Μια από τις μελανότερες πτυχές της κυπριακής τραγωδίας είναι αυτή των αιχμαλώτων οι οποίοι δεν συγκαταλέγονταν στους καταλόγους του Ερυθρού Σταυρού και δεν επέστρεψαν κατά την ανταλλαγή αμάχων τον Οκτώβριο του 1974.

Θαμμένα στα αρχεία

Εως σήμερα αγνοούνται, ουδείς γνωρίζει τον πραγματικό τους αριθμό, ούτε και τα ονόματά τους, τα οποία είναι θαμμένα στα τουρκικά στρατιωτικά αρχεία. Ελπίδες γέννησαν οι πληροφορίες για 13 επιζώντες Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους και τα όσα η δημοσιογραφική έρευνα του Πέτρου Κασιμάτη είχε φέρει στο φως.

Φιλοξενούμενος στον κυπριακό τηλεοπτικό σταθμό sigmalive, ο Πέτρος Κασιμάτης, ανέφερε ότι περιήλθαν σε γνώση του πληροφορίες για τους 13 επιζώντες ελλαδίτες και ελληνοκύπριους αιχμαλώτους, προσθέτοντας ότι ήταν πολλές οι πηγές που συνέκλιναν καθώς και τα στοιχεία τα οποία βρήκε με τυχαίο τρόπο.

Στη συνέχεια, όμως, υπήρξαν πληροφορίες μέσα από το κουρδικό κίνημα, από μια μεγάλη σειρά αξιωματούχων των ελληνικών υπηρεσιών αλλά και του στρατού, που είχαν οργώσει την τουρκική επικράτεια, αλλά και με ελλαδίτες πολιτικούς.

Ο κ. Κασιμάτης είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι εντοπίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές τις δεκαετίας του ’90 σε μία στρατιωτική φυλακή στο Μπολού που βρίσκεται βόρεια της Αγκυρας, στην έδρα ταξιαρχίας τουρκικών καταδρομών, και στο Ντενιζλί, νότια της Τουρκίας, έναν σιδηροδρομικό κόμβο.

«Ενδιαφέρονταν οι Τούρκοι να τους έχουν σε στρατιωτικές φυλακές προκειμένου να μην διαρρεύσει το ακριβό μυστικό της κράτησής τους από ποινικούς που θα μπορούσαν να αποφυλακιστούν και να δημοσιοποιήσουν ακριβώς τι έβλεπαν. Ηθελαν να έχουν κάθε παροχή ασφαλείας όσο αφορά τα πρόσωπα που βρίσκονταν εκεί», πρόσθεσε.

«13 περιστέρια»

Οπως τόνισε, η επιχείρηση ονομάστηκε «13 περιστέρια» γιατί είχαν εντοπίσει 13 συνολικά, 7 στο Ντενιζλί και έξι στο Μπολού. Από αυτούς μπορούσαν να απελευθερώσουν μόνο δύο πρόσωπα, Ελλαδίτες ή Ελληνοκύπριους γι’ αυτό η κωδική ονομασία συνεχιζόταν και υπογράμμιζαν ότι μπορούν να πετάξουν μόνο δύο περιστέρια.

«Εγιναν πολλές επιχειρήσεις και πάρα πολλές έρευνες σ’ όλη την επικράτεια της Τουρκίας, με πολύ προσεκτικό τρόπο.

Στην επιχείρηση «Αρχαιολόγοι» εμφανίζονταν τέσσερις εξιδεικευμένοι αξιωματούχοι των ελληνικών υπηρεσιών και με το προκάλυμμα του αρχαιολόγου παρακολουθούσαν μια περιοχή όπου ήταν έγκλειστοι Ελληνες.

«Εφευγε ένας από αυτούς, πήγαινε να κάνει πιο προωθημένη έρευνα στο συγκεκριμένο ζήτημα και κάποιος άλλος τον αντικαθιστούσε, ώστε οι τουρκικές υπηρεσίες να βλέπουν ότι υπήρχαν πάντα τέσσερα πρόσωπα», είπε ο κ. Κασιμάτης.

Κληθείς ν’ απαντήσει γιατί μπορούσαν να διασωθούν μόνο οι δύο, απάντησε ότι είτε δεν υπήρχε η δυνατότητα και οι συνθήκες ήταν τέτοιες που οι υπηρεσίες ασφαλείας δεν το επέτρεπαν, δεν μπορούσε να γίνει, ήταν αδύνατον, είτε υπήρχαν άλλα δυσεπίλυτα προβλήματα που καθιστούσαν δύσκολη αυτή την επιχείρηση.

«Τιτάνιο αγώνα»

«Οταν για πρώτη φορά έγινε η παρουσίαση του βιβλίου μου στην Αθήνα η Βιργινία Τσουδερού που χειρίστηκε το συγκεκριμένο ζήτημα είπε ευθαρσώς ότι επί των ημερών της βρέθηκαν συγκεκριμένα πρόσωπα, Ελλαδίτες της Κυπριακής τραγωδίας, και ότι έκανε τιτάνιο αγώνα προκειμένου να σωθεί ένα από τα παιδιά του Αττίλα που χάθηκαν μέσα στον πόλεμο», επισήμανε.

Σημείωσε ότι ήταν 100 τα παιδιά που έχουν χαθεί και αγνοούνται και διασώθηκε μόνο ένα, μετά από πληροφορίες της γερμανικής κυβέρνησης.

Ερωτηθείς, εφόσον υπήρχε η δυνατότητα διάσωσης για δύο περιπτώσεις, γιατί δεν προχώρησαν οι σχεδιασμοί από τις μυστικές υπηρεσίες, απάντησε ότι δεν καρποφόρησε η προσπάθεια γιατί δεν ήθελαν κάποιοι να διαταραχθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.

«Μία τέτοια υπόθεση που θα δημοσιοποιείτο θα δημιουργούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, θα έκανε τον γύρο του κόσμου και θα είχε τον ίδιο αντίκτυπο μ’ αυτό που έγινε στη Βόρειο Κορέα, όταν από εκεί απέδρασε ένας 17χρονος στρατιώτης και κατάφερε πριν μερικά χρόνια να περάσει στη Νότιο Κορέα. Η φαντασία δεν μπορεί να συλλάβει τέτοια γεγονότα, αλλά η πραγματικότητα τα υπογραμμίζει», εξήγησε.

«Δεν μπορούσε να πιστέψει όλα αυτά»

Ανέφερε επίσης ότι είχε ενημερωθεί ο Γλαύκος Κληρίδης, είχε στείλε έναν ειδικό απεσταλμένο, τον πρέσβη Δώρο Πιερίδη μαζί μ’ εμένα ώστε να έχει την υψηλή εποπτεία της δημοσιογραφικής έρευνας.

«Δεν μπορούσε να πιστέψει όλα αυτά, μάλιστα επιδείκνυε το διπλωματικό του διαβατήριο και ζήτησαν οι πρωταγωνιστές να έρθουν στην Κύπρο, να καταθέσουν σε δικαστήριο κεκλεισμένων των θυρών, φτάνει να υπήρχε η δυνατότητα να μην διωχθούν, γιατί η αποκάλυψη κρατικών μυστικών ενέχει πολλούς κινδύνους» δήλωσε.

Πηγή: sigmalive.com

Headlines