ΣΥΡΙΖΑ: Συνέδριο 3 Σεπτεμβρίου και πρόεδρος στις 16 – Aνατροπές και παραιτήσεις διαμορφώνουν την επόμενη ημέρα

Με ισχυρή πλειοψηφία (160 υπέρ) εγκρίθηκε η πρόταση, που εισηγήθηκε η γραμματέας του κόμματος Ράνια Σβίγγου, για τη διεξαγωγή συνεδρίου στις 3 Σεπτεμβρίου και «προεδρικές» κάλπες 10 και 16 του ίδιου μήνα. Μειοψήφησε η πρόταση των πρώην πλέον σκληροπυρηνικών «προεδρικών» -εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη πρόεδρο- που ζητούσε έκτακτο συνέδριο στις 25 Οκτωβρίου και εκλογή προέδρου ένα μήνα αργότερα, στις 26 Νοεμβρίου. Η δεύτερη πρόταση συγκέντρωσε 88 ψήφους.

Μέχρι στιγμής, οι υποψηφιότητες για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτές της Έφης Αχτσιόγλου, του Νίκου Παππά, του Ευκλείδη Τσακαλώτου και του Στέφανου Τζουμάκα. Η λίστα παραμένει ανοιχτή μέχρι το Διαρκές Συνέδριο της 3ης Σεπτεμβρίου.

Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος ήρθε μετά και από την δεύτερη εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, που την διαδέχθηκε εσωκομματική «γκρίνια» και ένταση. Η βασική σύγκρουση ήταν μεταξύ του Χρήστου Σπίρτζη, η πρόταση του οποίου μειοψήφησε και στην Πολίτικη Γραμματεία του κόμματος και στην Κεντρική Επιτροπή, και στελεχών από την «Ομπρέλα», τους «6+6», αλλά και πολλά στελέχη εκ των «προεδρικών».

Η παραίτηση Σπίρτζη

Ο Χρήστος Σπίρτζης, όπως είχε ήδη προαναγγείλει, παραιτήθηκε σήμερα από μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, διατηρώντας την θέση του στην ΚΕ του κόμματος. Με αυτή την κίνησή του εγκαταλείπει και επισήμως την κομματική του χρέωση για το σχεδιασμό των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Ο ίδιος ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Δεν μπορεί να υπάρχει πλήρης αναντιστοιχία της πλειοψηφίας του κόμματος με τον κομματικό μηχανισμό, με τα κομματικά Μέσα Ενημέρωσης. Δεν μπορούν να αναπτύσσονται πολιτικά στεγανά, που δεν επιτρέπουν ακόμη και τη συμμετοχή του γραμματέα και του αναπληρωτή γραμματέα, στις καθημερινές συσκέψεις. Αυτή την δύσκολη στιγμή, οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και με νηφαλιότητα. Με αναζήτηση πολιτικής συμφωνίας, που θα αντικαταστήσει την εμπιστοσύνη που είχαμε στον Αλέξη. Που θα λειτουργήσει ως ο νέος συνδετικός ιστός μεταξύ μας».

Ωστόσο, ακριβώς αυτή η αναφορά στην «πλειοψηφία του κόμματος» φάνηκε αντίστοιχη του αποτελέσματος των ψηφοφοριών, αφού, εν τέλει, μειοψήφησε η πρόταση Σπίρτζη. Το δε ταυτοτικό ζήτημα που έθεσε, δηλαδή της συμμετοχής τους ΣΥΡΙΖΑ στο κόμμα των Σοσιαλιστών στην Ευρωβουλή, σχολιάστηκε από στελέχη της Κουμουνδούρου ως βλέψεις για «στροφή προς το κέντρο». Υπενθυμίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει παραδοσιακά στο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς του οποίου, μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας είχε διατελέσει επικεφαλής.

Στην γραμμή Σπίρτζη για εκλογή προέδρου μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν και ο Διονύσης Τεμπονέρας, αλλά και ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος εμφανίστηκε λάβρος κατά της πρότασης της Πολιτικής Γραμματείας, ενώ άφησε αιχμές κατά της κας Αχτσιόγλου, λέγοντας ότι δεν θα εκλεγεί πρόεδρος λόγω… lifestyle!

Ομπρέλα, «προεδρικοί» και Αχτσιόγλου

Παρά το γεγονός ότι η επίσημη υποψηφιότητα της «Ομπρέλας» εκπροσωπείται από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ιστορικά στελέχη του κόμματος και με μεγάλη επιρροή, στηρίζουν ανοιχτά την Έφη Αχτσιόγλου. Την αρχή έκανε ο Νίκος Βούτσης και ακολούθησε η Θεανώ Φωτίου, έχοντας την άποψη ότι η κα Αχτσιόγλου αποτελεί «ενωτική επιλογή» για το κόμμα, ειδικά σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.

Αντιστοίχως, από τους παραδοσιακούς «προεδρικούς» επίσημα υποψήφιος είναι ο Νίκος Παππάς, όμως πολλά στελέχη στηρίζουν την Έφη Αχτσιόγλου, προερχόμενα ακόμη και από τη διεύρυνση.

Στην περίπτωση της κυρίας Αχτσιόγλου, έχουμε μια πορεία που ξεκινά από την στήριξη των νεότερων στελεχών του κόμματος, όπως των Ηλιοπούλου και Χαρίτση, αλλά πολύ γρήγορα κατάφερε να κερδίσει μια διαηλικιακή στήριξη και μάλιστα από όλες τις κομματικές τάσεις. Μια στήριξη που είχε σε έναν βαθμό, αλλά όχι τόσο πολύ και όχι από την «Ομπρέλα» και ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος, όμως, με την πλατφόρμα του να μειοψηφεί, δεν θα καταθέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος.

Αυτή η εξέλιξη, πάντως, στο εσωτερικό της Ομπρέλας μένει να δούμε πώς θα μεταφραστεί σε ό,τι αφορά την υποψηφιότητα του κ. Τσακαλώτου.

Χωρίς Τσίπρα

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα έφερε δύο μεγάλες παραδοχές: ότι «συγκρατούσε» και τα στελέχη και την βάση του κόμματος και ότι όποια ή όποιος τον διαδεχθεί, θα έχει να αντιμετωπίσει μια πολύ δύσκολη σύγκριση, μία πολύ κρίσιμη συγκυρία και μία παρακαταθήκη η οποία -συμφωνούν και οι τέσσερις υποψήφιοι – πρέπει να διατηρηθεί.

Για να γίνει αυτό, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κληθεί να επαναθερμάνει τη σχέση του με την κοινωνία, κάτι που τίθεται πολύ επιτακτικά, αλλά με διαφορετικούς όρους, από όλες τις τάσεις. Στην παρούσα κατάσταση, βλέπουμε ένα κόμμα χωρίς ηγεσία και με μετατοπίσεις στελεχών από την παραδοσιακή τους (sic) κομματική τάση. Ή ακόμη, όπως στην περίπτωση Σπίρτζη, από την παραδοσιακή ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμματος της ευρωπαϊκής Αριστεράς, για παράδειγμα.

Έως το Συνέδριο θα είναι στοίχημα να δούμε πόσα στελέχη και μέλη, ποια και από πού θα παραμείνουν στο κόμμα, αν θα υπάρξουν σημαντικές απώλειες και αν, όντως, θα μπορέσει να επιτευχθεί μια, έστω, αργοπορημένη ενότητα.