Η Σόφη Ζαννίνου μιλώντας στο περιοδικό Λοιπόν και στον Ανδρέα Θεοδώρου έδωσε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για την καριέρα της, τη σχέση με τον πατέρα της και δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διαδρομή της.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας που κληθήκατε να ανεβείτε στο σανίδι;

Όταν ο πατέρας μου ήταν στην εντατική που είχε κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς και εγώ τραγουδούσα με τον Πάριο και την Αλεξίου. Μετά το πρόγραμμα που έκανα, πήγαινα στο νοσοκομείο, στην εντατική και επειδή δεν μπορούσα να είμαι τις ώρες που επιτρεπόταν, παρακαλούσα τις κυρίες να του δώσω ένα φιλί να δω ότι ζει και να πάω σπίτι μου, μέχρι την επόμενη φορά που θα πήγαινα να τον δω.

Πού βρίσκατε την δύναμη τότε;

Ο πατέρας μου όταν ψιλομεγάλωσα και μπορούσε να μου πει κάποια πράγματα μου είπε ότι σε αυτή τη δουλειά δεν θα πω ποτέ ότι νύσταξα, ότι κουράστηκα, ότι κρυώνω, ότι είμαι άρρωστη. Το μόνο που θα πεις μου έλεγε είναι… πέθανα. Σκέψου ότι κηδέψαμε τη γιαγιά μου στις 3 και στις 5.30 ο πατέρας μου ήταν στο θέατρο και έπαιζε «Τον τρελό του Λούνα παρκ» με τον Βέγγο.

Όταν ήμουν στην παλιά Αθήνα που πρωτοξεκινούσα την καριέρα μου στο τραγούδι, είχε χάσει τον πατέρα της η Μαρινέλλα. Ήμασταν μαζί με Μητροπάνο και νομίζω έλειψε δυο μέρες μόνο από τη δουλειά της. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που τραγουδούσε το «Άνοιξε πέτρα» και το δάκρυ δεν κύλησε, αλλά πετάχτηκε, εκσφενδονίστηκε. Το είδα με τα μάτια μου.

Τι θέλω να πω με αυτό; Δεν υπάρχει σε αυτή τη δουλειά, αυτό που σε κάποιες άλλες δουλειές μπορείς να πάρεις μια άδεια για να πενθήσεις.

Είχατε ζήσει και μια αποβολή κατά τη διάρκεια παράστασης έτσι δεν είναι;

Βέβαια, έπαιζα με τον Χάρρυ Κλυν και την ώρα της παράστασης έπαθα αποβολή. Συνέχισα κανονικά, τελείωσε και πήγα στο νοσοκομείο. Έκανα κανονικά τη διαδικασία και την επόμενη μέρα ήμουν στη δουλειά μου.

Δεν ήταν σοκ για εσάς;

Εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο, παρά μόνο την παράσταση. Μετά την παράσταση, έκλαψα. Ήμασταν στο καμαρίνι με τη Σοφία Παππά, ήταν τότε που γινόντουσαν και οι μεγάλοι σεισμοί.

Headlines