Πήρε πολλά λεφτά και δεν θα κάτσει ήσυχος

Ο τούρκος πρόεδρος τα κατάφερε. Πάλι. Είτε μας αρέσει, είτε όχι. Τα κατάφερε και μάλιστα δύο φορές μέσα σε λίγες ημέρες. Πρώτα στο ΝΑΤΟ, όπου κυριάρχησε στις διεργασίες στη Σύνοδο του Βίλνιους και έλαβε κάποια ανταλλάγματα που ξέρουμε και ίσως κάποια που δεν ξέρουμε για να πει «ναι» στην ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία, έπειτα προκαλώντας τεράστια ερωτηματικά στα ελληνοτουρκικά όταν ξαφνικά ο έλληνας Πρωθυπουργός εισήλθε στη διαπραγμάτευση λέγοντας για πρώτη φορά στα (διεθνή) χρονικά τη λέξη «υποχωρήσεις» πριν καν καθίσει στο τραπέζι και, τέλος, ίσως το σημαντικότερο όλων, στα οικονομικά.

Εκεί, έκανε το «νταμπλ»: μετά τα 13 δισεκατομμύρια δολάρια που φέρεται να εξασφάλισε ως «εγγύηση» από τους Αμερικανούς πέραν της αναβάθμισης των 80 F16, σίγουρα πλέον πήρε και 50 δισεκατομμύρια δολάρια από τις φιλικές προς την Τουρκία χώρες του Κόλπου μέσα σε ένα ταξίδι λίγων ημερών! 50 δισεκατομμύρια! Ποσό ασύλληπτο, το μεγαλύτερο διεθνούς βοήθειας (αν και εδώ όχι με τη μορφή βοήθειας αλλά με άλλες παραπλήσιες κυρίως επενδυτικές μορφές) μετά από αυτή που δίνουν οι χώρες αρωγοί της Ουκρανίας στο Κίεβο για την αντιμετώπιση της Ρωσίας. Τι σημαίνουν όμως αυτά τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια που θα αρχίσουν τώρα να εισρέουν στα κρατικά ταμεία της Αγκυρας; Πολλά και εξαιρετικής σημασίας.

Πρώτον, σημαίνουν ότι το ΔΝΤ θα πρέπει να ξεχάσει ότι θα την κάνει ξανά πελάτη – πρέπει να υπενθυμίσει εδώ κανείς ότι όταν ο Ερντογάν ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία η χώρα του ήταν χρεωμένη στο ΔΝΤ και βρισκόταν σε πρόγραμμα αποπληρωμής. Ο Ερντογάν σύντομα το επιτάχυνε και πέταξε κλωτσηδόν έξω το Ταμείο, το οποίο, φυσικά, δεν τόλμησε να αντιδράσει, όπως και ουδείς άλλος άλλωστε. Το πιο ωραίο είναι ότι εκείνα τα 13 δισεκατομμύρια  που φέρεται να είχε εξασφαλίσει μόλις προ λίγων ημερών από την αμερικανική στήριξη, θα ήταν δάνειο μετά από παρέμβαση της Ουάσιγκτον στο… ΔΝΤ! Ετσι, τώρα μπορεί να λέει στους Αμερικανούς ότι τους έκανε και… χάρη που τους γλίτωσε από τον κόπο. Και με αυτά τα λεφτά «στο χέρι», που τελικά άφησε, πήγε στον Κόλπο και διαπραγματεύτηκε από ακόμα ισχυρότερη θέση τα 50 δισεκατομμύρια που τελικά πήρε!

Δεύτερον, τα 50 αυτά δισεκατομμύρια σημαίνουν ότι το όποιο «πλεονέκτημα» πίστευε κανείς ότι είχε πάνω του και πάνω στις κινήσεις του πιέζοντάς τον επί της οικονομίας που πράγματι εξακολουθεί και παραπαίει, πήγε ήδη περίπατο: ο Ερντογάν φαίνεται ότι από προχθές είναι εκ νέου και επισήμως… ασυμπίεστος. Ουδείς μπορεί να τον βάλει στη γωνία και να τον απειλήσει με πτωχεύσεις, με εξεγέρσεις από πληθωρισμούς, από πείνες, από φτώχειες κοκ. Οι χώρες του Κόλπου, για τους δικούς τους λόγους, είναι εκεί, είναι παρούσες όταν και όποτε τις έχει ανάγκη και το δείχνουν έμπρακτα κάθε φορά.

Η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας μπορεί να μην εξυγιανθεί με αυτά τα 50 δισεκατομμύρια, σίγουρα όμως είναι αρκετά ώστε να σπρώξουν μακριά κάθε κίνδυνο που έχει να κάνει με την ισορροπία του ιδίου και του καθεστώτος του και τη δυνατότητά του να ασκεί εξωτερική και διεθνή πολιτική χωρίς να αντιμετωπίζει κινδύνους και απειλές από το πεδίο της οικονομίας στους σχεδιασμούς του.

Κατά συνέπεια, ο Ερντογάν που θα δει την επόμενη φορά ο Μητσοτάκης για να συζητήσουν, μεταξύ άλλων και τις κατά Μητσοτάκη πιθανές υποχωρήσεις της Ελλάδας, δεν θα είναι ο ίδιος που είδε την τελευταία φορά στο Βίλνιους. Τη γεύση την πήρε άλλωστε με τα όσα τον άκουσε να λέει από τα Κατεχόμενα της Κύπρου. Από τη Σύνοδο μέχρι σήμερα, ο τούρκος πρόεδρος έκανε κίνηση ματ. Πήρε πολλά λεφτά. Πάρα πολλά. Και αυτό σημαίνει ότι πλέον αποκλείεται να κάτσει ήσυχος – όχι ότι πριν θα καθόταν  δηλαδή. Αλλά τώρα αποκλείεται. Και ποιος ξέρει μέχρι τότε…