Τουρκία: Γιατί ντόπιοι και ξένοι εγκαταλείπουν τη Πόλη;

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Τουρκική Στατιστική Υπηρεσία τη Δευτέρα 24 Ιουλίου, σημειώθηκε εκτόξευση του αριθμού των ανθρώπων που έφυγαν από την Τουρκία, αυξήθηκε κατά 62,3%.

Ειδικότερα, από τα 466.914 άτομα που έφυγαν, οι 139.531 ήταν Τούρκοι υπήκοοι, ενώ το σημαντικό υπόλοιπο των 327.383 ήταν ξένοι υπήκοοι. Επιπλέον, το 55,7% ήταν άνδρες και το 44,3% ήταν γυναίκες.

Σχετικά με αυτούς που εγκατέλειψαν τη χώρα, φάνηκε ότι η Κωνσταντινούπολη έχασε τον μεγαλύτερο πληθυσμό με ποσοστό 39,5%, ενώ ακολουθούνε η Άγκυρα με 9,8%, η Αττάλεια με 6,7%, η Σαμψούντα με 3,4% και η Σμύρνη με 3%.

Σχετικά με τον πληθυσμό που ήρθε στην Τουρκία, το 2022, η Κωνσταντινούπολη ήταν αυτή που υποδέχτηκε τον μεγαλύτερο πληθυσμό μεταναστών με ποσοστό 35,4%, ακολουθούν η Αττάλεια με 14,8%, η Άγκυρα με 5,4%, η Προύσα με 3,9% και η Μερσίνα με 3,8%.

Ενώ λοιπόν 140.000 Τούρκοι έφυγαν μέσα στο 2022, στην πατρίδα τους επέστρεψαν την ίδια περίοδο 94.409.

Σε όσους αναχώρησαν από την Τουρκία, μετά τους Τούρκους, οι Ιρακινοί πολίτες αποτελούσαν το μεγαλύτερο ποσοστό των αλλοδαπών, με ποσοστό 20%, ακολουθούμενοι από πολίτες του Ιράν, του Ουζμπεκιστάν, του Αφγανιστάν και του Τουρκμενιστάν.

Γιατί θέλουν να φύγουν οι Τούρκοι

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσους Τούρκους να αφήνουν τη χώρα; Την απάντηση στην απλή καταγραφή των νούμερων της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας, δίνει ίσως η πρόσφατη έρευνα Turkish Youth 2021 που διεξήγαγε το γερμανικό ίδρυμα Konrad-Adenauer-Stiftung.

Σύμφωνα με την έρευνα του γερμανικού ιδρύματος, η πλειοψηφία της γενιάς Ζ στη Τουρκία θέλει απλά να ζήσει στο εξωτερικό, κατά σειρά προτίμησης στη Γερμανία, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Συγκεκριμένα, το 63% της Γενιάς Ζ δήλωσε ότι θα ήθελε να ζήσει σε άλλη χώρα εάν τους δινόταν η ευκαιρία.

Σε μια εποχή που η χώρα μαστίζεται από υψηλό πληθωρισμό και πτώση της αξίας της τουρκικής λίρας, οι κυριότεροι λόγοι που θα ήθελαν οι Τούρκοι νέοι να φύγουν στο εξωτερικό είναι κατά 47,8% η προοπτική καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.

Για ένα 20,7%, το βασικότερο κίνητρο είναι η περισσότερη ελευθερία που δεν απολαμβάνουν στη χώρα του, το 16,8% δηλώνει ότι δεν αισθάνεται ασφαλές στην Τουρκία, ενώ το 14,7% δηλώνει ότι δεν μπορεί να βρει δουλειά στην Τουρκία, θεωρώντας ότι σε άλλη χώρα θα είναι πιο εύκολο. Ένα συντριπτικό 83,8% εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης Ερντογάν.

Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι το 61,3% των Τόυρκων νέων αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες όσο σπούδαζε, με το 84,4% να δηλώνει ότι έχει περιορίσει τα έξοδά του. Μόλις το 12,6% δήλωσε πως σπούδασε δίχως ελλείψεις.

Σχεδόν όλοι οι νέοι (98,4%) εντοπίζουν άλλα προβλήματα στη χώρα τους: όπως η τρομοκρατία, η ανεργία, ο νεποτισμός, η διαφθορά, η δωροδοκία και θέματα ασφάλειας, εκτός από προβλήματα με το νομικό και εκπαιδευτικό σύστημα.

Επιπλέον, το 70,4% εξέφρασε δυσαρέσκεια με τη διακυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με το ποσοστό που δήλωσε κατά των δικαστικών πρακτικών της κυβέρνησης να φτάνει το 81,2%.

Το 73,3% επέκρινε μάλιστα τις πρακτικές της για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Λιγότεροι μετανάστες στην Τουρκία

Πάντως, η μεταναστευτική πολιτική της Άγκυρας φαίνεται να ενισχύει την τάση φυγής των Τούρκων.

Σύμφωνα με τη γερμανική έρευνα, το 91,4% των νέων εξέφρασε τη «δυσφορία» του για τον υψηλό αριθμό προσφύγων, το 90,1% δήλωσε ότι οι πρόσφυγες «διαταράσσουν την πληθυσμιακή δομή της Τουρκίας» και το 80,8% των συμμετεχόντων πίστευε ότι οι πρόσφυγες «αποτελούν απειλή για το μέλλον της Τουρκίας».

Επιπλέον, το 91,8% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι θεώρησαν ότι οι πολιτικές και οι πρακτικές της κυβέρνησης έναντι των προσφύγων ήταν εσφαλμένες και χρήζουν αλλαγής.

Ενώ η Τουρκία φιλοξενεί σχεδόν 3,5 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες, η Τουρκική Στατιστική Υπηρεσία κατέγραψε ότι το 2022 ο αριθμός των μεταναστών, που έφτασαν στην Τουρκία ανήλθε στα 399.643 άτομα, που είναι μάλιστα σημαντικά μειωμένος με τη προηγούμενη μέτρηση.

Μέσα στο 2022, οι Ρώσοι πολίτες αποτελούσαν το μεγαλύτερο ποσοστό μεταναστών προς την Τουρκία, με ποσοστό 25%, ακολουθούμενοι από πολίτες της Ουκρανίας, του Ιράν, του Αφγανιστάν και του Ιράκ.