Ο «κύκλος των χαμένων»… Κινέζων

Ο «εξαφανισμένος» Τσιν Γκανγκ

Μοτίβο εξαφανίσεων με κρατική «βούλα»

Η περίπτωσή του εντάσσεται σε ένα ανησυχητικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ηγεμονίας του Σι Τζινπίνγκ.

Τα τελευταία χρόνια ο κατάλογος των μυστηριωδών «εξαφανίσεων» επιφανών Κινέζων όλο και μακραίνει.

Περιλαμβάνει ακτιβιστές, πολιτικούς, μεγιστάνες επιχειρηματίες,  αστέρες του θεάματος και του αθλητισμού.

Κοινό σημείο είναι η πτώση από την κρατική εύνοια σε κατηγορίες για υπονόμευση της ισχύος και του κύρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας και, κατ’ επέκταση, του προέδρου Σι.

Στις πιο αξιομνημόνευτες πολύμηνες εξαφανίσεις από τη δημόσια σφαίρα ανήκει αυτή της διάσημης τενίστριας Πενγκ Σουάι στα τέλη του 2021, μετά τη δημόσια καταγγελία της για ψυχική και σεξουαλική κακοποίηση από τον 76χρονο πρώην αντιπρόεδρο της κινεζικής κυβέρνησης, Τσανγκ Γκαολί.

Την ίδια μοίρα είχαν διάσημες ηθοποιοί, όπως η Βίκι Τσάο που το όνομα της διαγράφηκε από το διαδίκτυο το 2021 για ανεξήγητους λόγους ή η Φαν Μπινγκμπίνγκ, τα ίχνη της οποίας χάθηκαν για τρεις μήνες το 2018.

Όπως ειπώθηκε αργότερα, αιτία ήταν η φορολογική απάτη.

Σε ζητήματα διαφθοράς έχουν αποδοθεί οι εξαφανίσεις πλείστων όσων τραπεζιτών τα τελευταία χρόνια, με τελευταία γνωστή περίπτωση αυτή του δισεκατομμυριούχου Μπάο Φαν.

Πιο σημαντικός από όλους όμως σε αυτόν τον κύκλο των… «χαμένων Κινέζων» ήταν ο Τζακ Μα.

Μετά τα επικριτικά του σχόλια για τις κινεζικές ρυθμιστικές αρχές, ο διεθνούς φήμης ιδρυτής του τεχνολογικού κολοσσού Alibaba χάθηκε από το προσκήνιο για ένα χρόνο, μέχρι να επανεμφανιστεί στα τέλη του 2021.

Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο η άρον-άρον απομάκρυνση του γηραιού πρώην προέδρου της Κίνας, Χου Τζιντάο, από το 20ο Συνέδριο του ΚΚΚ προκάλεσε μέγα σάλο.

Δεν κόπασε ούτε με την επανεμφάνισή του σχεδόν ενάμιση μήνα αργότερα στην κηδεία του πρώην προέδρου Ζιανγκ Ζεμίν.

Πρόσφατα εν τω μεταξύ -μεσούντος του μυστηρίου με τον Τσιν- κινεζικά ΜΜΕ ανέφεραν τον θάνατο δύο ανώτατων στρατιωτικών διοικητών.

Όμως η είδηση δημοσιοποιήθηκε με καθυστέρηση, οι λόγοι παρέμειναν ασαφείς και ένας νέος γύρος φημών άνοιξε στην Κίνα.

Ουδείς αναντικατάστατος;

Η υπόθεση του Τσιν Γκανγκ έρχεται να καταδείξει ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πολιτικός αντιφρονών για να δοκιμάσει την οργή ενός συστήματος. Ακόμη κι αν το υπηρέτησε πιστά.

Πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών, ο 57χρονος πολιτικός και διπλωμάτης ήταν πρέσβης της Κίνας στην Ουάσιγκτον και προ πολλού έμπιστος συνεργάτης του προέδρου Σι.

Ανέλαβε τα «ηνία» του ΥΠΕΞ σε μια περίοδο αυξημένων προκλήσεων για την ηγεσία του Πεκίνου.

Ηγήθηκε της προσπάθειας σταθεροποίησης των σχέσεων με τη Δύση, ιδίως με τις ΗΠΑ, ενόσω ο διμερής ανταγωνισμός βρίσκεται στο ζενίθ σε οικονομικό, διπλωματικό και γεωπολιτικό επίπεδο.

Τώρα, άρτι αφιχθείς στο Πεκίνο από περιοδεία στην Τουρκία και χώρες της Αφρικής, ο νέος ΥΠΕΞ δεσμεύτηκε να «διαφυλάξει αποφασιστικά την εθνική κυριαρχία, την ασφάλεια και τα αναπτυξιακά συμφέροντα» του ασιατικού γίγαντα, «ακολουθώντας σταθερά μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική ειρήνης».

«Θα ενωθούμε πιο στενά γύρω από την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος, με τον σύντροφο Σι Τζινπίνγκ στον πυρήνα», τόνισε την Παρασκευή ο 69χρονος Γουάνγκ Γι, στις πρώτες δηλώσεις του μετά την επιστροφή του στο «τιμόνι» του υπουργείου Εξωτερικών.

Το γεγονός πάντως ότι ο Τσιν Γκανγκ διατηρεί μέχρι και τώρα τον τίτλο του κρατικού συμβούλου -μια προσωπική επιλογή του Κινέζου προέδρου- δείχνει ότι οι εσωτερικές διεργασίες στο ΚΚΚ δεν έχουν ολοκληρωθεί.

Ορισμένοι αναλυτές ερμηνεύουν τις εξελίξεις ως μια πρώτη ένδειξη ότι η ηγεμονία του Σι Τζινπίνγκ δεν είναι άτρωτη.

Άλλοι το αμφισβητούν, κρατώντας στάση αναμονής.

Σε αυτό ωστόσο που σχεδόν όλοι συμφωνούν είναι το θρίλερ γύρω από τον Τσιν και η αδιαφάνεια στις αποφάσεις του Πεκίνου έχουν βλάψει την εικόνα της Κίνας.

Και δη σε μια περίοδο όπου η δεύτερη ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη προωθεί -στο πλαίσιο και των BRICS– τη μεταρρύθμιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, όπως τόνισε ο Γουάνγκ Γι, αλλά η ανάπτυξή της περνά από «Συμπληγάδες», ενόσω κλονίζεται περαιτέρω η εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών.