«Μια βραδιά σαδο-μαζό»

Το λιμάνι της Αμβέρσας έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια σε κόμβο διακίνησης κοκαΐνης από τη Λατινική Αμερική προς την Ευρώπη. Σχεδόν 110 τόνους κοκαΐνης, ποσότητα – ρεκόρ, είχαν κατασχέσει εκεί οι βελγικές Αρχές το 2022. Το πρώτο εξάμηνο του 2023 κατέσχεσαν 43,3 τόνους. Μέσα Ιουλίου, εντόπισαν κρυμμένους σε κοντέινερ με μπανάνες από τον Ισημερινό επτά τόνους. Ρεπορτάζ για τη μετατροπή της Αμβέρσας σε «λιμάνι της κοκαΐνης» έκανε ο Ζαν-Πιερ Στρουμπάντς, ο ανταποκριτής της γαλλικής Le Monde, όταν «έπεσε» πάνω στον «Τεό».

Ο νεαρός δεν αρνήθηκε ότι γνώριζε κάποιους ανθρώπους της «πιάτσας». Παραδέχθηκε, επίσης, ότι είχε και ο ίδιος στο παρελθόν μπλεξίματα με τη Δικαιοσύνη, το 2020, με αφορμή μια έρευνα γύρω από έναν χωροφύλακα και έναν επιχειρηματία, που κατηγορήθηκαν ότι είχαν οργανώσει την εισαγωγή 11,5 τόνων κοκαΐνης. Οταν όμως κάθισε αντικριστά από τον δημοσιογράφο με ένα ποτήρι κεχριμπαρένιας μπίρας Bolleke μπροστά του, ο Τεό δεν θέλησε να του πει περισσότερα επ’ αυτού.

Προτίμησε να του μιλήσει για τη μεταστροφή του σε φανατικό οπαδό της Αντβέρπ, του παλαιότερου ποδοσφαιρικού συλλόγου του Βελγίου – ιδρύθηκε το 1880. Δηλαδή, θα χαρακτήριζε τον εαυτό του χούλιγκαν; «Φυσικά!», απάντησε χαμογελαστός ο νεαρός, αναγνωρίζοντας ότι μετακινείται ανάμεσα στις πλέον ακραίες ομάδες οπαδών αυτής της ομάδας που στέφθηκε τον Ιούνιο πρωταθλήτρια Βελγίου για πρώτη φορά από το 1957 – βοήθησαν, αναμφισβήτητα, τα 70 και πλέον εκατομμύρια ευρώ που επένδυσε την τελευταία πενταετία ο νέος ιδιοκτήτης της, ο μεγιστάνας των ακινήτων Πολ Γκέισενς.

«Χούλιγκαν, ναι, αλλά όχι μόνο. Ξέρεις το free-fight;», συνέχισε ο Τεό. Βλέποντας βλέμματα από τα διπλανά τραπέζια να στρέφονται προς το μέρος του, χαμήλωσε τη φωνή του ώστε να του περιγράψει αυτήν την – εισαγμένη από τη Ρωσία, κατά τα φαινόμενα – πρακτική που είχε οδηγήσει, το 2021, συνολικά 66 χούλιγκαν ενώπιον δικαστηρίου της Αμβέρσας, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τη σταματήσει, επιβάλλοντας απλώς στους συμμετέχοντες μεγαλύτερη διακριτικότητα, και δη τη χρήση κρυπτογραφημένων εφαρμογών ανταλλαγής μηνυμάτων. Είναι «ελεύθερες μάχες», εξήγησε στον δημοσιογράφο, που γίνονται μέσα στα δάση, ή σε χώρους στάθμευσης, στη Φλάνδρα ή την Ολλανδία.

Δύο αντίπαλες ομάδες, συνήθως καμιά τριανταριά νεαροί από κάθε πλευρά, κλείνουν ένα ραντεβού, και ορίζουν κάποιον ως διαιτητή. Τα όπλα απαγορεύονται, επιτρέπονται μόνο γάντια του μποξ. Τα μέλη κάθε ομάδας φορούν την ίδια φανέλα και δεν έχουν άλλο στόχο παρά να εξουδετερώσουν τους αντιπάλους τους. Οταν κάποιος πέφτει στο έδαφος, κηρύσσεται νοκ-άουτ, δεν μπορεί πια κανείς να τον αγγίξει. «Τουλάχιστον αυτό λένε οι κανόνες…»

Η δίκη του 2021 αφορούσε ένα «ραντεβού» ανάμεσα σε οπαδούς της βελγικής Αντβέρπ και της ολλανδικής Βίλεμ Τβε. Ηταν η πρώτη φορά που κατάφερε η αστυνομία να ταυτοποιήσει τους συμμετέχοντες σε συμπλοκές τέτοιου είδους – στις οποίες φέρονται επίσης να συμμετέχουν, στο Βέλγιο, «ούλτρα» των ομάδων της Μπριζ, της Γάνδης, της Γκενκ καθώς και της Σταντάρ Λιέγης. Ενας από τους κατηγορούμενους είχε διαβεβαιώσει τότε το δικαστήριο πως το free-fight υπάκουε, στην πραγματικότητα, στους ίδιους κανόνες με μία «βραδιά σαδο-μαζό».

Λόγω των μέτρων που έχουν ληφθεί κατά του χουλιγκανισμού, είχε σχολιάσει τότε ο Φρίσο Σότανους, ένας ολλανδός ειδικός, «το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολύ καθαρό και σε πολλούς λείπει η σκληρή, ζωώδης πλευρά του, αυτή η εκτόξευση της αδρεναλίνης. Το free-fight μοιάζει να είναι ένα υποκατάστατο για όλα αυτά». Στην έκθεσή της, πάλι, η βελγική αστυνομία εξηγούσε πως οι υποτιθέμενοι κανόνες εμπλοκής δεν γίνονταν πάντα σεβαστοί: άνθρωποι πεσμένοι καταγής συνέχιζαν να ξυλοκοπούνται, άλλοι που προσπαθούσαν να διαφύγουν καταδιώκονταν από τους αντιπάλους τους… «Ναι, νταξ…», απάντησε ο Τεό. «Αλλά σε γενικές γραμμές, κάνουμε μια αγκαλιά, μετράμε τα σπασμένα δόντια και ανοίγουμε ένα κουτάκι μπίρα», συνέχισε γελώντας.

Θέλοντας να πείσει τον δημοσιογράφο για το πόσο εγκάρδια μπορούσε να γίνει η συνεννόηση ανάμεσα στις ομάδες, του επεσήμανε πως τον Σεπτέμβριο του 2017, ένα «ραντεβού» ανάμεσα σε υποστηρικτές της Αντβέρπ και της ΑΙΚ Στοκχόλμης είχε ακυρωθεί τελευταία στιγμή λόγω ανεπαρκούς προσέλευσης, και οι λιγοστοί Σουηδοί που είχαν ταξιδέψει με αυτό τον σκοπό είχαν αποζημιωθεί από τους αντιπάλους τους.

Μια απόδειξη, σύμφωνα με τον Τεό, ότι, παρά τους «κάποιους μουρλούς» που συμμετέχουν αναμφισβήτητα σε αυτές τις συμπλοκές, οι περισσότεροι τις «βλέπουν απλώς σαν μια ευκαιρία να εκτονωθούν, να ξεδώσουν και να αποφύγουν να βαρέσουν τη γυναίκα ή τα παιδιά τους». Μια σειρά 3.500 φωτογραφιών που είχε κατασχέσει πάντως η αστυνομία το 2018, είχαν θυμίσει στην ολλανδική εφημερίδα De Volkskrant «εικόνες πολέμου, μαχών μέσα σε χαρακώματα».

Είναι μια πληγή δεκαετιών η οπαδική βία και, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχουμε τόσες ελπίδες να κλείσει όσες και να απαλλαγούν οι κοινωνίες από κάθε μορφής βία. Υπάρχουν όμως διαβαθμίσεις όσον αφορά την αδυναμία αντιμετώπισής της, από τις συντονισμένες προσπάθειες που ενίοτε αποτυγχάνουν μέχρι το απόλυτο αστυνομικό αλλά και πολιτικό φιάσκο, όπως αυτό που είδαμε το βράδυ της Δευτέρας στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Μια ανάσα μακριά από την πραγματικότητα, πόσο τη χρειαζόμαστε. Αλλά πώς να ευχηθείς, μέσα σε αυτόν τον ζόφο, καλές διακοπές;