Η τάση προς την ηλεκτροκίνηση είναι δεδομένη κρίνοντας από την προϊοντική γενναιοδωρία των κατασκευαστών προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Εξίσου δεδομένη είναι ωστόσο η κοινή αντίληψη ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αποτελούν μόνο μία από τις όψεις ενός σύνθετου προβλήματος και στόχου που συνοψίζεται ως καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής από την πλευρά της αυτοκίνησης.

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν ήδη λάβει υπόψη ότι δεν αρκεί μόνο η εξέλιξη αμιγώς ηλεκτροκίνητων οχημάτων και η κατασκευή τους, καθώς αν αυτά παράγονται με μη κλιματικά ουδέτερους όρους και ανεξέλεγκτη χρήση πόρων, τα οφέλη για το περιβάλλον είναι ελάχιστα εξ ου και έχουν ήδη αναλάβει αρκετές πρωτοβουλίες προκειμένου να αναθεωρήσουν συνολικά τον τρόπο παραγωγής των αυτοκινήτων αλλά και των υλικών από τα οποία αυτά αποτελούνται.

Στην εξίσωση μιας κλιματικά ουδέτερης ηλεκτροκίνησης υπεισέρχεται και ο παράγοντας φόρτιση καθώς όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ακόμα και αν στο όχι και τόσο ιδεατό και μακρινό μέλλον οδηγούμε όλοι ηλεκτροκίνητα που έχουν κατασκευαστεί με τους πλέον αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους, αξιοποιώντας ως επί το πλείστον ανακυκλωμένες πρώτες ύλες και σε εργοστάσια που έχουν κερδίσει την «πράσινη» ταυτότητα βιώσιμης παραγωγής», όταν έρχεται η ώρα της φόρτισης, αυτή συντελείται με ενέργεια που έχει παραχθεί μέσω ορυκτών καυσίμων, επί της ουσίας το όφελος για το περιβάλλον θα είναι ελάχιστο.

Όπως εξίσου εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς η παραγωγή ενέργειας δεν εμπίπτει στην ευθύνη των κατασκευαστών αυτοκινήτου, έξω από τα στενά όρια των εργοστασίων τους αν και ήδη πολλοί έχουν αρχίσει να ξεκινήσει να δραστηριοποιούνται και στον συγκεκριμένο τομέα –τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους σταθμούς φόρτισης, αναμενόμενα δεν πρόκειται για την ολιστική λύση που απαιτείται.

Εκτός από τις περιβαλλοντικές ανησυχίες, αυτό που ίσως αξίζει να συμμεριστεί κανείς καθώς οδεύουμε –όσο και στοχεύουμε- προς την επικράτηση της ηλεκτροκίνησης είναι ότι οι απαιτήσεις από το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας εφόσον αυτό ευοδωθεί θα είναι ακόμα μεγαλύτερες καθώς έχουν υπάρξει δεκάδες έρευνες από χώρες της Ευρώπης υπό την μορφή συγκεκαλυμένης προειδοποίησης που εφιστούν την προσοχή για την αντοχή του δικτύου εν όψει ηλεκτροκίνησης.

Το ζητούμενο είναι προφανώς η παραγωγή περισσότερης ενέργειας ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων διάγει βίους παράλληλους κατ΄επέκταση, το διάστημα που φορτίζονται και θα φορτίζονται τα περισσότερα EV θα είναι κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Επιπλέον για όλους τους παραπάνω λόγους η επιπλέον ενέργεια θα πρέπει να παράγεται με βιώσιμους τρόπους. Με τα παραπάνω δεδομένα η λύση της χρήσης φωτοβολταϊκών σε οικιακό επίπεδο δείχνει να αποτελεί μελλοντική αναγκαιότητα παρά μια φαντεζί επένδυση και ανεξαρτήτως των εκάστοτε κρίσεων σε επίπεδο ενέργειας.

Το κρίσιμο ερώτημα αν αξίζει τον κόπο και κατά πόσο μια σειρά φωτοβολταϊκών πάνελ μπορεί να φορτίσει ένα ηλεκτροκίνητο όχημα, η απάντηση είναι εμμέσως ναι και για την ακρίβεια χρειάζονται περίπου δέκα έως δεκαπέντε πάνελ προκειμένου να παραχθεί η απαιτούμενη ενέργεια που αντιστοιχεί στην χωρητικότητα μιας μπαταρίας 50 kWh.

Εξ ου και ήδη ορισμένες εταιρείες τόσο από τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας όσο και από ανεξάρτητους παρόχους ενέργειας έχουν ήδη δημιουργήσει αντίστοιχους δημόσιους σταθμούς φόρτισης σε όλη την Ευρώπη.

Σε ατομικό-ιδιωτικό επίπεδο ισχύει ακριβώς το ίδιο καθώς κατά τη διάρκεια μιας ηλιόλουστης ημέρας ο παραπάνω αριθμός φωτοβολταϊκών σε μια ταράτσα μπορούν να παράγουν ενέργεια για την μερική τουλάχιστον φόρτιση ενός ηλεκτροκίνητου οχήματος σε μια συνιδιοκτησία και ενδεχομένως να εξασφαλίσουν την ολική σε περίπτωση ιδιόκτητης μονοκατοικίας.

Βέβαια αυτό που αξίζει να γνωρίζει κανείς είναι ότι τα φωτοβολταϊκά δεν αποθηκεύουν την παραγομένη ενέργεια καθώς όση παράγεται επιστρέφει στο δίκτυο και ουσιαστικά αφαιρείται από το λογαριασμό κατανάλωσης ενέργειας του ιδιοκτήτη.

Ωστόσο σε περίπτωση που κάποιος επιθυμεί να αποθηκεύει την ενέργεια που παράγουν τα φωτοβολταϊκά του, ορισμένες αυτοκινητοβιομηχανίες όσο και οι ανεξάρτητοι πάροχοι προσφέρουν ήδη τον απαιτούμενο εξοπλισμό για να καθίσταται αυτό εφικτό με την μορφή μιας μπαταρίας.

Για την ακρίβεια, σχεδόν η συντριπτική πλειονότητα των αυτοκινητοβιομηχανιών που δραστηριοποιούνται στην ηλεκτροκίνηση έχουν ήδη ξεκινήσει ή έχουν στα σχέδια τους, ο συγκεκριμένος τρόπος να αποτελέσει μια βιώσιμη λύση επανάχρησης όσων μπαταριών δεν μπορούν πλέον να αξιοποιούνται σε αυτοκίνητα αλλά είναι αρκούντως λειτουργικές ως μέσα αποθήκευσης.

Το συγκεκριμένο σενάριο αποτελεί δε μια win–win κατάσταση, για χρήστες, αυτοκινητοβιομηχανίες και για το περιβάλλον  με δεδομένη την προβλεπόμενη αφθονία «παροπλισμένων» μπαταριών αυτοκινήτων στο μέλλον.

Επίσης δεν είναι λίγες οι αυτοκινητοβιομηχανίες που έχουν πειραματιστεί ή και εξακολουθούν να πειραματίζονται με την ενσωμάτωση φωτοβολταϊκών σε αυτοκίνητα τα οποία έχουν μεν ευεργετική επίδραση στο ενεργειακό ισοζύγιο, ωστόσο προς το παρόν αποτελούν μια ακριβή προσθήκη σε όσα λίγα αυτοκίνητα παρέχουν αυτή τη δυνατότητα, χώρια το κόστος στην απευκταία περίπτωση ατυχήματος. Για την ώρα λοιπόν η στατικότητα των οικιακών φωτοβολταϊκών δείχνει πιο ασφαλής επιλογή.

Headlines