Δραματική η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη

Την ολοένα και μεγαλύτερη απειλή που εκπροσωπεί η Ακροδεξιά για την ΕΕ επιβεβαιώνει το Politico σε μια νέα δημοσκοπική του ανάλυση ενόψει των ευρωεκλογών που θα πραγματοποιηθούν μεταξύ 6-9 Ιουνίου του 2024.

Σύμφωνα με αυτήν, αν γίνονταν οι ευρωεκλογές σήμερα, η ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), που περιλαμβάνει κόμματα όπως τα Αδέλφια της Ιταλίας (FdL) της ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, το κυβερνών πολωνικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS), το ισπανικό Vox ή οι Σουηδοί Δημοκράτες, θα αύξανε τις έδρες της από 66 σήμερα σε 89 έδρες, ισοψηφώντας στην τρίτη θέση με το Renew Europe, τους Φιλελεύθερους.

Ταυτόχρονα, η ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID), που περιλαμβάνει κόμματα όπως η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), η γαλλική Εθνική Συσπείρωση (RN) της Μαρίν Λεπέν, η ιταλική Λέγκα ή το αυστριακό Κόμμα Ελευθερίας (FPO), θα αύξανε τις έδρες της από 62 σήμερα σε 77.

Που σημαίνει ότι συνδυαστικά η Ακροδεξιά (ECR και ID μαζί) θα καταλάμβανε ένα 23,5% του συνόλου των εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο – κανονικά, ο αριθμός των ευρωβουλευτών αναμένεται να αυξηθεί από 705 στους 720, καθώς όμως η αλλαγή αυτή δεν έχει ακόμα εγκριθεί επισήμως από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, το Politico βάσισε την ανάλυσή του στο σενάριο των 705 εδρών.

Η άνοδος της Μελόνι

Η προβλεπόμενη άνοδος της ECR αποδίδεται πρωτίστως στην άνοδο του FdL της Μελόνι, ενώ η προβλεπόμενη άνοδος της ομάδας ID, στην αντίστοιχη άνοδο της AfD.

Το Politico δεν βάσισε την ανάλυσή του μόνο στις πανευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις, έκανε ένα επιπλέον βήμα: κατένειμε τους νέους, ανεξάρτητους ευρωβουλευτές που αναμένεται να εκλεγούν στις πιθανότερες ομάδες τους. Τα συμπεράσματά του, σε κάθε περίπτωση, δείχνουν ότι το Ευρωκοινοβούλιο θα στραφεί σαφώς δεξιότερα, αντανακλώντας έτσι και τη γενικότερη εικόνα στην ΕΕ.

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP) θα παρέμενε βέβαια η μεγαλύτερη ευρωομάδα, παρά την απώλεια 12 εδρών, με συνολικά 165 έδρες.

Και η Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) θα παρέμενε η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα, κερδίζοντας μάλιστα δύο έδρες και φτάνοντας τις 145.

Το κεντρώο Renew, όμως, θα έχανε 12 έδρες, «ισοψηφώντας» στην τρίτη θέση με τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, ενώ η ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία θα ανέβαινε από την έκτη στην τέταρτη θέση, αφήνοντας πίσω τους Πράσινους, τους μεγαλύτερους ηττημένους των ευρωεκλογών, που θα έχαναν 24 ολόκληρες έδρες πέφτοντας στις 48, καθώς και την Αριστερά, που θα παρέμενε η μικρότερη ευρωομάδα, με 45 έδρες, παρά τις επιπλέον οκτώ έδρες που θα κέρδιζε.

Η παραδοσιακή συμμαχία

Ολα αυτά σημαίνουν πως η παραδοσιακή μεγάλη συμμαχία Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλιστών και Renew, που εκτείνεται από την Κεντροδεξιά μέχρι την Κεντροαριστερά, θα διατηρούσε μια σαφή πλειοψηφία έναντι μιας πιθανής δεξιόστροφης συμμαχίας EPP, Renew και ECR.

Τελευταία, ωστόσο, το Eυρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα έχει δείξει μια προθυμία συνεργασίας με την ECR: συμμάχησε με την ομάδα ώστε να αντιταχθεί στον Κανονισμό για την Αποκατάσταση της Φύσης, που τελικά βέβαια πέρασε με 336 «ναι», 300 «όχι» και 13 αποχές.

Επιπλέον, ο επικεφαλής του EPP, ο Μάνφρεντ Βέμπερ, έχει διαχωρίσει πολλάκις την ιταλίδα πρωθυπουργό από άλλους ευρωπαίους ακροδεξιούς. «Η Μελόνι είναι πλέον σεβαστή και αποδεκτή διεθνώς», δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή του στο γερμανικό δίκτυο ZdF.

«Στήριξε τη Συνθήκη της Λισαβόνας στο ιταλικό κοινοβούλιο και το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και θέλει να διαμορφώσει την Ευρώπη. Νομίζω ότι θα κάναμε ένα μεγάλο λάθος αν τοποθετούσαμε την AfD και την Τζόρτζια Μελόνι στο ίδιο επίπεδο», πρόσθεσε.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Βέμπερ απέκλεισε κάθε συνεργασία τόσο με την AfD όσο και με την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, καθώς και με το πολωνικό PiS, που ανήκει εντούτοις στην ίδια ευρωομάδα με τη Μελόνι. Επεσήμανε πάντως πως η ένταξη των Αδελφών της Ιταλίας στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν «είναι υπό συζήτηση επί του παρόντος» – η έμφαση, στον χρονικό προσδιορισμό.