Στο μακρινό 1997, η Βουλιαγμένη κατακτούσε το πρώτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο (και πρώτο για τα ελληνικά χρώματα) το κύπελλο Κυπελλούχων επικρατώντας στο κλειστό ολυμπιακό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ της Ρόμα σε έναν αξέχαστο τελικό με 7-6.

Πάνω από 8000 κόσμος είχε βρεθεί τότε στις κερκίδες για να αποθεώσει τους Μπέμπηδες του Γιάννη Γιαννουρή. Τότε δεν υπήρχαν πληθώρα από μπάλες ώστε να έχουν οι επόπτες στα καλάθια τους και να τροφοδοτούν τους τερματοφύλακες για αυτό και υπήρχαν τα ball boy νεαρά παιδιά συνήθως από τις ακαδημίες της γηπεδούχου ομάδας που ήταν πίσω από τα τέρματα κολύμπαγαν και έπιαναν τις μπάλες που δεν είχαν μπει στα δίχτυα και τις έδιναν στους επόπτες.

Ενας 12χρονος τότε από τις ακαδημίες της Βουλιαγμένης έπιανε τις μπάλες και σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να φανταστεί τότε ότι 26 χρόνια αργότερα θα οδηγούσε στο θρόνο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας στις γυναίκες την Ολλανδία!

Ναι μπορεί η εθνική μας ομάδα να απέτυχε στο Παγκόσμιο της Φουκουόκα τερματίζοντας μόλις στην 8η θέση, αλλα΄το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ένας Ελληνας ο Ευάγγελος Δουδέσης που είναι ο προπονητής των Οράνιε την τελευταία τριετία και τους έχει οδηγήσει σε τεράστιες επιτυχίες (πέρυσι είχαν κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο ενώ το 2021 πήγαν στο Τόκιο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες δυστυχώς αποκλείοντας την εθνική μας ομάδα).

Από τον Σεπτέμβριο του 2021 Ευάγγελος Δουδέσης είναι ο πρώτος προπονητής στην εθνική ομάδα της Ολλανδίας. Τότε ήταν που διαδέχτηκε τον προπονητή θρύλο της ομάδας Άρνο Χαβένγκα, που ήταν σε αυτή τη θέση περίπου 15 χρόνια και δίπλα του θήτευσε από το 2017 ως συνεργάτης του ο Ελληνας προπονητής. Ο Δουδέσης βρέθηκε πριν από 10 χρόνια στην Ολλανδία όταν πήγε για να σπουδάσει Sport Management και έμεινε εκεί.

Στην Ελλάδα έπαιξε πόλο κυρίως στη Βουλιαγμένη αλλά και στο Αργοστόλι (έφτασε στο φάιναλ φορ του κυπέλλου το 2013), στην Πάτρα και στο Παλαιό Φάληρο. Στην Ολλανδία έπαιξε στους Πόλαρ Μπέαρς για να εξασφαλίσει σπίτι και ένα χαρτζηλίκι και να μειώσει τα έξοδά του και τελικά έμεινε…μια ζωή. Από την ομάδα που έπαιζε και ανάλαβε ως προπονητής τη γυναικεία ομάδα μέχρι τις μικρές ηλικιακά κατηγορίες της Ολλανδίας σε εθνικό επίπεδο και άμεσος συνεργάτης του Αρνο Χαβένγκα από το 2017 τον οποίο και διαδέχθηκε φυσιολογικα το 2021.

Και σε λιγότερο από δύο χρόνια επανέφερε την Ολλανδία στην κορυφή του κόσμου μετά από ένα συγκλονιστικό τελικό με την Ισπανία (12-12 ο αγώνας και 5-4 στα πέναλτι) και για πρώτη φορά στην ιστορία κρίθηκε τελικός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος των γυναικών στα πέναλτι.

Η Ολλανδία επανήλθε στην κορυφή του κόσμου μετά το 1991 όταν – τότε- στο Πέρθ ειχε πάρει τον πρώτο της τίτλο και χρειάστηκε να την αναλάβει ένας Ελληνας προπονητής για να την ξανακάνει Παγκόσμια Πρωταθλήτρια μετά από 32 χρόνια!

Ο μέντοράς του στην προπονητική από τη Βουλιαγμένη, ο Δημήτρης Μαυρωτάς (αδελφός του μεγάλου Γιώργου Μαυρωτά) ήταν και αυτός στο Παγκόσμιο ως προπονητής του Ισραήλ (αποκλείστηκε από την Αυστραλία) αποδεικνύοντας ότι και στο πόλο, όπως και στο μπάσκετ, οι προπονητές είναι το κορυφαίο εξαγώγιμο προϊόν.

Το πόλο είναι όλη του η ζωή και οι παίκτριες του τον λατρεύουν καθώς δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα γκολ που θα βάλουν ή τα μπλόκ που θα βγάλουν. Μιλάει μαζί τους για τις σπουδές τους, τα ενδιαφέροντά τους, την προσωπική τους ζωή και φυσικά τις έχει κερδίσει από την πρώτη στιγμή.

«Με όποιον συνεργάζομαι, με οποιονδήποτε, προσπαθώ να του εξηγώ αυτό που θέλω σαν να το εξηγούσα στη μητέρα μου, δηλαδή με όλον τον σεβασμό και την αγάπη» είχε πει παλαιότερα σε συνέντευξή του στο Aquafeed24 , εκεί όπου είχε μιλήσει και το πόλο που ονειρεύεται.

Το οποίο θα στηρίζεται στα «fundamental», στους βασικούς άξονες του αθλήματος, κίνηση με μπάλα αλλά και χωρίς αυτή.

«Ο χώρος είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, το πως θα εκμεταλλευτείς τον υπάρχοντα, πως θα δημιουργήσεις όταν θεωρητικά δεν υπάρχει και φυσικά το θέμα της αντίληψης του».

Headlines