Όταν τα κόκκινα φώτα στην ερωτική γειτονιά της πιο ελεύθερης πρωτεύουσας της Ευρώπης σβήνουν, οι εργαζόμενοι στον τομέα καθαριότητας πιάνουν δουλειά.

Δεν είναι εύκολο να καθαρίσει κανείς την διάσημη Red Light District από τα αποτσίγαρα, τα κουτιά με τα προφυλακτικά και τα άδεια σακουλάκια κάνναβης, που γεμίζουν τους δρόμους της.

Χρειάζονται τέσσερις βάρδιες για να είναι έτοιμη η περιοχή να δεχτεί και πάλι τις ορδές των τουριστών, που θέλουν να παρακολουθήσουν από κοντά τα κορίτσια και τον ερωτικό χορό τους στις βιτρίνες, πριν μπουν μέσα στα επαγγελματικά τους σπίτια για να ζητήσουν ότι επιθυμούν και να ζήσουν μια νύχτα στα άκρα στο Άμστερνταμ, που θα θυμούνται για πάντα.

«Έρχονται και φεύγουν τέσσερις φορές την ημέρα (οι πελάτες και τα συνεργεία καθαρισμού) λέει στο περιοδικό Time ο Ρενέ Μπόερ, κριτικός αρχιτεκτονικής κα παλιός ένοικος της περιοχής, που παρά το καθημερινό χάος της δεν την αλλάζει με τίποτα, αφού εξακολουθεί μέχρι σήμερα να βρίσκει έμπνευση στις σκληρές γωνιές και τη διαφορετικότητα της γειτονιάς με τα κόκκινα φώτα, η οποία μετρά 800 χρόνια ζωής.

Μια διόλου ευπρόσδεκτη αλλαγή

Η αλλαγή όμως δεν αργεί να έρθει. Αυτό το τετραγωνικό χιλιόμετρο, που έχει ταυτιστεί με την ελευθερία του έρωτα όσο κανένα άλλο σε ολόκληρο τον κόσμο, με τα στενά δρομάκια και τα γραφικά κανάλια του αποτελεί το αντικείμενο μιας λυσσαλέας μάχης για τη ψυχή της πρωτεύουσας του Άμστερνταμ.

Αντιμέτωπη με τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό τουριστών, πολλοί εκ των οποίων επιδεικνύουν προκλητική, ενίοτε και παραβατική, συμπεριφορά, η πρώτη γυναίκα δήμαρχος του Άμστερνταμ, η Φέκμε Χάλσεμα, αποφάσισε την υιοθέτηση μιας σειρά μέτρων με στόχο τον περιορισμό τους.

Ωστόσο το σχέδιο της να μεταφέρει τις περισσότερες εργάτριες το σεξ σε ένα «Ερωτικό Κέντρο», που φτιάχνεται τώρα έξω από την ολλανδική πρωτεύουσα, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις και έχει διχάσει τον λαό της χώρας.

Συγκεκριμένα το φιλόδοξο σχέδιο της δημάρχου συναντά αντιδράσεις από τέσσερις πλευρές. Πρώτες μεταξύ όλων αντιδρούν οι εργάτριες του σεξ, που πραγματοποιήσαν μια μεγάλη πορεία προς το δημαρχείο τον Μάρτιο για να καταγγείλουν την πρόθεση της μεταφοράς 100 από τις 230 βιτρίνες του σεξ με τη σχετική άδεια, επιχειρηματολογώντας ότι θα θέσουν τις ίδιες σε μεγαλύτερο κίνδυνο και θα πλήξουν τα εισοδήματα τους.

Ποιος αποφασίσει για τα… «κόκκινα φανάρια»

Λίγο αργότερα, τον Ιούνιο, μια συμμαχία από 26 επιφανείς επιχειρηματίες και άλλους ιδιώτες της ευρύτερης περιοχής κατέθεσαν αγωγή εναντίον του σχεδίου μεταφοράς της γειτονιάς των «κόκκινων φαναριών».

Όπως αποκαλύπτει στο αμερικανικό περιοδικό η 59χρονη Έμμα που εργάζεται σε ένα από τα πιο γνωστά μαγαζιά των δρόμων της, οι προαναφερθέντες ισχυρίστηκαν ότι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα στην ολλανδική πρωτεύουσα υπάρχει ασφάλεια στους δρόμους και ένα δίκτυο υποστήριξης, που δεν αμφισβητείται από κανέναν.

«Ζήτησαν τη γνώμη μας, αλλά δεν την έλαβαν σοβαρά υπόψη τους», λέει η ίδια, που ζήτησε να μην τυπωθεί ολόκληρο το όνομα της, παρά το γεγονός ότι η πορνεία είναι νόμιμη στην Ολλανδία. Το κοινωνικό στίγμα παραμένει, εξήγησε, και γι’ αυτό η οικογένεια της δεν ξέρει το πραγματικό επάγγελμα της.

«Η δήμαρχος λέει ότι χρειαζόμαστε ασφαλέστερους χώρους εργασίας. Ήδη τους έχουμε. Μας λέει ‘’σας εξευτελίζουν εκεί’’. Μα, δεν μας πειράζει, γιατί διαφορετικά δεν θα βρισκόμασταν στα παράθυρα. Μας λέει ‘’δεν είστε η αιτία του προβλήματος’’. Αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω, αφού δεν είμαστε το πρόβλημα, γιατί είμαστε η λύση», αναφέρει χαρακτηριστικά στο Time.

Το «Ερωτικό Κέντρο»

Αντιπρόσωποι από τις τρεις περιοχές στις οποίες πρόκειται να «στηθεί» το νέο «Ερωτικό Κέντρο» εκφράζουν επίσης αντιρρήσεις, με το επιχείρημα ότι οι πιθανές αντικανονικές συμπεριφορές των τουριστών, που μοιραία θα μεταφερθούν εκεί, θα αναστατώσουν τις ζωές των κατοίκων τους.

Να σημειωθεί ότι παρότι δεν έχει βρεθεί η απαιτούμενη οικονομική στήριξη για τη δημιουργία του, η τελική σχετική απόφαση θα ληφθεί τον Δεκέμβριο. Έκπληκτος με τις πολλές αντιδράσεις δηλώνει ο Τζιάνι Τσίτο, ο βασικός αρχιτέκτονας της εταιρείας Moke, που έχει αναλάβει τα πρώτα σχέδια του «Ερωτικού Κέντρου».

«Ήρθα στο Άμστερνταμ τη δεκαετία του ’90 και ήταν μια πρωτεύουσα με πραγματικά ανοιχτό μυαλό. Ξαφνικά, συνειδητοποιώ ότι είναι περισσότερο συντηρητική από ότι πίστευα. Εάν δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτό που αντιπροσώπευε πάντοτε αυτή η πόλη, τότε έχει χάσει πια τον χαρακτήρα της», προσθέτει ο ίδιος.

Η δήμαρχος του Άμστερνταμ επιμένει ότι το «Ερωτικό Κέντρο» θα κάλυπτε πολλές διαφορετικές ανάγκες, ανάμεσα τους τη δημιουργία χώρου για τις κοινότητες LGBTQI+ και την οργάνωση πολιτιστικών γεγονότων που συνδέονται με τον ερωτισμό, όπως είναι οι διαλέξεις για τον φεμινισμό και τα μαθήματα ταντρικής γιόγκα.

Η ψυχή του Άμστερνταμ

Το γεγονός ότι, όπως αποκαλύπτει ο Τσίτο, του ζητήθηκε να ετοιμάσει τα σχέδια του χωρίς να συνομιλήσει με τις εργάτριες του σεξ, όπως σκόπευε να κάνει, με το επιχείρημα ότι αυτές είναι πολιτικές συζητήσεις και θα διεξαχθούν ανάμεσα στο δημαρχείο και τους εκπροσώπους αυτών των γυναικών, πυροδότησε επίσης αντιδράσεις.

Η Ιμάν Ναντίφ, δημοτική σύμβουλος από το ίδιο κόμμα με τη δήμαρχο, λέει ότι «οι γνώμες των εργατριών του σεξ ποικίλλουν. Άλλες θέλουν να εργάζονται στην περιοχή με τα κόκκινα φώτα, άλλες στο σπίτι τους και άλλες στο ερωτικό κέντρο».

Η Έμμα εξηγεί ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στον εξαναγκασμό γι’ αυτή τη μεταφορά. Όπως λέει καμιά συνάδελφος της δεν αντιδρά στη δημιουργία του «Ερωτικού Κέντρου», αλλά όλες αντιτίθεται στην υποχρεωτική μεταφορά σημαντικού ποσοστού τους, μετά το κλείσιμο των μισών μαγαζιών της Red Light District.

Το δίχως άλλο η ιστορία θα γνωρίσει κι άλλη κλιμάκωση τους επόμενους μήνες, με την ευχή όσων αγαπούν το Άμστερνταμ για το ξεχωριστό ερωτικό στοιχείο που διαθέτει «να μην χάσει στο τέλος την ψυχή του»…

Headlines