Η «δίχως λόγια» επικράτηση του Ολυμπιακού στο Ibrox

Ο εξ αρχής σοβαρός και μετρημένος Ντιέγκο Μαρτίνεθ προσπέρασε χθες βράδυ το ναρκοπέδιο του flash interview με μαεστρία. Ούτε έδωσε μεγαλύτερες διαστάσεις από τις φυσιολογικές στην φιλική επικράτηση του Ολυμπιακού στο Ibrox επί των Ρέιντζερς, ούτε φυσικά αναφέρθηκε σε ποσοστά ετοιμότητας και άλλα στερεότυπα δύο εβδομάδες πριν από την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων.

Μοίρασε ίσα τα λόγια του σε δυνατότητες και αδυναμίες. Περιέγραψε με τακτ και ψυχραιμία την αυτονόητη ανάγκη για μεταγραφική ενίσχυση και στάθηκε ξεχωριστά μόνο σε κάτι που όσο ο καιρός περνά τόσο και το παιχνίδι κατανοεί τη σημασία του –σε κάθε staff πλέον συναντάς και ένα mental coach-: «Ανεβάσαμε την αυτοπεποίθηση μας» είπε και για τον ίδιο αλλά και για αυτό το γκρουπ ποδοσφαιριστών που λίγο πριν το φινάλε του Ιούλη θυμίζει λιγάκι reunion παλιών καλών συμμαθητών σε φόντο ερυθρόλευκο.

Είχε κανείς αμφιβολία για τον Μαντί Καμαρά ή για τον Κώστα Φορτούνη; Ή μήπως ο Ζοάο Καρβάλιο δεν διαθέτει όλα εκείνα τα «χαρακτηριστικά» στο παιχνίδι του που τον κάνουν «μοδάτο» σε μια εποχή που 10άρια δίχως νόημα και σκοπό μετατρέπονται σε εξαιρετικούς playmaker της δεύτερης ζώνης (πόσο πουλήθηκε ο παγκόσμιος πρωταθλητής Αλέξις ΜακΆλιστερ από την Μπράιτον στη Λίβερπουλ;). Δεν το δοκίμασε άλλος με τον Πορτογάλο. Γιατί δεν ήθελε. Γιατί δεν χρειάστηκε. Γιατί δεν μπορούσε. Το κάνει εδώ και ένα μήνα ο Μαρτίνεθ και όπως φαίνεται η επιμονή του μπορεί να πιάσει τόπο.

Άπαντες οι παραπάνω σε μια καλή τακτοποίηση μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμοι και σημαντικοί. Αρκεί φυσικά να μην βαφτίσουμε το κρέας… ψάρι. Και βέβαια να (τους) δοθούν τα απαραίτητα κίνητρα. Ο Ολυμπιακός έχει επενδύσει το καλοκαίρι του σε μια ενδιαφέρουσα επαναξιολόγηση του ρόστερ του με απόφαση του Αντόνιο Κορδόν. Έχει επιχειρήσει να μακιγιάρει κάποιες πρώτες βασικές αδυναμίες –με τον Βιθέντε Ιμπόρα, αλλά όπως φαίνεται και με τον Κίνι-, είναι όμως σίγουρα 4-5 παίκτες μακριά από το επιθυμητό για να νιώσει πως διαθέτει ένα ρόστερ με όλα τα κομφόρ.

Θα έρθουν οι περισσότεροι στα τέλη Αυγούστου όπως επαναλαμβάνει ο νέος αθλητικός διευθυντής που όπως φαίνεται πια ξεκάθαρα δεν βιάζεται; Αν ναι, το ρίσκο είναι δεδομένο μιας και νωρίτερα προηγούνται μάχες 10 εκατ ευρώ σε επίπεδο Europa League. Εκτός αν πιστεύει κάποιος ότι το back up σχέδιο για το «9» μπορεί να είναι ο Γιώργος Μασούρας.

Μεταξύ μας όμως, και μιας και ο προπονητής είναι «κανονικός», αυτά τα παιχνίδια που έρχονται οι υπάρχοντες θα τα δώσουν. Πλέον η πόρτα κλείνει αν δεν έκλεισε ήδη σε ότι αφορά στο πρώτο rotation του Αυγούστου. Εκείνοι που ακολούθησαν τον κύκλο της προετοιμασίας θα παίξουν. Που έχουν αρχίσει να νιώθουν άνετα στο κοστούμι μιας τακτικής με high press και ανάγκη για κυκλοφορία της μπάλας από την πρώτη ζώνη. Που έχουν περάσει ώρες με το τεχνικό τιμ και αν μη τι άλλο οι «μετρήσεις» τους σε δείκτες φυσικής κατάστασης κλπ περιγράφουν ήδη μια απαραίτητη ομοιογένεια.

Με αυτούς που έπαιξε στο Ibrox θα κληθεί πάνω-κάτω (και κατ επιλογήν) ο Ολυμπιακός να κάνει την δουλειά με την Σερβέτ ή την Γκενκ. Συν φυσικά τον Ινμπόμ Χουάνγκ που η απουσία του δεν φάνηκε καθόλου μιας και στο 4-3-3 του Μαρτίνεθ οι καλύτεροι προέκυψαν στα δικά του τετραγωνικά.  Και βέβαια τον Πεπ Μπιέλ που ο σχηματισμός που επέλεξε ο προπονητής τον άφησε εκτός αρχικού σχήματος.

Για αυτό το group λοιπόν έχει σημασία η επικράτηση στη Σκωτία. Το γεγονός ότι δεν ένιωσε πίεση. Ότι δεν δέχθηκε φάσεις ως το 65΄όπου κράτησε ουσιαστικά αυτή η πρόβα. Ότι δεν κατάλαβε την αντίπαλη κερκίδα. Ότι κυκλοφόρησε τη μπάλα καλά και σκόραρε εύκολα. Ακόμη και ότι δέχθηκε ένα γκολ από ένα λάθος που θα μπορούσε εύκολα να αποφύγει –από την κακή «μεγάλη» πάσα του Φορτούνη στον Ντόι που την πάτησε σαν πρωτάρης-.

Ο Ολυμπιακός έδειξε πιο «μάχιμος» από τους Σκωτσέζους που 5/8 ξεκινούν στο πρωτάθλημα και αμέσως μετά αντιμετωπίζουν τον νικητή του Γκενκ-Σερβέτ στον τρίτο προκριματικό του Champions League. Και αυτός είναι ένας καλός λόγος να πάει σήμερα με κέφι στην προπόνηση. Κάθε τι παραπάνω είναι εκτός πραγματικότητας. Και μάλλον επικίνδυνο σε μια συγκυρία που  δεν επιτρέπει πολλά λόγια.

Τα φιλικά είναι ότι λέει το όνομα τους. Τεστ που δεν επιτρέπουν να απογοητεύεσαι, που δεν επιτρέπουν να ενθουσιάζεσαι. Που δεν μπορεί παρά να τα αφήνεις αποκλειστικά στα χέρια του προπονητή και των συνεργατών. Διότι εκείνοι μόνο ξέρουν τα πραγματικά ζητούμενα σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο μες την καρδιά του καλοκαιριού.