Η άγρια, ρομαντική, ερωτική σχέση του Serge Gainsbourg και της Jane Birkin – Εκείνος ήταν 40 ετών και εκείνη 22

Ήταν αναμφίβολα το πιο λαμπερό, δημιουργικό ζευγάρι που κατέκτησε την Ευρώπη όταν η σχέση τους άνθισε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ο Gainsbourg φάνταζε αψεγάδιαστος στα μάτια της Birkin, όπως είπε κάποτε η ίδια: «Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. Εγώ ήμουν απλώς όμορφη». Το ζευγάρι ήταν, εν ολίγοις, η ενσάρκωση του μποέμικου τρόπου ζωής που αναδύθηκε κατά τη διάρκεια της swinging sixties – ζωντανός, ανέμελος και γεμάτος ανεξερεύνητες δυνατότητες.

Οι δυο τους γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της γαλλικής ταινίας Slogan, σε σκηνοθεσία Pierre Grimblat, το 1968, όταν εκείνη ήταν 22 και εκείνος 40. Η Birkin μόλις είχε βγει από τον πρώτο της γάμο με τον συνθέτη Τζον Μπάρι και εξακολουθούσε να αναρρώνει από τον σπαραγμό. Αν και δεν μιλούσε ούτε μια λέξη γαλλικά, πέρασε ούτως ή άλλως από οντισιόν για τον ρόλο, σε μια συνωμοσία πιθανότατα για να φύγει μακριά από το μέρος που της θύμιζε το παρελθόν. Με μια πονεμένη καρδιά και ένα βρέφος στην αγκαλιά της, η Birkin δεν κατάφερε αρχικά να διακρίνει την προφανή τραχύτητα του Gainsbourg. Ο αδελφός της Άντριου θυμήθηκε τα συναισθήματα της Τζέιν προς τον μουσικό: «Είναι φρικτός! αυτός ο φοβερός άνθρωπος, ο Σερζ Γκενσμπούρ. Θα έπρεπε να είναι ο εραστής μου, αλλά είναι τόσο αλαζόνας και σνομπ και με περιφρονεί απόλυτα».

Ένας ντροπαλός αλαζόνας

Θέλοντας να τον γνωρίσει καλύτερα και ενοχλημένη από την απορριπτική του στάση, οργάνωσε ένα δείπνο μαζί του και με τον σκηνοθέτη της ταινίας. Μετά το δείπνο, εκείνη και ο Serge χόρεψαν, και όταν εκείνος της πάτησε τα δάχτυλα των ποδιών, συνειδητοποίησε ότι αυτός ο άντρας που θεωρούσε αλαζόνα ήταν στην πραγματικότητα πολύ ντροπαλός.

Εκείνη την πρώτη νύχτα, την πήγε σε ένα μπαρ με τραβεστί, μετά σε ένα κλαμπ όπου τραγουδούσε ο Αμερικανός τραγουδιστής των μπλουζ Joe Turner, μετά σε ένα ρωσικό νυχτερινό κέντρο και μετά στο ξενοδοχείο Hilton, όπου ο υπάλληλος της ρεσεψιόν ρώτησε: «Το συνηθισμένο σας δωμάτιο, κύριε Gainsbourg;». Τίποτα σεξουαλικό δεν συνέβη εκείνο το βράδυ, γιατί τον πήρε ο ύπνος, αλλά πολύ γρήγορα έγιναν αχώριστοι.

Η Birkin πέρασε τη νύχτα παρακολουθώντας τον να κοιμάται και αργότερα δήλωσε: «Ήταν η πιο ρομαντική βραδιά».

Πήγαν στη Βενετία, έμειναν σε μια γωνιακή σουίτα στο Gritti Palace, έπιναν στο Harry’s Bar κάθε βράδυ και ερωτεύτηκαν παράφορα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Serge Gainsbourg (@sergegainsbourgforever)

Ήταν ο πιο καθαρός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ αλλά σε 13 χρόνια δεν τον είδα ποτέ να κάνει μπάνιο

Όταν επέστρεψαν για πρώτη φορά στο Παρίσι, έμειναν στο L’Hôtel, όπου είχε πεθάνει ο Όσκαρ Ουάιλντ.

Στη συνέχεια μετακόμισαν στην Rue de Verneuil, όπου ο Serge επέλεξε κάθε έπιπλο και σχεδίασε τα πάντα στο σπίτι. «Ο Serge είχε δει το σπίτι του Dalí και του έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι είχε μαύρο αστρακάν στους τοίχους», λέει η Jane.

«Ο Serge ήθελε μαύρο στους τοίχους του, αλλά ήθελε να είναι τσόχα, η ειδική τσόχα που χρησιμοποιούνταν για τα παντελόνια των αστυνομικών. Αφού απέκτησα τη Σαρλότ, όταν μεγάλωσε τόσο πολύ που τα πόδια της έβγαιναν από την κούνια, είπα: “Πρέπει να της αγοράσω ένα κρεβάτι, Σερζ, χωρίς να προσβάλω την αισθητική σου”.

»Δεν τον είδα ποτέ να κάνει μπάνιο. Ήταν ο πιο καθαρός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ αλλά σε 13 χρόνια δεν τον είδα ποτέ να κάνει μπάνιο, δεν τον είδα ποτέ να πηγαίνει στην τουαλέτα, δεν τον είδα ποτέ εντελώς γυμνό, τα παιδιά δεν τον είδαν ποτέ γυμνό -και προσπαθούσαν σαν τρελά. Ήταν πολύ πουτίκ». (Η πλησιέστερη μετάφραση αυτής της λέξης στα αγγλικά είναι ντροπαλός, σεμνός, διακριτικός.)

»Αν με είχε δει να γεννάω τη Σαρλότ, είναι πιθανό να μην ξανακοιμόταν ποτέ μαζί μου, και εγώ δεν έπαιρνα αυτό το ρίσκο. Πάντα πλήρωνε νωρίς τους φόρους του: Ένιωθε ότι ήταν μετανάστης -οι γονείς του ήταν από τη Ρωσία και ως τέτοιος έπρεπε να συμπεριφέρεται σωστά.

»Ήθελε παπούτσια που να μοιάζουν με γάντια, οπότε του πήρα λευκά παπούτσια μπαλέτου Repetto, τα οποία φορούσε χωρίς κάλτσες. Του αγόρασα κοσμήματα και τον ενθάρρυνα να διατηρεί τριήμερο μούσι στο πρόσωπό του.

»Καθόταν σε επίχρυσες καρέκλες μετά από επιδείξεις μόδας και μου διάλεγε φορέματα -Balenciaga, Yves Saint Laurent, Givenchy. Κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς πηγαίναμε στο Maxim’s και εκείνος το παρομοίαζε με το να είσαι στον Τιτανικό, επειδή όλοι ήταν πολύ μεγαλύτεροι, και εγώ έκλεβα τα τασάκια και τα μαχαιροπήρουνα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Serge Gainsbourg (@sergegainsbourgforever)

Προβοκάτορες και ιδιοσυγκρασιακοί

Έτσι, ξεκίνησε το επικό ταξίδι του ζευγαριού μαζί, μια σχέση ποιητή-μούσας που συνδέεται στενά με ισχυρή φιλία πέρα από τον έρωτα. Το 1969, το δίδυμο δούλεψε μαζί σε ένα τραγούδι το οποίο είχε αρχικά γραφτεί για τον έρωτα του Gainsbourg με την Brigitte Bardot, το 1967. Αυτοαποκαλούμενη «ζηλιάρα ερωμένη», η Birkin προσφέρθηκε να τραγουδήσει τον ρόλο της Bardot στο κομμάτι, αφού η Bardot το απέρριψε φοβούμενη ότι ο ερωτικός χαρακτήρας θα προκαλούσε προβλήματα στον νέο της γάμο.

Το τραγούδι «Je T’Aime», είναι γεμάτο από σεξουαλικά σαφείς στίχους που συνοδεύονται από τα δεύτερα φωνητικά της Birkin που αποτελούνται από αγκομαχητά και βογγητά και έγινε αμέσως σημείο αναφοράς και συζητήσεων.

Καταδικάστηκε από το Βατικανό και απαγορεύτηκε από το ραδιόφωνο στη Βρετανία και σε πολλές άλλες χώρες. Στη Γαλλία, έπαιζε σε εστιατόρια μετά τις 11 το βράδυ, όπου το ζευγάρι γευμάτιζε συχνά και πωλούνταν σε απλό περιτύλιγμα όπως τα πορνοπεριοδικά ή οι ταινίες, σε άτομα άνω των 21 ετών.

Ο ντόρος τροφοδότησε μόνο τη δημοτικότητα του τραγουδιού, το οποίο σύντομα βρέθηκε στην κορυφή των charts σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας. Η Birkin θυμάται ότι ο Gainsbourg της είπε ότι ο Πάπας ήταν ο πιο σωστός άνθρωπος των δημοσίων σχέσεων τους: «Το λάτρευε» είπε η Birkin περιγράφοντας την όρεξη του Gainsbourg για σκανταλιές.

Όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι το τραγούδι ηχογραφήθηκε εν μέρει τοποθετώντας μικρόφωνα κάτω από το κρεβάτι τους, ο Gainsbourg παρατήρησε χαμογελώντας: «Δόξα τω Θεώ που δεν έγινε έτσι, αλλιώς ελπίζω ότι θα ήταν ένας δίσκος μακράς διάρκειας». Ωστόσο το θεωρούσε πραγματικά «το απόλυτο ερωτικό τραγούδι».

Το 1973 έπαθε το πρώτο από τα δύο καρδιακά επεισόδια

«Όταν τον μετέφεραν από την Rue de Verneuil για να τον πάνε στο Αμερικανικό Νοσοκομείο, επέμενε να πάρει την κουβέρτα του Hermès επειδή δεν του άρεσε αυτή που είχαν στο φορείο και άρπαξε επίσης δύο κουτιά Gitanes». Δεν επιτρεπόταν το κάπνισμα στο νοσοκομείο, οπότε, λέει η Jane, «μου ζήτησε να του φέρω ένα αποσμητικό Old Spice. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι γίνεται πολύ ιδιότροπος με τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα προσπαθούσε να καμουφλάρει το γεγονός ότι κάπνιζε σαν καμινάδα. Και όταν έφυγε από το νοσοκομείο άνοιξαν τα συρτάρια του κομοδίνου και υπήρχαν όλα αυτά τα μικρά μπουκαλάκια με φάρμακα γεμάτα με νερό και αποτσίγαρα». (Σύμφωνα με την Jane, ο Serge αγόραζε τις εφημερίδες κάθε μέρα και μετά από αυτή την καρδιακή προσβολή κάλεσε προσωπικά έναν δημοσιογράφο από το France-Soir και έδωσε συνέντευξη στο κρεβάτι του νοσοκομείου).

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Serge Gainsbourg (@sergegainsbourgforever)

«Προς το τέλος της κοινής μας ζωής, θυμάμαι ότι όλα έγιναν τόσο μονότονα»

Η Jane Birkin περιγράφει την καθημερινότητά τους στη δεκαετία του 1970 ως εξής: Ξυπνούσαν στις τρεις το απόγευμα- εκείνη έπαιρνε τα παιδιά από το σχολείο και τα πήγαινε στο πάρκο, τα έφερνε στο σπίτι για ένα παιδικό δείπνο, η νταντά τους έκανε μπάνιο, και όταν τα παιδιά πήγαιναν για ύπνο εκείνη και ο Serge τα φιλούσαν για καληνύχτα και έβγαιναν στην πόλη.

Γυρνώντας πίσω περίμεναν μέχρι να ξυπνήσουν τα παιδιά στις 7:30 και μετά πήγαιναν για ύπνο. Οι νύχτες τους με το αλκοόλ συχνά γίνονταν, όπως λέει η Τζέιν, «τρελές». Μια φορά, στο νυχτερινό κέντρο Castel’s, στη Rue Princesse στην Αριστερή Όχθη, ο Serge αναποδογύρισε το καλάθι που κουβαλούσε ως τσάντα, αδειάζοντας το περιεχόμενό του στο πάτωμα. Εξοργισμένη, κατάφερε να βρει μια πίτα με κρέμα και του την πέταξε στο πρόσωπο. Εκείνος βγήκε έξω- εκείνη τον προσπέρασε στο δρόμο και κατευθύνθηκε κατευθείαν προς το ποτάμι και, αφού βεβαιώθηκε ότι την παρακολουθούσε, έπεσε στον Σηκουάνα. Τη διέσωσαν πυροσβέστες, ο Σερζ ανακουφίστηκε που ήταν ζωντανή, και επέστρεψαν στην Rue de Verneuil χέρι-χέρι.

«Προς το τέλος της κοινής μας ζωής, θυμάμαι ότι όλα έγιναν τόσο μονότονα», λέει η Jane Birkin. «Επειδή δεν πηγαίναμε πια στα τέσσερα ή πέντε νυχτερινά κέντρα – ήταν μόνο το Élysée Matignon και ήταν το Élysée Matignon μέχρι τις τέσσερις το πρωί, επειδή όλοι έδιναν στον Serge κάτι να πιει και ήταν απλά συστηματικό και βαρετό. Και όταν το σκέφτομαι τώρα είναι τρομερό να το λέω, γιατί το πιάνο έβγαινε από το πάτωμα και ο κόσμος τριγυρνούσε όπως γίνεται στα νυχτερινά κέντρα -δύο, τρεις το πρωί- και του ζητούσαν μια μικρή μελωδία… . . Έτσι τώρα νιώθω σαν να ζούσα με τον Frédéric Chopin και να έλεγα: «Ε, Frédéric, πρέπει να πας σπίτι σου». Συνήθιζα να τον αποσπάω από το πιάνο και να λέω στους ανθρώπους να σταματήσουν να του δίνουν ποτά, γιατί του έδιναν ποτά και τους έδινε ποτά και δεν τελείωνε ποτέ μέχρι τις τέσσερις το πρωί».

Δείτε το βίντεο

Το ποτό τους διέλυσε

Η Μπίρκιν τα χάλασε με τον Σερζ το 1980 λόγω του αλκοολισμού του και της βίας του ως αποτέλεσμα της συνήθειας αυτής. Σύντομα ξεπέρασε τη σχέση τους. Όταν η Birkin απέκτησε την τρίτη της κόρη με τον εραστή της Jacques Doillon, ο Gainsbourg έστειλε ένα κουτί με βρεφικά ρούχα με μια κάρτα που έγραφε «Papa Deux» και αργότερα έγινε νονός του παιδιού. Συνέχισε να γράφει τραγούδια για εκείνη μέχρι το θάνατό του.

Μετά τον θάνατό του το 1991, η οικογένεια Birkin επηρεάστηκε βαθιά. Πέρασαν τρεις ημέρες με το σώμα του Gainsbourg, αρνούμενοι να τον αφήσουν να φύγει. Η Jane έθαψε το αγαπημένο της λούτρινο παιχνίδι, το «Munckey» μαζί με τον Serge στο φέρετρό του. Η αγάπη της γι’ αυτόν κόστισε τη σχέση της με τον Doillon, ο οποίος την εγκατέλειψε, καθώς δεν μπορούσε να αφήσει τον Gainsbourg ακόμα και μετά τον θάνατό του.

Η Birkin ρωτήθηκε για την περίφημη ερωτική της σχέση με τον Gainsbourg για χρόνια μετά, την οποία εξιστορούσε με υπερηφάνεια, καταλήγοντας: «Η φιλία μας συνεχίστηκε μέχρι την ημέρα που πέθανε. Μου τηλεφώνησε στο Λονδίνο για να μου πει ότι μου αγόρασε ένα μεγάλο διαμάντι επειδή είχα χάσει ένα που μου είχε χαρίσει. Του είπα: «Ω, σταμάτα να πίνεις, Σερζ»».

* Η Τζέιν Μπίρκιν γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1946, στο Λονδίνο και πέθανε στις 16 Ιουλίου 2023, στο Παρίσι.