Το γκράφιτι με τη μορφή του Θόδωρου Αγγελόπουλου έξω από την αίθουσα τελετών του ΑΠΘ δεν υπάρχει πια. Ο τοίχος ξαναβάφτηκε και το έργο του Γιώργου Κοφτή, αφιερωμένο στη μνήμη του μεγάλου δημιουργού, σβήστηκε άγνωστο για ποιο λόγο.

Ο ίδιος ο καλλιτέχνης με ανάρτησή του μιλά για μια κίνηση που εγείρει πολλά ερωτήματα για τους λόγους που κάποιοι αποφάσισαν να σβήσουν το έργο του, ενώ αναρωτιέται εάν μπορεί κανείς να «ξεχωρίσει τον βανδαλισμό από την τέχνη».

«Όπως προστάζει η αισθητική και η ηθική του ΑΠΘ»

«Πάλι καλά έτυχε προχθές και πέρασα και το χάρηκα για τελευταία φορά. Σήμερα ο τοίχος καθαρός. Άδειος. Όπως ακριβώς προστάζει η αισθητική και η ηθική του ΑΠΘ.

Εγείρονται πολλά ερωτήματα για το αν ξεχωρίζει κάνεις τον βανδαλισμό από την τέχνη κτλ. Δεν θα τα αναλύσω. Λυπάμαι που δεν είναι εδώ ο Τεό.

Ήταν ένα έργο που αληθινά καμάρωνα και έλεγε πολλά για μένα. Αιωνία του η μνήμη για πολλοστή φορά του Τεό. Αυτά τα όμορφα. Και στα επόμενα που έρχονται».

Η μνήμη μιας άλλης Θεσσαλονίκης

Το έργο δημιουργήθηκε στις 3 Ιουνίου με τον Γιώργο Κοφτή να αναφέρει τότε ότι δεν επέλεξε τη μορφή του Θόδωρου Αγγελόπουλου τυχαία.

«Ήθελα απεγνωσμένα να επανέλθει η μνήμη μιας άλλης Θεσσαλονίκη. Μιας πόλης πολύ πιο φωτεινής από αυτήν που ζούμε σήμερα. Μιας πόλης που είχε χώρο για όραμα, για φαντασία, για λεπτότητα και για δημιουργία. Μια πόλη που με την ματιά του ο Αγγελόπουλος την απαθανάτισε στην όμορφη γκριζωπη της ευαισθησία. Μια Θεσσαλονίκη που σήμερα ψυχορραγεί.. », είχε γράψει χαρακτηριστικά σε ανάρτησή του.

«Ζούμε ανάμεσα σε ερείπια και δεν αναφέρομαι καν στα κτίρια. Αναφέρομαι στους ανθρώπους που μας κρατάνε κάτω. Κακώς ίσως κάποιοι είμαστε εδώ και δεν αντέχουμε αυτην την κατάσταση. Δεν μας μένει τίποτε άλλο από το να την αλλάξουμε. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Δεν διαθέτουμε ατελείωτο χρόνο.

Μοναχά ένα τόσο δα μικροσκοπικό παρόν. Πήρα το θάρρος να επέμβω ξέροντας πως αυτό που κάνω είναι εφήμερο αλλά και πως η επικείμενη καταστροφή του το μόνο που θα κάνει είναι του δώσει δύναμη».

Headlines