Ο διεθνής επιθετικός, Βαγγέλης Παυλίδης, μίλησε στο podcast «Κουβέντα στο ΠΙ & ΦΙ» και αποκάλυψε για πρώτη φορά την επιθυμία του να πάρει μεταγραφή σε ομάδα από τα top-5 πρωταθλήματα της Ευρώπης, μετά από την εκπληκτική σεζόν με την Άλκμααρ και τα 22 γκολ του.

Μέσα σε όλα, ο 24χρονος στράικερ μοιράστηκε με τον Θωμά Μίχο άγνωστες ιστορίες από την συνύπαρξή του με τον εκλιπόντα ατζέντη του, Μίνο Ραϊόλα, λέγοντας ακόμα πως ήταν τόσο καλός που θα μπορούσε να του πουλήσει ακόμα και παγάκια σε χυμό.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Για το αν πίστευε πως μπορούσε να ξεπεράσει τα 22 γκολ που πέτυχε σε όλες τις διοργανώσεις φέτος: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος που κατάφερα να βάλω 22 γκολ. Η περσινή χρονιά ξεκίνησε πολύ καλά στην αρχή, μαζί με τα προκριματικά και με το πρωτάθλημα. Ξεκίνησα πολύ δυνατά με γκολ και ασίστ, αλλά μετά τον δύσκολο τραυματισμό που με κράτησε 2 μήνες εκτός, όταν βλέπω τη φετινή χρονιά λέω ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό που έκανα. Γιατί μετά από ένα τραυματισμό δεν ξέρεις πως θα επιστρέψεις, δεν ξέρεις πόσο χρόνο θα χρειαστείς να βρεις τα πατήματά σου και τον εαυτό σου αλλά όλα πήγαν πολύ καλά και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Σίγουρα θα μπορούσα να βάλω παραπάνω γκολ γιατί όλοι οι επιθετικοί χάνουν φάσεις, αλλά σίγουρα δεν είμαι απογοητευμένος ή στεναχωρημένος για το νούμερο που έκανα».

Για το αν τον αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση στο τέλος μετά και την φετινή πορεία σε πρωτάθλημα και Ευρώπη: «Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή της χρονιάς ξέραμε ότι η ομάδα δεν ήθελε να πουλήσει πολλούς παίκτες και ήθελε πιο πολύ να επενδύσει σε αυτή τη χρονιά σαν Άλκμααρ και να πρωταγωνιστήσει. Ήμασταν πολλά παιδιά που ήμασταν δεύτερη και τρίτη χρόνια μαζί. Εγώ ήμουνα τη δεύτερη και είχαμε ένα πάρα πολύ καλό κορμό, πήραμε και κάποιους πολύ σημαντικούς παίκτες και φυσικά κάναμε μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα, αλλά και καλή πορεία στην Ευρώπη. Επειδή όμως ήμασταν πολύ κοντά και στους δύο στόχους, δηλαδή και στο πρωτάθλημα ήμασταν για αρκετό διάστημα πρώτοι και δεύτεροι με μικρή διαφορά από τον πρώτο, υπάρχει αυτή η πικρία στο τέλος γιατί βγήκαμε τέταρτοι, καθώς κυνηγήσαμε πιο πολύ την Ευρώπη. Όταν είσαι σε μια τέτοια ομάδα που έχεις ένα ρόστερ διαφορετικό από τις άλλες δυνατές ομάδες γιατί είναι πιο πολύ νεανικό το ρόστερ με πολλά παιδιά της ακαδημίας, νομίζω μένει μια πικρία που δεν καταφέραμε στο τέλος να πάμε στον τελικό, γιατί σίγουρα είναι σπουδαία η χρονιά που καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι τα ημιτελικά, αλλά σίγουρα το να παίξεις σε έναν Ευρωπαϊκό τελικό είναι άλλη φάση και αίγλη. Παίξαμε πάρα πολύ μεγάλα παιχνίδια με Λάτσιο, με Άντερλεχτ και με Γουέστ Χαμ που σίγουρα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ, ειδικά όταν πηγαίνεις σε έναν ημιτελικό Ευρωπαϊκού είναι το κάτι άλλο».

Για το αν προσπαθεί να ξεπεράσει τα γκολ που πετυχαίνει μετά από κάθε σεζόν: «Όχι πιστεύω για έναν επιθετικό είναι πάρα πολύ σημαντικά, ειδικά μια τέτοια εποχή που πάρα πολλά πράγματα κρίνονται από τα νούμερα. Ειδικά όταν έχει γίνει τόσο international το ποδόσφαιρο και πρέπει να ανταγωνιστείς πλέον παίκτες από Βραζιλία από Αγγλία, καθώς είναι πολύ πιο εύκολο γι’ αυτούς να ανοίξουν κάποιες πόρτες λόγω της καταγωγής τους. Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις διψήφιο νούμερο και ειδικά όταν είσαι σέντερ φορ πρέπει να βάζεις γκολ, αλλά θεωρώ είναι πολύ σημαντικές και οι ασίστ, γιατί ουσιαστικά ετοιμάζεις ένα γκολ, οπότε νομίζω και τα δύο είναι πάρα πολύ σημαντικά για το καλό της ομάδας σου. Αν όμως δεν βάλεις γκολ θα δεχτείς και την αρνητική κριτική του κόσμου, που παρότι μπορείς να τα κάνεις όλα σωστά μέσα στο γήπεδο, αλλά θα σε κριτικάρουν επειδή δεν έχεις βάλει γκολ».

Για το αν επιθυμία του είναι να πάρει μεταγραφή: «Το πότε θα κανείς το επόμενο βήμα στο ποδόσφαιρο είναι σχετικό. Μπορεί να κανείς μια καλή χρόνια και να μην έρθει η πρόταση που περιμένεις και μπορεί να έρθει πρόταση εκεί που δεν το περιμένεις με μία όχι και τόσο καλή χρόνια. Είναι καλό για μένα το timing, υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδες, αλλά όσο και να θέλω εγώ να πάω στο επόμενο επίπεδο πρέπει να δώσει το ΟΚ ο σύλλογος. Έχω δυο ακόμα χρόνια συμβόλαιο με την Άλκμααρ. Θέλω να πάω να δοκιμαστώ σε κάτι καλύτερο. Υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδες, αλλά όχι κάτι που μπορώ να πω τώρα ανοικτά. Πιστεύω μου ταιριάζει το γερμανικό πρωτάθλημα, αλλά θα δοκίμαζα σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα του top 5».

Για το πώς ξεκίνησε η επαφή του με τον Μίνο Ραϊόλα: «Ξεκίνησε στο άψε σβήσε, ήταν πολύ γρήγορο, ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Εγώ καθόμουνα ένα απλό μεσημέρι στον καναπέ μου πολύ χαλαρός και με παίρνει ένα ιταλικό τηλέφωνο. Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι μπορεί να ήταν και γαλλικό. Το βλέπω απαντάω και μου λέει γεια σου είμαι ο Ραϊόλα. Είμαι ατζέντης λογικά με ξέρεις και σκέφτομαι ποιος μου κάνει φάρσα τώρα; Ήταν ένα απλό μεσημέρι για μένα δηλαδή ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ και κλείνει το τηλέφωνο. Βλέπω στην οθόνη ότι είχε ένα logo, δεν είχε πρόσωπο. Αλλά εγώ ήξερα ότι ο Ραϊόλα έχει παίχτη τον Χατζηδιάκο, οπότε εγώ είχα ήδη σχέσεις με τον Χατζηδιάκο. Και του στέλνω κατευθείαν μήνυμα και του λέω ρε συ τώρα με κοροϊδεύουνε ή είναι αλήθεια αυτό και του λέω με πήρε τηλέφωνο ο Ραϊόλα και μου λέει αυτό είναι το νούμερό του. Ο Μίνο μου είπε πως θα σε πάρει. Οπότε τον πήρα μου είπε αν θες να συνεργαστούμε και να με ενημερώσεις. Η αλήθεια είναι ότι το έπαιξα λίγο δύσκολος, τον πήρα μετά από 3-4 μέρες μην νομίζει ότι είμαστε και εύκολοι. Την πρώτη στιγμή κατευθείαν πήρα και τους γονείς μου τηλέφωνο, του λέω μπαμπά με πήρε τηλέφωνο ο Ραϊόλα και έπαθε τριπλό εγκεφαλικό, αλλά μετά όλα ήτανε πολύ πιο εύκολα. Πήγα και στο Μονακό ίσα ίσα για να το γνωρίσω να δώσουμε τα χέρια και να γυρίσω επί covid όλα αυτά, είχα κάνει 35 χαρτιά για να μπορώ να πετάξω, να περάσω από ελέγχους, πήγα στο αεροπλάνο, μου λέγανε πως δεν είναι λόγος αυτός για να πετάξεις αλλά τους έδειξα το επίσημο χαρτί και όλα πήγανε καλά».

Για το τι τον δίδαξε η επαφή του με τον Ραϊόλα: «Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε πάρα πολλές τεράστιες συζητήσεις, όπως τα είχε με τον Ζλάταν και με άλλους ποδοσφαιριστές του, γιατί δεν δουλέψαμε δυστυχώς για πολλά χρόνια. Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση στον Μίνο ήταν ότι όταν ήταν μαζί σου δεν μιλούσε για άλλους παίκτες του ή για άλλα στυλ του. Ήταν καθαρά ότι μιλούσε για σένα. Εσύ είσαι εσένα πρέπει να πουλήσω, αυτή είναι η δουλειά μου και αυτό που μου είχε πει χαρακτηριστικά και δεν θα το ξεχάσω ποτέ, η δουλειά μου είναι όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο να μην χρειάζεται να ξαναδουλέψεις ποτέ. Αυτή είναι η δουλειά του μάνατζερ και σίγουρα όταν είσαι σε αγωνιστικό επίπεδο και όλοι ποδοσφαιριστές γκρινιάζουνε για το αυτό μου φταίει. Μου είπε πως δεν με ενδιαφέρει τίποτα για το τι σου φταίει. Το μόνο που θέλω είναι να βάζεις γκολ και άμα δεν μπορείς να βάλεις εκείνη τη μέρα να σκοράρεις, δώσε ασίστ. Γιατί όταν θα πας σε μια ομάδα θα δουν τα στατιστικά σου και άμα τα νούμερά σου είναι πάρα πολύ καλά σίγουρα θα με πουλήσει πολύ καλά. Όταν ήρθε η στιγμή να κάνω κάποια μίτινγκ με κάποιες ομάδες με τον συγχωρεμένο Μίνο να είναι μπροστά θα έδινα και πάρα πολλά λεφτά να είμαι ξανά μπροστά σε ένα μίτινγκ, καθώς είναι άλλος χαρακτήρας. Μπορεί να πάει σε μίτινγκ με μαγιό θαλάσσης και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα. Δεν μπορεί να μην το πάρει καν το μάτι σου. Να είναι ο Ραϊόλα και να οδηγεί ένα smart στο Μονακό. Ήταν τόσο απλός άνθρωπος και τόσο τρελός που δεν τον παρατηρούσες. Δηλαδή άμα δεν ήξερες από ποδόσφαιρο θα έλεγες ποιος είναι αυτός; Αλλά ήταν τόσο απλός και ήταν τόσο κορυφαίος. Σίγουρα δεν γίνεται να ξεκινάς σαν ένας άνθρωπος που δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, ούτε καν σαν ποδοσφαιριστής, ούτε καν σαν προπονητής, και να έχεις γίνει ο κορυφαίος όλων».

Για το αν τον επηρέασε ο θάνατος του Ραϊόλα: «Σίγουρα με επηρέασε γιατί θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν έμαθα όταν είχε βγει μια ψεύτικη είδηση δύο μέρες πριν, είπα πως δεν γίνεται να είναι αλήθεια. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, είχα πάθει εγκεφαλικό, αλλά μετά πήρα τον συνεργάτη του και μου είχε πει πως δεν είναι καλά και μπορεί να είναι οι τελευταίες του μέρες. Μπορούσε να γίνει και καλύτερα, αλλά οι πιθανότητες δεν ήταν θετικές».

Για το πώς θυμάται τον Ραϊόλα, ως ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην πορεία του: «Σίγουρα όταν ένας τεράστιος ατζέντης που είχε 100 παίκτες σε αυτά τα χρόνια και έχει συνεργαστεί με όλους αυτούς τους κορυφαίους και σου έχει πει 2-3 πράγματα και έχεις ζήσει κάποιες ιστορίες που δεν λέγονται σε συνεντεύξεις είμαι πολύ τυχερός που τον είχα μαζί μου, αλλά και τον προπονητή μου Μάστορα Ανέστη ξεκίνησε ένα ταξίδι. Έζησε και αυτός την εμπειρία και όταν είχαμε αυτή την συνάντηση μου είπε πως μακάρι να το ξαναζήσουμε άλλη μια φορά. Ειδικά για τον Παυλίδη που δεν αξίζει τα εκατομμύρια των άλλων. Φανταστείτε πώς ήταν με τους άλλους. Αυτό τον έκανε σπουδαίο είτε ήσουν ο Ιμπραΐμοβιτς είτε ήσουν ο Παυλίδης, σε έβλεπε σαν να ήσουν ο καλύτερος. Δηλαδή εγώ νόμιζα ότι είμαι τρεις φορές καλύτερος στη συνάντηση εκείνη. Μπορούσε να σου πουλήσει παγάκια σε χυμό».

Για το πώς βλέπει τη νέα προσπάθεια της Εθνικής ομάδας: «Έχει γίνει μια πολύ καλή δουλειά τα τελευταία χρόνια και μέσα στην ομάδα υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό κλίμα. Νομίζω βγαίνει σε όλο τον κόσμο αυτό και έχει καταλάβει ότι είμαστε μια παρέα και θέλουμε πραγματικά να πάμε όλοι μαζί σε μια τελική διοργάνωση. Τα πράγματα πηγαίνουν αρκετά καλά, απλώς όλοι ξέρουμε ότι δυστυχώς τα προηγούμενα 10 χρόνια έπρεπε να πάμε καλύτερα σαν Εθνική Ελλάδος και δυστυχώς έχουμε φτάσει σε ένα σημείο οι κληρώσεις μας να είναι πλέον τόσο δύσκολες, που για να επιστρέψουμε σε μια διοργάνωση πρέπει να κάνουμε θαύματα και να αφήσουμε έξω ομάδες τώρα όπως είναι η Ολλανδία. Γίνεται μια πολύ καλή προσπάθεια από το σταφ, από την ΕΠΟ και από τους παίκτες και όλοι θέλουμε ο κόσμος το επόμενο καλοκαίρι να κοιτάει την Εθνική Ελλάδας στη Γερμανία και τίποτα άλλο».

Για το αν ονειρεύεται πρόκριση στο EURO με δικό του γκολ ή μόνο την πρόκριση: «Το μόνο πράγμα που δεν κοιτάω στην Εθνική είναι τα στατιστικά. Δεν με ενδιαφέρει. Το μόνο που κοιτάω είναι να πάμε σε ένα EURO. Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα βάλει γκολ, ποιος θα κάνει την ασίστ, είναι καθαρά να πάμε στη Γερμανία, δεν κοιτάμε τίποτα άλλο. Ούτε το εγώ σε αυτή την ομάδα γιατί η εθνική είναι κάτι διαφορετικό από την ομάδα σου. Δεν κοιτάς τα στατιστικά σου εκεί. Κοιτάς να πάει επιτέλους η ομάδα ξανά σε μια μεγάλη διοργάνωση, γιατί το χρειάζεται και ο κόσμος το χρειάζεται και η Εθνική, αλλά και εμείς οι παίκτες».

Για το αν το καλό κλίμα ή η ωριμότητα των παικτών είναι το μεγαλύτερο ατού της Εθνικής: «Σίγουρα παίζουνε και τα δύο ρόλο. Δεν μπορείς να πεις ότι ο Βαγγέλης Παυλίδης, ο Παντελής Χατζηδιάκος ή ο Γιακουμάκης πριν 2 χρόνια ήταν όπως είναι τώρα. Γιατί όλοι τους έχουν κάνει τεράστια βήματα και σαν παίκτες αλλά και σαν προσωπικότητες και είναι πολύ σημαντικοί στα παιχνίδια της Εθνικής. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή όλοι μας βρισκόμαστε σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο. Είτε είμαστε παιδιά από το εξωτερικό, είτε τα παιδιά που ζουν στην Ελλάδα, όλοι βρίσκονται σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο και είναι όλοι πάρα πολύ φορμαρισμένοι, το είδαμε και στα δύο τελευταία που ήταν πάρα πολύ δυνατά αλλά το είδαμε ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε και καλύτερες ομάδες από εμάς δηλαδή να κερδίσουμε σπουδαία παιχνίδια οπότε χρειαζόμαστε και τον κόσμο που είναι πολύ σημαντικό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό όταν παίζει η Εθνική Ελλάδας εντός έδρας να έχει γεμάτο γήπεδο. δεν μπορείς να τους συγκρίνεις όταν παίζαμε στο άδειο ΟΑΚΑ. Τι κίνητρο να έχεις όταν δεν έρχεται ο κόσμος στο γήπεδο να σε βοηθήσει και να νιώσεις ότι παίζεις στην έδρα σου; Δεν μπορείς να πρωταγωνιστήσεις και σίγουρα τώρα με το νέο γήπεδο της ΑΕΚ είναι μια μεγάλη βοήθεια για μας».

Headlines