ορίζοντας της μαμής και ο καθαρισμένος ανανάς. Σε πίεσα στο στήθος μου και το θαύμα της μορφής σου διαπέρασε όλο μου το αίμα μέσα από τις άκρες των δαχτύλων μου».
Αλλά η Κάλο πίστευε επίσης ότι η σχέση της με τον Ριβέρα υπερέβαινε τον σωματικό, φυσικό, ακόμη και ζωγραφικό κόσμο. «Δεν είναι αγάπη, ούτε τρυφερότητα, ούτε στοργή, είναι η ίδια η ζωή, η ζωή μου, που βρήκα όταν την είδα στα χέρια σου, στο στόμα σου και στα στήθη σου» του γράφει.
«Έχω στο στόμα μου τη γεύση των αμυγδάλων από τα χείλη σου. Οι κόσμοι μας δεν βγήκαν ποτέ έξω. Μόνο ένα βουνό μπορεί να γνωρίσει τον πυρήνα ενός άλλου βουνού».
*Η Φρίντα Κάλο έφυγε από τη ζωή στις 13 Ιουλίου 1954
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις