Άλφρεντ Χίτσκοκ: «Πρέπει να κινηματογραφείς τους φόνους σαν ερωτικές σκηνές και τις ερωτικές σκηνές σαν φόνους»

«Είμαι ένας τυποποιημένος σκηνοθέτης. Αν γυρνούσα τη Σταχτοπούτα, το κοινό θα άρχιζε αμέσως να ψάχνει το πτώμα μέσα στην άμαξα-κολοκύθα», είχε πει ο  Άλφρεντ Χίτσκοκ με το φλεγματικό χιούμορ το οποίο διέθετε συμπληρώνοντας «Οι ξανθές αποτελούν τα καλύτερα θύματα. Μοιάζουν με άσπιλο χιόνι που επιτρέπει να φανούν καλύτερα τα αιματοβαμμένα χνάρια του δολοφόνου». 

Ενώ όταν τον ρώτησαν πώς συναλλάσεται με τους ηθοποιούς του έλεγε: «Όταν ένας ηθοποιός με πλησιάζει για να συζητήσουμε τον χαρακτήρα του, του λέω ότι τα πάντα είναι γραμμένα στο σενάριο. Αν επιμένει και ρωτήσει ‘’Μα ποιο είναι το κίνητρό μου;’’, του απαντώ ‘’Ο μισθός σου’’».

Ο «άρχοντας του σασπενς» Άλφρεντ Χίτσκοκ γεννήθηκε σαν σήμερα το το 1899. Ο εκκεντρικός δημιουργός προτάθηκε πέντε φορές για Όσκαρ σκηνοθεσίας, το 1941 (Ρεβέκκα), το 1945 (Στον ίσκιο του θανάτου / Ναυαγοί) το 1946 (Νύχτα Αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλός Μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δεν το κέρδισε ποτέ.

Είναι χαρακτηριστικό σε όλες σχεδόν τις ταινίες του, η εμφάνιση που κάνει ο ίδιος ο Χίτσκοκ σε ρόλους κομπάρσου. Ο όρος στα αγγλικά είναι cameo appearence (=σύντομο πέρασμα).

Η καριέρα του κράτησε πάνω από 50 χρόνια και καρπός της είναι ταινίες που θεωρούνται πλέον κλασικές όπως «Τα 39 Σκαλοπάτια» (1935) και «Η Κυρία Εξαφανίζεται» (1938) γυρισμένες στη Μεγάλη Βρετανία. Το 1939, πέρασε τον Ατλαντικό και βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πρώτη του εκεί ταινία, «Ρεβέκα» (1940), τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ. Ανάμεσα στις διάσημες επιτυχίες του συγκαταλέγονται «Το Αδιάκριτο Παράθυρο» (1955) και η «Ψυχώ».

Με αδυναμία στις ξανθιές

Προτιμούσε πάντα τις ξανθές πρωταγωνίστριες. Οι πιο διάσημες ηθοποιοί που σκηνοθέτησε ήταν η Τζόαν Φοντέιν, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η Μάρλεν Ντίτριχ, η Γκρέις Κέλι, η Κιμ Νόβακ, η Τζάνετ Λι, η Ντόρις Ντέι, η Εύα Μαρί Σεντ, η Βέρα Μάιλς και η Τίπι Χέντρεν.

«Οταν αντιμετωπίζω τα θέματα του σεξ στην οθόνη, δεν ξεχνάω και πάλι ότι όλα τα καθοδηγεί η ίντριγκα. Αν το σεξ είναι πολύ ορατό ή υπερβολικά προφανές, δεν υπάρχει αγωνία και έκπληξη. Τι είναι αυτό που με κάνει να επιλέγω ηθοποιούς ξανθές και σοφιστικέ; Είναι το γεγονός ότι αναζητώ έμπειρες γυναίκες, πραγματικές κυρίες που μπορούν να γίνουν πόρνες στην κρεβατοκάμαρα, χωρίς να το δείχνουν».

Αυτά έλεγε ο Αλφρεντ Χίτσκοκ στις συνεντεύξεις που έκανε με τον Γάλλο σκηνοθέτη Φρανσουά Τριφό, μεταξύ του 1962 και του 1966.

Στις περισσότερες ταινίες του πάντως έχουν συμμετάσχει και οι διασημότεροι άρρενες ηθοποιοί της εποχής: Τσαρλς Λότον, Λόρενς Ολίβιε, Τζέιμς Στιούαρτ, Κάρι Γκραντ, Κλοντ Ρέινς, Γκρέγκορι Πεκ, Χένρι Φόντα, Σον Κόνερι, Μοντγκόμερι Κλιφτ και Πολ Νιούμαν.

Η πρώτη έγχρωμη ταινία του ήταν «Ο Βρόχος» (Rope) το 1948, η οποία επίσης θεωρείται πειραματική και πρωτοποριακή επειδή είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου με μία κάμερα και χωρίς κανένα μοντάζ.

Η γυναίκα του έγραψε πολλά από τα σενάρια του

Η σύζυγος του Χίτσκοκ, Άλμα Ρεβίλ, υπήρξε πολύ παραγωγική σεναριογράφος και πρωτοπόρος στην τότε ανδροκρατούμενη εποχή του Χόλυγουντ. Η Άλμα βοήθησε στα σενάρια των ταινιών Τα 39 σκαλοπάτια, The Lady Vanishes και Shadow of a Doubt.

The Birds χωρίς the end

Η ταινία του Χίτσκοκ με τίτλο «Τα πουλιά», είναι η μόνη ταινία που δεν γράφει “Τέλος” στους τίτλους τέλους της. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε αυτό το τέχνασμα με σκοπό να δημιουργήσει ένα διφορούμενο τέλος, αφήνοντας στο κοινό μια ατελείωτη αίσθηση φόβου.

Και οι περίεργες κατηγορίες εναντίον του

Υπήρξαν αρκετές κατηγορίες για τον Άλφρεντ Χίτσκοκ πίσω στο 1960. Η πιο γνωστή κατηγορία προέρχεται από την πρωταγωνίστρια της ταινίας Τα Πουλιά, Τίπι Χέντρεν, η οποία ομολόγησε πως ο σκηνοθέτης την παρενοχλούσε εν ώρα γυρισμάτων και την απειλούσε όταν εκείνη αρνούνταν το φλερτ του.

Ο σερ Άλφρεντ Χίτσκοκ πέθανε στις 29 Απριλίου του 1980. Η υγεία του είχε επιδεινωθεί από την αρθρίτιδα και τη δυσλειτουργεία των νεφρών του.