Το φαβορί, τα αουτσάιντερ και η απειλή

Η μάχη της Αθήνας κρύβει σχεδόν κάθε φορά έναν γρίφο – αυτή τη φορά, ωστόσο, ο μοναδικός γρίφος αφορά το αν και κατά πόσο τα προγνωστικά θα επιβεβαιωθούν.

Στην πρωτεύουσα της χώρας, υπάρχει ένα ξεκάθαρο φαβορί, ο Κώστας Μπακογιάννης, που έχει πάρει ήδη το χρίσμα από τη ΝΔ και διεκδικεί την επανεκλογή του, γνωρίζοντας ωστόσο ότι θα πρέπει να απαντήσει για την εικόνα που παρουσιάζει το κέντρο της πόλης μετά τις παρεμβάσεις που έγιναν για τον Μεγάλο Περίπατο.

Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα ίδια που ατύπως διαγωνίζονται και μεταξύ τους για την κυριαρχία στον προοδευτικό χώρο, ξέρουν πως οι υποψηφιοί τους, ο Κώστας Ζαχαριάδης και ο Χάρης Δούκας (οι οποίοι ανακοινώθηκαν μόλις πριν από δύο μέρες) είναι αουτσάιντερ.

Εκεί όμως, η αποστολή είναι συμβολικά διπλή: αν δεν μπορούν να κερδίσουν την Αθήνα, στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί κάτι παραπάνω, με το βλέμμα στραμμένο στην ολοκλήρωση του εκλογικού κύκλου, στις ευρωεκλογές.

Σε αυτό το πεδίο, όλοι οι υποψήφιοι ξέρουν πως στην Αθήνα δεν έχουν μόνο αντίπαλο ο ένας τον άλλο, αλλά και έναν κοινό – η ακροδεξιά σκιά που αναδεύεται, παρότι έγκλειστη στις φυλακές Δομοκού, τεστάρει τα όρια του πολιτικού συστήματος γι’ άλλη μια φορά. Αλλά κυρίως, δοκιμάζει τις δυνάμεις της στην ίδια πόλη όπου ανδρώθηκε την περίοδο της κρίσης, ελπίζοντας πως η ιστορία θα επαναληφθεί.

Κώστας Μπακογιάννης: Επί μήνες χωρίς αντίπαλο

Η προηγούμενη θητεία του σημερινού δημάρχου της πρωτεύουσας ξεκίνησε με τον Κώστα Μπακογιάννη να έχει την καλύτερη επικοινωνιακή καμπάνια για την πόλη της Αθήνας.

Το 2023, η επικοινωνιακή διαχείριση της αναμόρφωσης της πόλης μέσω του Μεγάλου Περιπάτου είναι ίσως το μεγαλύτερο ζήτημα για το οποίο θα κληθεί να απαντήσει, ζητώντας την επανεκλογή του.

Οι αντίπαλοί του γκρινιάζουν καιρό για την εικόνα του κέντρου της πόλης, η πρόταση του Μπακογιάννη ωστόσο για πολλούς μήνες αποτελούσε τη μοναδική πρόταση που είχε κατατεθεί για την Αθήνα – έπαιζε χωρίς αντίπαλο, όσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποφάσιζαν τη στρατηγική με την οποία θα προσέγγιζαν τη μάχη της πρωτεύουσας.

Ο Μπακογιάννης μιλάει για κοστολογημένα σχέδια και για λύσεις στα προβλήματα που δεν έχουν κομματικό χρώμα: στον απολογισμό των τελευταίων τεσσάρων ετών που το γραφείο του βρίσκεται στο δημαρχείο της πλατείας Κοραή κάνει μεταξύ άλλων λόγο για αναβάθμιση της καθαριότητας, για τη Δημοτική Αστυνομία που βρίσκεται «στην υπηρεσία της καθημερινότητας», την προσβασιμότητα, την προσοχή στην αστική πανίδα και την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του δήμου.

Παρά τα ζητήματα με τη «βιτρίνα», ο Μπακογιάννης φέρει ακόμα τον τίτλο του φαβορί. Το ερώτημα δεν απευθύνεται σε αυτόν, αλλά στους αντιπάλους του: έχει κανείς εξ αυτών την ικανότητα να εντοπίσει τα προβλήματα πίσω από το προγραμματικό αφήγημα;

Κώστας Ζαχαριάδης: Η κατάληξη στο γαϊτανάκι

Ο ΣΥΡΙΖΑ, στον Δήμο Αθηναίων, είδε μια δύσκολη εξίσωση – και όχι μόνο γιατί ο μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς, στον οποίο είχε δοθεί το χρίσμα τον περασμένο Απρίλιο, έκανε δεύτερες σκέψεις για το αν θα ήθελε να κατέβει.

Η παραίτηση Τσίπρα και ο ορίζοντας των ευρωεκλογών κάνει τα περιθώρια για την αξιωματική αντιπολίτευση (που θέλει να αποδείξει πως μπορεί και χωρίς Τσίπρα) να στενεύουν. Η αυτοδιοικητική μάχη είναι εν πολλοίς μια μάχη στην οποία οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανέκαθεν λίγες.

Η Αθήνα όμως είναι μια διαφορετική περίπτωση: η παράδοση εκεί την τελευταία δεκαετία δεν είναι κακή και έδειξε αντοχές ακόμα και στα χειρότερα του κόμματος.

Το γαϊτανάκι των υποψηφίων έδειξε ότι η Κουμουνδούρου έπεσε στην αυτοδιοικητική μάχη απροετοίμαστη και κατέληξε σε μια κομματική υποψηφιότητα: ο Κώστας Ζαχαριάδης θεωρείται από τους «στρατιώτες» του κόμματος, έχει τη στήριξη του υποψηφίου το 2019, Νάσου Ηλιόπουλου, αλλά παράλληλα έχει να προσπεράσει την κακή εικόνα που έχει δημιουργηθεί για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ με τις καθυστερήσεις στα αυτοδιοικητικά. Μπορεί να κερδίσει τον Κώστα Μπακογιάννη;

Η πλευρά του σημερινού δημάρχου δεν ανησυχεί. Μπορεί, ωστόσο, να διατηρήσει τις δυνάμεις του κόμματος σε τέτοιον βαθμό που η κυριαρχία του στον προοδευτικό χώρο να μην δείχνει πως απειλείται; Τον Οκτώβριο, η νέα ηγεσία θα έχει μόλις λίγες εβδομάδες εκλεγμένη – το στοίχημα αφορά τόσο τον Ζαχαριάδη όσο και τον επόμενο πρόεδρο.

Χάρης Δούκας: «Πράσινη» ανάπτυξη και «πράσινη» καταμέτρηση

Ο Χάρης Δούκας δεν είναι ένα πρόσωπο ευρέως γνωστό, είναι όμως αρκετά αναγνωρίσιμος στους πανεπιστημιακούς και πολιτικούς κύκλους – ο καθηγητής του ΕΜΠ με ειδίκευση στην «πράσινη» ενέργεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη συγκαταλέγεται στο 2% των περισσότερο διαδραστικών επιστημόνων σε παγκόσμιο επίπεδο σύμφωνα με το Χάρβαρντ.

Είναι χαμηλών τόνων, τεχνοκράτης με σαφή σοσιαλδημοκρατικό προσανατολισμό και χαίρει καθολικής εκτίμησης εντός του ΠΑΣΟΚ, στις τάξεις του οποίου ενεργοποιείται.

Ο Δούκας ανέλαβε μια δύσκολη αποστολή, καθώς η Αθήνα εξακολουθεί να είναι πρόκληση για τη Χαριλάου Τρικούπη: τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στην πρωτεύουσα δεν έχουν ανακάμψει, ενώ ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι λίγος σε σχέση με την απόσταση που έχει να διανύσει μέχρι την κάλπη του Οκτωβρίου.

Ο Δούκας, από την άλλη, έχει καθαρό αφήγημα για την επόμενη μέρα της πρωτεύουσας, ιδέες και προτάσεις για τη μετατροπή της σε μια «πράσινη» πόλη, φιλική προς τους κατοίκους της – χαρακτηριστική είναι η πρότασή του για τις ενεργειακές κοινότητες που μπορούν να ανακουφίσουν τους πιο ευάλωτους οικονομικά Αθηναίους.

Παράλληλα, επομένως, το προφίλ του συμβάλλει στην ταυτότητα που θέλει να δημιουργήσει για το ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης, με το βλέμμα στραμμένο και στην αντιθετική εικόνα που παρουσίασε αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ – η οποία, εφόσον παραμείνει θολή, αυξάνει τις πιθανότητες ενός καλού πασοκικού πλασαρίσματος, που δίνει ώθηση για το οκτάμηνο μέχρι τις ευρωεκλογές του 2024.

Ηλίας Κασιδιάρης: Ακροδεξιά απειλή στην Αθήνα

Η εγκατάσταση της Χρυσής Αυγής στην κεντρική πολιτική σκηνή ξεκίνησε, την περασμένη δεκαετία, από τις γειτονιές του Αγίου Παντελεήμονα.

Και ο καταδικασμένος πρώην χρυσαυγίτης, ένας εκ του διευθυντηρίου της εγκληματικής οργάνωσης που λειτουργούσε υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος, αξιοποίησε τις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα με στόχο να ενισχύσει την αναγνωρισιμότητά του.

Τώρα πια όλοι γνωρίζουν τον Ηλία Κασιδιάρη, όλοι ξέρουν τι έχει κάνει – κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Η ιστορία των «Σπαρτιατών» και ο τρόπος με τον οποίο επί της ουσίας προσπέρασε τον θεσμικό αποκλεισμό του φέρνει, με μια αλαζονεία, γι’ άλλη μια φορά τον Κασιδιάρη υποψήφιο στον Δήμο Αθηναίων.

Το σενάριο μοιάζει εφιαλτικό, όμως η συνθήκη έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, σε εποχές ανόδου της Χρυσής Αυγής – χωρίς την επιτυχία για την οποία ήλπιζαν στο ακροδεξιό μόρφωμα.

Οι «μαύροι», ακροδεξιοί πυρήνες δεν εγκατέλειψαν ποτέ την πρωτεύουσα, οι εποχές όμως που οι χρυσαυγίτες κινούνταν στα όρια της νομιμότητας στο κέντρο της πόλης έχουν πια παρέλθει.

Οποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η θεσμική φόρμουλα έχει βρεθεί – ο Κασιδιάρης όμως επιδιώκει απλώς να κάνει επίδειξη δύναμης. Για εκείνον το ιδανικό σενάριο θα ήταν να θεωρηθεί εκ νέου πολιτικός παίκτης, διεκδικώντας ρόλο και στον δήμο μέσα από τις φυλακές Δομοκού.