Το παράξενο, φρικιαστικό έπος του πτώματος της Εβίτας Περόν

Ήταν τέτοιο το ξέσπασμα της δημόσιας θλίψης μετά τον θάνατο, τον Ιούλιο του 1952, της Εύας ή Εβίτας Περόν, συζύγου του προέδρου της Αργεντινής, Χουάν Περόν, που τα πλήθη όρμησαν επικίνδυνα προς τη σορό της, καθώς αυτή μεταφερόταν στο κτήριο του Υπουργείου Εργασίας.

Περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι νοσηλεύτηκαν για τραυματισμούς από συντριβή και οκτώ έχασαν τη ζωή τους. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή των ιδιότυπων, βίαιων και φρικιαστικών κατορθωμάτων γύρω από το πτώμα της διχαστικής αυτής προσωπικότητας, όπως αποκαλύπτει ένα δράμα της Disney+, του 2022, με παραγωγό τη Σάλμα Χάγιεκ.

Το ατιμωτικό ξεκίνημα

Η Santa Evita, μια μίνι σειρά που ετοιμάστηκε δέκα χρόνια, έχει χαρακτηριστεί «μυθοπλασία αληθινής ζωής» από έναν άλλον από τους παραγωγούς της, τον Leonardo Aranguibel, αν και θα μπορούσε να της ταιριάζει κάθε είδους χαρακτηρισμός: Πολιτική συνωμοσία, φρικιαστικό ιατρικό δράμα, μια μετα-MeToo αναμέτρηση, ένα ριφιφί στην Κατάρα της Μούμιας ή απλώς σκέτος τρόμος.

Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Tomás Eloy Martinez του 1995, το οποίο ομοίως αναμείγνυε γεγονότα και μυθοπλασία- ένας δημοσιογραφικός χαρακτήρας βασισμένος στον ίδιο τον Martinez, ο Mariano Vázquez, εμφανίζεται στη σειρά. Το βιβλίο έχει πουλήσει τα εκπληκτικά 10 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, αποδεικνύοντας τη συνεχιζόμενη γοητεία που ασκεί η Εύα Περόν και το τι πραγματικά συνέβη στο σώμα της.

Δείτε το βίντεο με την ιστορία του πτώματός της 

Όλοι έχουν μια ιστορία

Η δική της ιστορία συνοδεύτηκε από μια εξαιρετική άνοδο που ξεκίνησε από ένα ατιμωτικό ξεκίνημα – γεννήθηκε νόθα και μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και την ντροπή – για να γίνει η Πρώτη Κυρία της Αργεντινής.

«Επανεφευρέθηκε» στο Μπουένος Άιρες ως ηθοποιός, προτού αναλάβει τον ρόλο της ζωής της: Σύζυγος του προέδρου της χώρας της και ζωτικής σημασίας προπαγανδιστικό εργαλείο για το καθεστώς του. Περιόδευσε στην Ευρώπη, εκθειάζοντας τις αρετές του Περόν, και εκείνος με τη σειρά του της έδωσε το προσωνύμιο «πνευματικός ηγέτης του έθνους».

Πολλοί τη λάτρευαν ως επαναστάτρια υπέρμαχο των γυναικών και των φτωχών- άλλοι την είδαν ως κυνική, διάσημη κάλυψη για μια βίαιη φασιστική δικτατορία.

Υστερεκτομή και χημειοθεραπεία

Η Εύα υποβλήθηκε σε θεραπεία, ανεπιτυχώς, για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, συμπεριλαμβανομένης ριζικής υστερεκτομής και χημειοθεραπείας – η πρώτη Αργεντίνα που υποβλήθηκε στη θεραπεία αυτή. Πέθανε στις 26 Ιουλίου 1952, στις 8:25 μ.μ., σε ηλικία 33 ετών, και ο θάνατός της ανακοινώθηκε σε ραδιοφωνικές εκπομπές σε όλη την Αργεντινή. Αυτό, τουλάχιστον, το γνωρίζουμε με βεβαιότητα.

Αλλά το τι ακριβώς συνέβη στη συνέχεια αποτελεί πηγή πυρετώδους εικασίας. Κατά κάποιο τρόπο, η δύναμή της αυξήθηκε μετά το θάνατό της. Όπως το θέτει ο Martinez: «Κανένα άλλο πτώμα δεν σήμαινε τόσα πολλά για ένα έθνος όσο η Εύα Περόν για την Αργεντινή».

Έλαβε εκρηκτικές πληροφορίες από μέλη της υπηρεσίας πληροφοριών, οι οποίες αποτέλεσαν τη βάση του βιβλίου του. Δεκαετίες μετά, όλοι ήθελαν να γίνει γνωστή η αλήθεια.

Δείτε το τρέιλερ του Santa Evita

Ωστόσο, η αλήθεια είναι σχεδόν απίστευτη

Ξεκινά με τον Χουάν Περόν να πληρώνει 100.000 δολάρια για να ταριχεύσει ο γιατρός Πέδρο Άρα το σώμα της γυναίκας του, αντικαθιστώντας το αίμα της με γλυκερίνη για να διατηρηθούν τα όργανά της (τα οποία κανονικά αφαιρούνται) και οι ιστοί της – μια λεπτή διαδικασία που διήρκεσε αρκετά χρόνια. Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα ήταν ο «καλλιτεχνικά αποδιδόμενος ύπνος». Δεν υπάρχει καμία καταγραφή ότι η Εβίτα ζήτησε αυτή την ταρίχευση.

Ο Περόν είχε επίσης μεγαλεπήβολα σχέδια να εκθέσει το σώμα της δημοφιλούς συζύγου του, για να τροφοδοτήσει τον αυξανόμενο μύθο γύρω από αυτή την «αγία μορφή» και να ενθαρρύνει τη συνεχή λατρεία – και να διατηρήσει τη δική του κυριαρχία.

Ήθελε να χτίσει ένα μνημείο που θα επισκίαζε το Άγαλμα της Ελευθερίας, με περίοπτη θέση έναν descamisado (κυριολεκτικά «χωρίς πουκάμισο» – ένα μέλος της εργατικής τάξης και ένθερμο υποστηρικτή του Περόν). Η σορός της Εύας θα ενταφιαζόταν σε ένα γυάλινο φέρετρο στη βάση του μνημείου, όπως η σορός του Λένιν στη Μόσχα.

Αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει το έργο, ο Περόν εκδιώχθηκε με πραξικόπημα και διέφυγε στο εξωτερικό – αφήνοντας πίσω του το σώμα της Εύας.

«Αυτή η γυναίκα»

«Αυτή η γυναίκα» όπως την αποκαλούσε η παράταξη κατά του Περόν, ήταν πλέον το πρόβλημά τους και εξακολουθούσε «να αποτελεί ένα επικίνδυνο αλεξικέραυνο για πιθανή επαναστατική δράση». Όπως εξιστορεί ο Martinez, το νέο καθεστώς φοβόταν ότι οι επαναστάτες σχεδίαζαν να κλέψουν το πτώμα, να το τοποθετήσουν σε μια βάρκα γεμάτη λουλούδια, να το αφήσουν στο ποτάμι και να το χρησιμοποιήσουν για να πυροδοτήσουν μια εξέγερση.

Ο αντιπρόεδρος διέταξε να εξαφανιστεί το πτώμα. «Μετατρέψτε την σε μια νεκρή γυναίκα σαν όλες τις άλλες».

Αλλά πώς; Δεν έπρεπε να καεί. Το σώμα έπρεπε να ταφεί σε χριστιανικό έδαφος, αφού «είχε κάνει μια τελευταία εξομολόγηση και πέθανε με τη χάρη του Θεού».

Ο συνταγματάρχης Carlos Eugenio de Moori Koenig επιφορτίστηκε με αυτό το φρικιαστικό έργο.

Μελέτησε την έκθεση του ταριχευτή, προσπαθώντας να αποφασίσει τον καλύτερο τρόπο δράσης, και εδώ ο Martinez μεταφέρει την αλλόκοτη φετιχοποίηση του σώματος της Εύας. Ο συνταγματάρχης διάβασε ότι το δέρμα της Εβίτας έμοιαζε τόσο σφριγηλό όσο το δέρμα μιας 20χρονης και ότι, παρόλο που το σώμα της ήταν πλέον γεμάτο φορμαλδεΰδη, παραφίνη και χλωριούχο ψευδάργυρο, μύριζε αμύγδαλο και λεβάντα.

Είχε τέτοια αιθέρια ομορφιά που ο σύζυγός της είχε προσπαθήσει ακόμη και να φιλήσει τα χείλη της, σαν να ήθελε να την ξυπνήσει σαν την Ωραία Κοιμωμένη.

Οι διεκδικητές του ταριχευμένου σώματος και οι πολλές Εβίτες

Ο συνταγματάρχης εντόπισε τον ταριχευτή, τον Πέδρο Άρα, και απαίτησε την απελευθέρωση του πτώματος. «Όποιος έχει τη γυναίκα έχει τη χώρα στην παλάμη του» δήλωσε ο συνταγματάρχης.

Στην πραγματικότητα, υπήρχαν ήδη περισσότερα από ένα από αυτά τα ισχυρά σύμβολα. Η μητέρα της Εβίτας, η Ντόνα Χουάνα, θυμήθηκε την εφιαλτική στιγμή που ο Άρα της έδειξε το απόκοσμο πτώμα της κόρης της να κείτεται σε μια πλάκα, ένα άλλο να αράζει σε μαύρα βελούδινα μαξιλάρια και ένα τρίτο να κάθεται σε μια πολυθρόνα διαβάζοντας προφανώς μια καρτ ποστάλ.

Ο Άρα είπε με περηφάνια στην τρομοκρατημένη γυναίκα πώς αυτός και ένας Ιταλός γλύπτης είχαν φτιάξει τα αντίγραφα από κερί, βινύλιο και fiberglass, με ανεξίτηλη βαφή για τις φλέβες. Όταν ο στρατός θα ερχόταν να πάρει το πτώμα, ο Άρα σχεδίαζε να τους δώσει ένα αντίγραφο και να κρατήσει το πραγματικό για τον εαυτό του. Προσέφερε στη θρηνούσα μητέρα ένα αντίγραφο για να το θάψει. Η σύντομη απάντησή της: «Πήγαινε στο διάολο».

Ο συνταγματάρχης, εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει να δέχεται απειλές

Δυσοίωνα τηλεφωνήματα και άγνωστοι πήγαιναν στο σπίτι, προειδοποιώντας τον να αφήσει ήσυχη τη «σενιόρα». Όμως εκείνος επέμενε, θάβοντας τα τρία αντίγραφα σε πανομοιότυπα φέρετρα σε διαφορετικά σημεία του Μπουένος Άιρες και αποθηκεύοντας την πραγματική Εύα σε ένα φορτηγό που ήταν σταθμευμένο δίπλα στο κτήριο της Υπηρεσίας Πληροφοριών υπό φρούρηση.

Αλλά οι θαυμαστές της σύντομα την βρήκαν και άρχισαν να αφήνουν λουλούδια και κεριά.

Σύμφωνα με τον Martinez, το πτώμα μεταφέρθηκε σε διάφορες στρατιωτικές τοποθεσίες: Αποθήκες, κελάρια ταγμάτων, κουζίνες τραπεζαρίας. Πέρασε επίσης χρόνο στα υδραγωγεία της πόλης και πίσω από την οθόνη του κινηματογράφου Ριάλτο -μια ιδιότυπη επιστροφή στον κινηματογράφο για την πρώην ηθοποιό.

Ο επόμενος τόπος ανάπαυσής της ήταν με τον ταγματάρχη Arancibia, ο οποίος απέκτησε εμμονή με την Eva. Φρικιαστικές αναφορές αναφέρουν ότι την βεβήλωσε σεξουαλικά και ότι όταν τον ανακάλυψε η έγκυος σύζυγός του, η Elena, την πυροβόλησε στο λαιμό.

Η υπεράσπισή του ήταν ότι την πέρασε για διαρρήκτη. Η αδελφή της Elena, η Margot, κατέθεσε σε στρατιωτικό δικαστή ότι υπήρχαν «φρικτοί λεκέδες, ένας Θεός ξέρει τι βρωμιά» στο σώμα: «Ο Εντουάρντο ήταν με το πτώμα όλες αυτές τις εβδομάδες». Η υπόθεση αποσιωπήθηκε.

Και η παράνοια συνεχιζόταν

Το πτώμα της Εύας συνέχισε τις νομαδικές περιπλανήσεις του, με τον αυστηρό όρο να κρατηθεί μακριά από το κτήριο της Υπηρεσίας Πληροφοριών, αλλά ο συνταγματάρχης, σύμφωνα με την αφήγηση του ο Martinez, τρελαμένος από το έργο του και υπό την επήρεια ενός νεκροφιλικού πάθους – πήρε ξανά στην κατοχή του το πτώμα.

Σε έξαλλη κατάσταση, αφού έβρισε την Εύα επειδή δεν ανταπέδωσε την αγάπη του, διέταξε τους αξιωματικούς του να ουρήσουν πάνω της. Έκοψε επίσης ένα από τα δάχτυλά της, για να αποδείξει ότι επρόκειτο για το πραγματικό πτώμα. Ο συνταγματάρχης φυλακίστηκε.

Και τι γίνεται με το σώμα της Εύας;

Η κυβέρνηση κατάφερε τελικά να την βγάλει λαθραία από τη χώρα – υποτίθεται με μυστική βοήθεια από το Βατικανό – και, το 1971, ανακαλύφθηκε στο Μιλάνο, θαμμένη όρθια με το ψευδώνυμο Maria Maggi de Magistris.

Το πτώμα εκταφιάστηκε και μεταφέρθηκε στο σπίτι του Χουάν Περόν στην Ισπανία, όπου το φύλαγε στο τραπέζι της τραπεζαρίας. Η νέα του σύζυγος, η Isabel, χτένιζε επιμελώς τα μαλλιά της Εύας καθημερινά και ο Χουάν την ενθάρρυνε ακόμη και να ξαπλώνει δίπλα στην Εύα, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να απορροφήσει λίγη από τη μαγεία της χαρισματικής θεάς.

Ο Περόν επέστρεψε στην Αργεντινή το 1973 και εξελέγη και πάλι πρόεδρος. Όταν πέθανε το 1974, τον διαδέχθηκε η Isabel, η οποία ήταν εκείνη που διέταξε να επαναπατριστεί και να εκτεθεί η σορός της Εύας μαζί με εκείνη του συζύγου της – αν και το έκανε κυρίως για να κατευνάσει την τρομοκρατική ομάδα Montoneros, η οποία είχε κλέψει τη σορό του πρώην δικτάτορα Pedro Eugenio Aramburu και την κρατούσε όμηρο μέχρι να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους.

Ακόμα και τότε, τα παράξενα περιστατικά συνεχίστηκαν

Οι δύο πολιτικοί φρουροί που μετέφεραν τη σορό της Εύας από τον τάφο της στη Μαδρίτη διαπληκτίστηκαν για ένα χρέος από τζόγο, πυροβόλησαν ο ένας τον άλλον και συνετρίβησαν. Το βαν έπιασε φωτιά και πέθαναν και οι δύο – αν και το φέρετρο έμεινε αλώβητο.

Στη συνέχεια, το 1976, η σορός της Εβίτας μεταφέρθηκε από την προεδρική κατοικία στο Olivos στο μαυσωλείο της οικογένειάς της στο νεκροταφείο της Recoleta. Δύο στρατιώτες βρίσκονταν στο ασθενοφόρο που τη μετέφερε, κρατώντας τουφέκια με σταθερές ξιφολόγχες. Ο οδηγός του ασθενοφόρου υπέστη καρδιακή προσβολή και κατά τη διάρκεια της ξαφνικής στάσης, οι στρατιώτες έκοψαν κατά λάθος ο ένας τις φλέβες του άλλου με τις ξιφολόγχες τους. Βρέθηκαν μέσα σε μια λίμνη αίματος.

Τελικά, όμως, το μακρύ ταξίδι της Εύας είχε τελειώσει

Τοποθετήθηκε σε μια οχυρωμένη κρύπτη, πέντε μέτρα κάτω από τη γη, σε έναν μαρμάρινο τάφο με μια καταπακτή στο πάτωμα που οδηγούσε σε ένα δωμάτιο με δύο φέρετρα – και στη συνέχεια μια δεύτερη καταπακτή που οδηγούσε στο πραγματικό φέρετρο της Εύας.

*Με στοιχεία από telegraph.co.uk