ΣΥΡΙΖΑ: Τα πρόσωπα, οι συμμαχίες και οι ίντριγκες

Ο χρόνος έχει μπει σε τελικό διάδρομο για τις διαδικασίες που θα βγάλουν νέο (ή νέα) πρόεδρο στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Οι υψηλές θερμοκρασίες των ημερών δεν φαίνεται να πτοούν τους υποψηφίους που και τα χαρτιά τους ανοίγουν και τις πρώτες βολές αλληλοεκτοξεύουν και τις πρώτες περιοδείες τους σχεδιάζουν.

Πονοκέφαλος πρώτος: οι ιδιότυπες ιπποδρομίες της Κουμουνδούρου θα έχουν τον επαρκή χρόνο για ξεδίπλωμα των θέσεων του κάθε υποψηφίου; Οι θέσεις αυτές αλλά και η συνολική διαδικασία θα είναι ελκυστική για να προσέλθουν πολίτες να ψηφίσουν στις 10 Σεπτέμβρη; Αν κάτι υπήρξε ως τώρα έντονο σημείο τριβής ήταν το χρονοδιάγραμμα, παρότι αυτό που αποφασίστηκε ήταν επιλογή μιας νέας πλειοψηφίας εντός κόμματος που δύσκολα θα μεταβαλλόταν.

Ο ίδιοι πάντως που θέλανε μετάθεση των διαδικασιών για μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι σήμερα ακριβώς οι ίδιοι που βλέπουν πως ο χρόνος είναι ο απόλυτος αντίπαλος για τη νέα εποχή του κόμματος. Μεσολαβεί ένας Αύγουστος που κλασικά συνδέεται με τις διακοπές των Ελλήνων και άρα και οι περιοδείες δυσκολεύουν αλλά και η επικοινωνία του κάθε μηνύματος από τους υποψηφίους.

Το ντιμπέιτ

Πάμε να δούμε τις νέες εστίες διαφωνιών ή διαφορετικών θέσεων των τεσσάρων για την προεδρία του κόμματος (Εφη Αχτσιόγλου, Νίκος Παππάς, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Στέφανος Τζουμάκας):  Ενα πρώτο είναι τα ντιμπέιτ. Την ιδέα άνοιξε ο Παππάς που μάλιστα είχε τη θέση πως θα έπρεπε άμεσα να δούμε την πρώτη τηλεμαχία και μάλιστα μέχρι τα τέλη του Ιούλη ενώ ο ίδιος πρότεινε και δεύτερο ντιμπέιτ στα τέλη Αυγούστου.

Εδώ δεν συμφώνησαν οι υπόλοιποι (πρώτη η Αχτσιόγλου) και κυρίως λόγω του χρόνου μα και λόγω των πύρινων μετώπων που είχε (έχει) η χώρα αυτές τις ημέρες. Πάντως στο ντιμπέιτ όλοι συμφωνούν και υπάρχει και επικοινωνία μεταξύ των στρατηγείων τους για προσδιορισμό του χρονοδιαγράμματος. «Κανένα πρόβλημα, η ελληνική κοινωνία να ακούσει, να συνταχθεί, να έρθει να γραφτεί να ψηφίσει», ήταν η πρώτη απόκριση από μεριάς Στέφανου Τζουμάκα. Ο Τσακαλώτος πάλι από τη μεριά του, σε καφέ που είχε με δημοσιογράφους την Πέμπτη ανέδειξε μια άλλη πτυχή των τηλεμαχιών: «Δεν είμαστε αντίπαλοι» είπε και σημείωσε ότι και στη συνάντηση που θα γίνει με τους άλλους τρεις συνυποψηφίους θα επιδιώξει η αντιπαράθεση με συζήτηση να γίνει πάνω σε θεματικές γιατί όπως είπε «απευθυνόμαστε και στην κοινωνία και σε αυτούς που θέλουν να ψηφίσουν». Συμπλήρωσε πως δεν είναι της λογικής ενός ντιμπέιτ της «ατάκας».

Ποιοι θα ψηφίσουν

Θέμα δεύτερον που θα απασχολήσει είναι το ποιοι πολίτες θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην εκλογή πρόεδρου. Η Αχτσιόγλου για παράδειγμα δείχνει θετική σε μια διαδικασία που θα διευκολύνει τη μεγάλη συμμετοχή, χωρίς να ενισχύσει μια πλαδαρότητα στο ίδιο το μήνυμα.

«Εμείς πρέπει ως ΣΥΡΙΖΑ, εμείς να πάμε στις ζωές των πολιτών, όχι να περιμένουμε τους πολίτες να έρθουν στις διαδικασίες μας, τι σημαίνει αυτό ότι σε μια περίοδο που οι πολίτες έχουν μια απαξίωση για την κοινωνική συμμετοχή, την κοινή συμμετοχή, μια απαξίωση για τη λειτουργία των κομμάτων εγώ θα ήμουν υπέρ μιας οποιασδήποτε διαδικασίας θα τους δώσει τη δυνατότητα να εμπλακούν έστω και λίγο», απάντησε η ίδια και το θέμα αφορά αν θα μπορούν και οι φίλοι του κόμματος πέραν των μελών να έχουν συμμετοχή στην εκλογή προέδρου.

Τους δικούς του αστερίσκους βάζει η πλευρά Τσακαλώτου αν και όχι με διάθεση ρήξης για το όλο θέμα (υπενθυμίζει ο ίδιος πως για τη συμμετοχή φίλων πρέπει να υπάρξει καταστατική μεταβολή). Ο Παππάς είναι θετικός με τη συμμετοχή των φίλων στην όλη διαδικασία.

Ποιος στοιχίζεται με ποιον

Την ίδια ώρα που τα σημεία σύγκλισης αλλά και τριβής είναι πάνω στο τραπέζι, μια σειρά προσώπων στοιχίζονται με τον κάθε υποψήφιο και μάλιστα με δημόσιο τρόπο εξηγούν και το σκεπτικό τους.

Η Αχτσιόγλου μέχρι τώρα έχει ρεύμα. Παπαδημούλης, Ραγκούσης, Παπανάτσιου, Βουτυράκου, Χατζησωκράτης, Ακρίτα, Μαντζουράνης, Ζαχαριάδης, Μπαλτάς, Ξανθόπουλος, Κοντοτόλη, Ηλιόπουλος, Χαρίτσης, Κοππά, Κατσέλη, Κορφιάτης, Βούτσης, Μυλόπουλος, Θεοχαρόπουλος αλλά και ομάδα φεμινιστριών (Ακριβούλη, Σιάνου κ.ά.). Την Αχτσιόγλου ως τώρα τη στηρίζει ένα διατασικό ρεύμα. Ξεκινάει από ένα μεγάλο μέρος της άλλοτε προεδρικής Κίνησης Μελών και φτάνει μέχρι την ομάδα των 6 και 6 (Τζανακόπουλος, Ηλιόπουλος, Χαρίτσης κ.ά.), μέρος της Ομπρέλας, η πάλαι ΔΗΜΑΡ αλλά και στελέχη της Γέφυρας. Οι αντίπαλοί της κατηγορούν την Αχτσιόγλου ως «στενής απεύθυνσης» υποψηφιότητα, ορισμένα παλιά στελέχη της Ομπρέλας πάλι δεν καλοείδαν τις πρώτες τοποθετήσεις της σχολιάζοντας τις ως αρκετά «θολού τύπου». Οι πασοκογενείς πάλι και ομάδα πάλαι προεδρικών έχουν την αγωνία πως η μετά Τσίπρα εποχή δεν τους χωρά ακριβώς και πως αν εκλεγεί η Αχτσιόγλου δεν θα μπορεί να διαμορφώσει ένα συμπεριληπτικό πολιτικό σχέδιο που να συγκρατεί τις δυνάμεις της Προοδευτικής Συμμαχίας.

Η περίπτωση Τσακαλώτου είναι διαφορετική

Εξ αρχής ο πρώην υπουργός Οικονομικών ήθελε να μιλήσει ταυτοτικά, με σαφές μήνυμα και πιο συλλογικά – εξάλλου στην πρώτη του ανακοίνωση τον πλασίωναν στελέχη όπως ο Σταθάκης και άλλοι και ο ίδιος έχει μιλήσει για την ανάγκη ανασύνταξης των συλλογικών διεργασιών του ΣΥΡΙΖΑ.

Πως ξέρει να φτιάχνει ομάδες, όπως την εποχή της διαπραγμάτευσης, το λένε και οι αντίπαλοί του αν και η υποψηφιότητά του θεωρείται από μέρος του κόμματος αρκετά ιδεολογική και άρα όχι ενός μαζικού κόμματος. Με τον Τσακαλώτο στοιχίζεται η βάση της Ομπρέλας (επίσης είναι μια τάση που δεν κινείται ενιαία στην επιλογή υποψηφίων για τον πρώτο γύρο) αλλά και έξω από αυτή πρόσωπα από πολλά ρεύματα. Βίτσας, Μαμουλάκης, Σταθάκης, Αγαθοπούλου, Στρατής, Καββαδία, Λάμπρου. Μόνιμο θέμα των βολών που ο Τσακαλώτος δέχεται από τους «εχθρούς» του (και εσωτερικά προφανώς όπως έδειξε η πρόσφατη ΚΕ και τα πυρά του Παύλου Πολάκη ή του Χρήστου Σπίρτζη) είναι για το σκέλος της κυβερνητικής πολιτικής των συριζαϊκών ημερών που αφορά τη φορολογία και το μαξιλάρι των 37 δισ. Ο ίδιος λέει δεν υπήρχε η δυνατότητα για λίγα ή πολλά δισ. λιγότερα ή περισσότερα λόγω των τότε δημοσιονομικών υποχρεώσεων και άρα η κουβέντα δεν υφίσταται.

Με τον Παππά έχει πάει ένα κομμάτι της Κίνησης Μελών αλλά και πολλών πασοκογενών – την καμπάνια του τρέχει ο Αγγελος Τόλκας. Ο Νίκος Παππάς θέλει να εκπροσωπήσει το προοδευτικό Κέντρο ως μέρος της ταυτότητας του κόμματος, όχι ως απλή απεύθυνσή του.

O Στέφανος Τζουμάκας από τη μεριά του αιφνιδίασε πολλούς με την υποψηφιότητά του, ενώ στη γνώμη του άλλοτε παλιού του συναγωνιστή από την Κατάληψη της Νομικής του Φλεβάρη του 1973 και το αντιδικτατορικό κίνημα Νίκου Μπίστη, που είπε πως ο Τζουμάκας πρέπει να παραμερίσει για να περάσουν οι νέοι, απάντησε βιτριολικά: «Ο Νίκος έχει παράδοση στην πολιτική της ήττας».

Η όλη κούρσα μπορεί να έχει βέβαια και νέα δεδομένα.

Για παράδειγμα πως οι υποψηφιότητες έχουν καταληκτική προθεσμία πλέον το Διαρκές Συνέδριο στις 3 Σεπτέμβρη θα μπορούσε να ενεργοποιήσει δύο ακόμη: η μία που έχει μείνει ανοιχτή από τους γνώστες του παρασκηνίου είναι εκείνη του Διονύση Τεμπονέρα και παρότι ο εργατολόγος έχει αποκλείσει το γεγονός αφού το χρονοδιάγραμμα που εκείνος πρότεινε δεν άλλαξε. Μια γνώμη θέλει την εν λόγω υποψηφιότητα να είναι η μόνη ικανή να διαμορφώσει ρεύμα κινητοποίησης και στους πασοκογενείς. Η έτερη υποψηφιότητα που δεν έχει φύγει από το τραπέζι είναι του πρόεδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλου.

Συνάντηση των υποψηφίων

Εν τω μεταξύ έγινε η συνάντηση των τεσσάρων υποψηφίων στην Κουμουνδούρου με πρωτοβουλία των Σβίγκου και Βασιλειάδη. Αποφασίστηκε να γίνει επίσημα καμπάνια του κόμματος για τις εσωκομματικές εκλογές, να συγκροτηθεί ΚΕΦΕ (Εφορευτική δηλαδή) που θα τρέξει τις διαδικασίες, θα υπάρχουν πάνω από 700 εκλογικά τμήματα και 3.000 εκλογικοί αντιπρόσωποι – όπως με την εκλογή Τσίπρα – ενώ συναποφασίστηκε και διάλογος των υποψηφίων στην ΕΡΤ. Επίσης θα γίνουν και κομματικές εκδηλώσεις για να διοργανωθεί καλύτερα το πολιτικό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ και οι διαδικασίες που δεν θέλουν να μείνουν σε έναν κλειστό κύκλο.