Εκπληξη; Είναι ξεκάθαρο. Εντυπωσιακή απόδοση; Ασφαλώς. Πληθωρική; Καμμιά αμφιβολία. Όλα αυτά σε ένα ελκυστικό πακέτο ήταν όσα πρόσφερε η εθνική ομάδα του μπάσκετ στη φιλική αναμέτρηση με τη Σλοβενία το βράδυ της Τετάρτης και σε ματς εκτός έδρας. Ουδείς αρνείται πως οφείλουμε να είμαστε εγκρατείς σχετικά με το τι θα δούμε στη συνέχεια και δη στο Μουντομπάσκετ, αλλά όταν ένα σύνολο δεν έχει τον Γιάννη, τον Σλούκα και τον Καλάθη, αλλά αγωνίζεται με τέτοιον τρόπο, σε αναγκάζει να το σέβεσαι.

Τουλάχιστον αυτό…

Ποια ήταν η εικόνα και δίχως υπερβολές; Δόθηκαν απαντήσεις παντός τύπου. Και κυρίως η εθνική έπαιξε με …δύναμη από το ΣΕΦ, αλλιώς με την έμπνευση που δίνει στους παίκτες ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο καλός κόουτς του Ολυμπιακού.

Ας μην σπεύσει κάποιος να παραγνωρίσει τη δουλειά του Δημήτρη Ιτούδη. Αλίμονο. Αλλά ο Ελληνας προπονητής με τη μακρά εμπειρία σε δύσκολες καταστάσεις, επέλεξε να «πατήσει» στο …σασί του Ολυμπιακού και στη γρήγορη φόρμα που έρχονται οι Ερυθρόλευκοι. Επίσης, έδωσε στο παρκέ τη δική του απάντηση και το γιατί είπε «Γουόκαπ και όχι Ντόρσεϊ», ενώ με το ομαδικό πνεύμα κάλυψε τις απουσίες. Το αν συνεχίσει με τον τρόπο αυτό η γαλανόλευκη, νωρίς είναι να ειπωθεί. Κάθε δείγμα θετικό, δεκτό. Όχι όμως λανθασμένα συμπεράσματα. Ούτε και ξέφρενος ενθουσιασμός ύστερα από ένα και μόνο φιλικό παιχνίδι.

Τι είδαμε; Μια εθνική ομάδα πολύ συμπαγή και με έμφαση στις συνεργασίες. Κάπως έτσι, ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 23 ασίστ, ενώ η Σλοβενία είχε μία παραπάνω. Τότε προς τι η αναφορά στις «τελικές πάσες»; Απλά, γιατί ο αντίπαλος διαθέτει τον «πολύ» Λούκα Ντόντσιτς που με …μάτια και στην πλάτη έδωσε 14 από τις 24 ασίστ. Δεν είναι το ίδιο. Η δική μας ομάδα είχε σε αυτόν τον τομέα τον Γουόκαπ με έξι ασίστ και τον Λούντζη με επτά.

Ο δε γκαρντ του Ολυμπιακού, ο Λούντζης, μολονότι μένει συνήθως στη σκιά των ηχηρών ονομάτων, αγωνίστηκε 30’ (!) και ήταν καταπληκτικός. Εκανε τα πάντα και τα έκανε συνήθως σωστά, έδειξε να έχει ανέβει επίπεδο με όχημα τη σκληρή δουλειά που σίγουρα (θα) έριξε, ενώ σημείωσε και 13 πόντους.

Η ευχάριστη νότα και κάποιος που ελάχιστοι ανέμεναν να βγει τόσο μπροστά και τόσο γρήγορα. Διεκδικεί χρόνο και ρόλο, όχι μόνο στην εθνική ομάδα. Για να επανέλθει κάποιος στον Γουόπακ, τα ηγετικά του χαρακτηριστικά επιβεβαιώθηκαν ξανά, έβαλε 17 πόντους, έχοντας 2/4 τρίποντα. Ο δε Παπαπανικολάου, ο κάπτεν, με αυτό το 6/6 τρίποντα, δηλαδή το 100% ποσοστό, επιβεβαίωσε πως δεν είναι μόνον καλός αμυντικός, αλλά θυμάται και την αρχή της καριέρας του όταν τον θεωρούσαν όλοι δεινό σκόρερ. Παίκτης-πολυθεσίτης.

Ο Μήτογλου, διψασμένος και με την έλλειψη του μπάσκετ για 17 μήνες, αφιονισμένος στο παρκέ, σκέπασε τα καλάθια και στις δύο πλευρές. Είναι κομβικός στο παιχνίδι που σκέφτεται να παρουσιάσει ο Ιτούδης. Οσον αφορά, τέλος, στον Θανάση Αντετοκούνμπο, αφήνουμε στην άκρη τη μικρότερη μπασκετική κλάση σε σχέση με τον αδελφό του, αλλά αυτό που βγάζει δεν συγκρίνεται με τίποτα! Πάθος, άμυνα, ένταση και ενέργεια, βάλτε και τρεις τάπες και θα δείτε ποιος ο λόγος που αποτέλεσε ένα εμπόδιο μεγάλο στις επιθέσεις της Σλοβενίας.

Συμπέρασμα: αυτό που παρουσιάστηκε στο παρκέ, σχεδόν κανένας δεν το περίμενε. Μια ομάδα χωρίς σουτέρ και κάποιον παίκτη με τα χαρακτηριστικά του κλασικού επιθετικού, έφτασε τους 98 πόντους. Να έρχεται, άραγε, μια ευχάριστη καλοκαιρινή αύρα ή είναι νωρίς να ειπωθεί το οτιδήποτε; Καλό είναι, συνεπώς, να ηρεμήσουμε, να προσγειωθούμε και να περιμένουμε.

Headlines