Διαβάζω τα αστυνομικά ρεπορτάζ που κυκλοφόρησαν χθες μετά τα αιματηρά επεισόδια που έγιναν στη Νέα Φιλαδέλφεια και που στη διάρκεια των οποίων ένας 29χρονος οπαδός της ΑΕΚ έχασε τη ζωή του και τρεις βρίσκονται στο νοσοκομείο. «Από τους 98 κρατούμενους για την υπόθεση, 84 είναι Κροάτες, ένας Αυστριακός, ένας Βόσνιος, ένας Αλβανός, ένας Γερμανός και δύο Ελληνες. Ολοι βρίσκονται στην Ασφάλεια Αττικής, ενώ οκτώ τραυματίες βρίσκονται φρουρούμενοι στο νοσοκομείο. Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια των επεισοδίων ξέσπασε πυρκαγιά από βόμβα μολότοφ σε ξερά χόρτα σε ρεματιά επί της οδού Πατριάρχου Κωνσταντίνου, η οποία σβήστηκε από την Πυροσβεστική». Για την πυρκαγιά έχω να πω πως πάλι καλά που δεν κάηκε ολόκληρη η περιοχή: αν κρίνω από τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι φωτιές πριν από είκοσι μέρες δεν θα ήταν παράξενο. Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι οι πάνω από εκατό συλλήψεις.

Ρεκόρ

Πώς γίνεται η Ελληνική Αστυνομία να κάνει πάνω από εκατό συλλήψεις σε ένα πρωί και από την άλλη διακόσιοι κροάτες χούλιγκαν να διασχίζουν την Ελλάδα ανενόχλητοι για να κάψουν τη Νέα Φιλαδέλφεια; Θα νόμιζε κανείς πως υπάρχουν δύο αστυνομίες: μια που επιτρέπει στους χούλιγκαν να κάνουν ό,τι γουστάρουν και μια που τους συλλαμβάνει σε χρόνο ρεκόρ! Εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι πολύ γρήγορα υπήρξε και η εξήγηση του πώς οργανώθηκε η πολεμική χουλιγκάνικη επιχείρηση. Πάντα σύμφωνα με τα ρεπορτάζ (που σίγουρα βασίζονται σε εκμυστηρεύσεις ανθρώπων της ΕΛ.ΑΣ., αφού οι ρεπόρτερ αποκλείεται να έχουν γνώση τέτοιων λεπτομερειών από προσωπικές έρευνες) «οι χούλιγκαν της Ντιναμό, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν εισιτήρια για το ματς με την ΑΕΚ, έφτασαν οδικώς στην Αθήνα.

Εν συνεχεία συναντήθηκαν με οπαδούς ελληνικής ομάδας στον σταθμό Ειρήνη του ΗΣΑΠ, όπου άφησαν τα αυτοκίνητά τους, και μετέβησαν με το τρένο στον σταθμό του ηλεκτρικού στα Πευκάκια και από εκεί με τα πόδια στη Νέα Φιλαδέλφεια για να επιχειρήσουν να μπουν νυχτιάτικα στο γήπεδο και να προκαλέσουν καταστροφές». Ολα αυτά σημαίνουν δύο πράγματα: ή η Ελληνική Αστυνομία γνώριζε τα όσα συνέβαιναν τις τελευταίες μέρες και παρακολουθούσε τους Κροάτες χωρίς να κάνει τίποτα ή όλα αυτά έγιναν γνωστά από ομολογίες που οι αστυνομικοί απέσπασαν από τους συλληφθέντες. Δεν θέλω να πιστεύω την πρώτη εκδοχή: μολονότι η Αστυνομία είχε ειδοποιηθεί για την πιθανότητα καθόδου των Κροατών πιστεύω πως απλά έδειξε αμέλεια. Οπότε πιθανότατα συνέβη το δεύτερο. Πράγμα που αυτομάτως οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: αν η Αστυνομία είχε κινηθεί για να προλάβει το κακό, θα μάζευε κάποια «μπουμπούκια» που έχουν ανθίσει στον χουλιγκανικό κήπο της Αθήνας, θα έπαιρνε δυο ομολογίες για το τι σχεδιάζεται και δεν θα γινόταν το παραμικρό. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειαζόταν ένα κάποιο επιχειρησιακό σχέδιο πρόληψης. Που απουσιάζει παντελώς.

Ερευνα

Επτά αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και γίνεται έρευνα για πιθανές τους ευθύνες: συγγνώμη, αλλά μιλάμε για ανοησίες. Το πώς αντιμετωπίζεται ο χουλιγκανισμός έχει να κάνει με κυβερνητικές προτεραιότητες: η κυβέρνηση σχεδιάζει, η αστυνομία εκτελεί. Από το 2004 και τον νόμο Βουλγαράκη μια είναι η προτεραιότητα της εκάστοτε κυβέρνησης: το πώς θα υπάρξει απαγόρευση στις εκδρομές των οπαδών. Από τότε η επιθυμία της αστυνομίας και της εκάστοτε κυβέρνησης είναι να γίνονται παιχνίδια χωρίς οπαδούς των δυο ομάδων που συναντιώνται: αν δεν υπάρχει καθόλου κόσμος – θυμηθείτε τους τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδος – ακόμα καλύτερα. Στη συγκεκριμένη ιστορία οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. νόμιζαν πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει μετακίνηση οπαδών σε ένα διεθνές ματς γιατί έτσι έχουν συνηθίσει να συμβαίνει στην Ελλάδα! Οπως φαίνεται εδώ και μέρες είχαν ειδοποιηθεί πως μπορεί να υπάρξει κάθοδος οπαδών από την Κροατία παρά την απαγόρευση. Και υπήρχε, μαθαίνω, πρόβλεψη για την αστυνόμευση συνδέσμων της ΑΕΚ στο κέντρο της Αθήνας, αλλά δεν υπήρχε καμία πρόνοια για το γήπεδο. Διότι η ΕΛ.ΑΣ. αντιμετώπισε το ματς, όπως τα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Κι όχι τυχαία.

Επιτυχία

Πριν από δύο χρόνια ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος είχε πετύχει να μην εμφανιστούν στη Θεσσαλονίκη οπαδοί της Μαρσέιγ για ένα ματς με τον ΠΑΟΚ έπειτα από επεισόδια που είχαν γίνει στη Μασσαλία. Το γεγονός είχε προβληθεί ως κυβερνητική επιτυχία. Στην πραγματικότητα ήταν ένα ημίμετρο. Πολλά ημίμετρα έφεραν τη σημερινή κατάσταση: η ΕΛ.ΑΣ. έμαθε να μην επιχειρεί προληπτικά ακόμα κι όταν ενημερώνεται για κινδύνους. Το ότι η UEFA ζήτησε στα ματς ΑΕΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ να μην υπάρχουν οπαδοί των φιλοξενουμένων στο γήπεδο ήταν το δυνατότερο καμπανάκι συναγερμού. Μια κανονική αστυνομία έπρεπε να ρωτήσει το γιατί της εφαρμογής μιας τέτοιας ακραίας απόφασης και μετά να συνεργαστεί με την αστυνομία του Ζάγκρεμπ. Αλλά όταν πιστεύεις πως η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών λύνει κάθε πρόβλημα δεν κάνεις τίποτα: αφού υπήρξε απαγόρευση όλα στο μυαλό σου είναι όλα καλά. Απορώ πώς δεν υπήρξαν και δημοσιεύματα που να επισημαίνουν πως η UEFA μαθαίνει από την Ελλάδα και χρησιμοποιεί τις επιτυχημένες πρακτικές της. Τώρα που το σκέφτομαι η έλλειψή τους είναι παράξενη. Τίποτα άλλο.

Χάος

Το ματς της ΑΕΚ με την Ντιναμό αναβλήθηκε αλλά το αποψινό ματς του ΠΑΟ με τη Μαρσέιγ θα γίνει κανονικά. Από την UEFA έχει χαρακτηριστεί κι αυτό παιχνίδι υψηλού κινδύνου. Η νέα μόδα θέλει τους δικούς μας χούλιγκαν, τα περίφημα «παιδιά», να αποκτούν σχέσεις με ξένους και να πηγαίνουν μαζί τους σε ελληνικά γήπεδα που στο πρωτάθλημα δεν πλησιάζουν. Οπαδοί της Μαρσέιγ δεν ήρθαν, αλλά με δεδομένο πως ό,τι και να γίνει στη συνέχεια των ευρωπαϊκών προκριματικών ο ΠΑΟ (και η ΑΕΚ) θα αγωνιστούν σε ομίλους, το τι πρόκειται να συμβεί προσεχώς είναι δύσκολο να το φανταστεί άνθρωπος: μπορεί τα αιματηρά γεγονότα στη Νέα Φιλαδέλφεια να είναι τα πρώτα μιας σειράς χειρότερων. Κι όταν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχουν αλλάξει δυο υπουργοί σε σαράντα μέρες δύσκολα μπορείς να είσαι αισιόδοξος.

Δύο

Με αυτά και με αυτά δεν έγραψα ό,τι θα έπρεπε για το αποψινό ματς ΠΑΟ – Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Περιορίζομαι σε μια παρατήρηση. Ελπίζω για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς το δεύτερο ματς με την Ντνίπρο, αυτό που είχε ως αποτέλεσμα μια ισοπαλία (2-2) στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, να υπήρξε διδακτικό. Απέναντι στην ανέτοιμη, αλλά γεμάτη από σπουδαίους παίκτες γαλλική ομάδα, χρειάζεται σοβαρή άμυνα και ένα απαραίτητο «φίλτρο» (δηλαδή πίεση και τρέξιμο) στη μεσαία γραμμή. Το να προκριθείς χωρίς την καλύτερη δυνατή άμυνα και χωρίς μια σκληρή μεσαία γραμμή με την Ντνίπρο γίνεται – όπως αποδείχτηκε. Με τη Μαρσέιγ χρειάζεται όμως ένα διαφορετικό ματς. Για την ακρίβεια δύο.

Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»

Headlines