Στο αδιαμφισβήτητα ιστορικό πάρτι κόπηκαν 25.000 εισιτήρια προς 300 δραχμές, ενώ βρέθηκαν στην ακροθαλασσιά 85.000 –κάποιοι λένε 100.000- άνθρωποι. Παίζοντας ρακέτες και μπάλα, κάνοντας μπάνιο με μαγιό ή με ρούχα και ακούγοντας Κηλαηδόνη, Μάνου, Σαββόπουλο, Ζορμπαλά, Γερμανό, Μικέλη, Νταλάρα, Αλέπορο, Μαντώ, Σεμιτέκολο.

Με το φως του Ιουλιάτικου καλοκαιρινού φεγγαριού ξάπλωσαν στην άμμο, ήπιαν, ερωτεύτηκαν και κάποιοι κοιμήθηκαν εκεί για να γυρίσουν το επόμενο πρωί με τα πρώτα λεωφορεία.

Ο Κηλαηδόνης είχε ένα όνειρο: «Ήθελε ένα βράδυ να κάνει ένα πάρτι. Και το ‘κανε πραγματικότητα. Κι επιπλέον ήξερε και την κατάληξη.Όσοι πηγαίνουν στη Βουλιαγμένη λέει ένας νόμος παλιός, νύχτα με φεγγάρι κι είναι λίγο πιωμένοι πάντα την βρίσκουν αλλιώς».

Για πρώτη φορά ένας φυσικός χώρος μια πλαζ, χρησιμοποιήθηκε ως χώρος μουσικού θεάματος. Έως τότε, όλες οι καλοκαιρινές συναυλίες γίνονταν σε γήπεδα ή ανοιχτά τσιμεντένια θέατρα.
Η σκηνή ήταν μια φορτηγίδα, από αυτές που χρησιμοποιούνται από τον Ο.Λ.Π. (Οργανισμό Λιμένα Πειραιώς), για να μεταφέρουν προϊόντα για φόρτωμα στα καράβια.

Κερκίδες δεν υπήρχαν. Ο κόσμος καθόταν ελεύθερος στην άμμο της ακτής. Μπορούσε να κινείται, να κολυμπά, να χορεύει, να ξαπλώνει.

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης σχεδίαζε και προετοίμαζε το «πάρτυ στη Βουλιαγμένη» περισσότερο από έναν χρόνο. Οραματίστηκε «μια λαϊκή βραδιά με κάποιο αισθητήριο», μία μουσική γιορτή μέσα στο καυτό αθηναϊκό κατακαλόκαιρο, με κλίμα παρεΐστικο και ατελείωτο κέφι κάτω από το φως του φεγγαριού.

Ήταν ο πρώτος που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα (χαρακτηριστικό των πολιτικών συναυλιών της Μεταπολίτευσης) και τις ενέταξε σε φυσικούς χώρους. Μετά έγινε συρμός.

Το όνειρο του Κηλαηόνη έγινε ένα ιστορικό πάρτι

«Πηγαινοερχόμουν έξι μήνες. Μέτρησα τα πάντα. Το μόνο που δεν προέβλεψα ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου» είπε σε μια συνέντευξή που ακολούθησε μετά από χρόνια.

Η σκηνή είχε στηθεί πάνω σε μια πλωτή εξέδρα, που βρισκόταν γύρω στα 15 μέτρα μέσα στη θάλασσα. Οι καλλιτέχνες έφθαναν στη σκηνή με μία κατάφωτη φορτηγίδα από τον παρακείμενο Ναυτικό Όμιλο της Βουλιαγμένης.

Η βραδιά άνοιξε με τον οικοδεσπότη Λουκιανό Κηλαηδόνη να απευθύνει χαιρετισμό και στη συνέχεια αντήχησαν οι πρώτες νότες. Η πιανίστρια Νέλι Σεμιτέκολο έπαιξε κομμάτια ραγκτάιμ του Σκοτ Τζόπλιν, ενώ η big band του πιανίστα Μανώλη Μικέλη τζαζ της εποχής του σουίνγκ, αγαπημένες μουσικές που διαμόρφωσαν το μουσικό στυλ του Κηλαηδόνη.

Και εκείνοι που δεν είχαν εισιτήριο – η αναταραχή και οι αστυνομικοί που ήταν απροετοίμαστοι

Υπήρξαν και αυτοί που έφτασαν στη Βουλιαγμένη μη έχοντας εισιτήρια. Άρχισαν να πηδούν από τους φράχτες, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα «ντου» στην ιστορία των καλοκαιρινών συναυλιών. Οι λίγοι αστυνομικοί και τα 80 άτομα της περιφρούρησης ήταν αδύνατο να τους αναχαιτίσουν.

«Είναι απίστευτο. Είστε όλοι εδώ. Νομίζαμε ότι ήταν πάρτυ – βεγγέρα, αλλά διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή της Φίνος Φιλμ». Η Συννεφούλα ξεσήκωσε τον κόσμο και το κέφι έφθασε στο ζενίθ, όταν ο Νιόνιος ευχήθηκε σε όλους «Να μας έχει ο θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε».

Η βραδιά έκλεισε λίγο μετά τις 2 το πρωί, όταν στη σκηνή ανέβηκε ο Γιώργος Νταλάρας, που μαζί με τον οικοδεσπότη τραγούδησαν τα Θερινά σινεμά. Και το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι πρωίας, με γέλια και βουτιές στη θάλασσα.

Την επομένη, ο Τύπος είχε πρωτοσέλιδο το Πάρτυ στη Βουλιαγμένη, αλλά δεν παρέλειψε να επικρίνει τους διοργανωτές για την ταλαιπωρία του κόσμου.

 Η επόμενη μέρα

«Δεν ξέρω αν το επιχειρήσω άλλη φορά στη Βουλιαγμένη, αλλά μία παρόμοια εκδήλωση θα ήθελα να ξαναγίνει. Δε φταίω εγώ παιδιά αν υπήρξε τέτοια μαζική κινητοποίηση προς τη Βουλιαγμένη. Αυτό που σίγουρα λυπάμαι είναι που ταλαιπωρήθηκαν πολλοί φίλοι. Τώρα που διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχουν χώροι για τόσες χιλιάδες κόσμου, την επόμενη φορά θα μαζευτούμε στον κάμπο της Θεσσαλίας!» απολογήθηκε με χιούμορ ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Headlines