Μπ.Μπρεχτ: «Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι, είσαστε χαμένοι»

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ ο γερμανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους μεταρρυθμιστές του θεάτρου τον 20ό αιώνα. Υπήρξε ο εισηγητής του λεγόμενου «Επικού Θεάτρου», σύμφωνα με το οποίο ο θεατρικός συγγραφέας πρέπει να πείθει το κοινό του ότι αυτό που βλέπει στη σκηνή δεν είναι παρά η εξιστόρηση γεγονότων, απέναντι στα οποία οφείλει να αποστασιοποιείται και να μην ταυτίζεται με τα δρώμενα.

«Μάνα κουράγιο», «Η όπερα της πεντάρας», «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» και «Ο κύκλος με την κιμωλία», από τα πιο δημοφιλή έργα του, τα οποία έχουμε δει να ανέβουν πολλές φορές στη σκηνή.

Το 1949 εγκαταστάθηκε στο Ανατολικό Βερολίνο της τότε Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Ανατολικής Γερμανίας) με τη δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό Χελένε Βάιγκελ (το 1927 είχε χωρίσει την πρώτη του σύζυγο, την ηθοποιό Μαριάνε Τσοφ) και ίδρυσε τον θίασο «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», ο οποίος υπό την καθοδήγησή του γνώρισε παγκόσμια φήμη.

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 14 Αυγούστου 1956 στο Ανατολικό Βερολίνο, σε ηλικία 58 ετών, αφήνοντας πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη.

H μαρξιστική φιλοσοφία και η έμπνευση της

Τα έργα του χαρακτηρίζονταν κυρίως από το πνεύμα καταδίκης του πολέμου και του μιλιταρισμού αλλά και από έντονο αίσθημα στήριξης του ηθικού της εργατικής τάξης και των αγώνων περιγράφοντας την καθημερινή ζωή για να ενισχύσει την πάλη εναντίον της φτώχειας.

Εμπνέεται από την μαρξιστική φιλοσοφία. Σημαντική ώθηση στη σχέση του με την εργατική τάξη και το κίνημα της έδωσε η μαζική εξαθλίωση που προκάλεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1920 και η νέα ορμητική ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στη Γερμανία.

Ο σπουδαίος δημιουργός μέσα από τα κείμενα του κατέγραφε την ανθρώπινη ύπαρξη, τη δυναμική της και τα ευάλωτα σημεία της ψυχής.

19+1 αποφθέγματα

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται.

Μη φοβάστε τόσο πολύ τον θάνατο, όσο μια ανεπαρκή ζωή.

Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;

Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. H σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό.

Είναι ευκολότερο να ληστέψεις ιδρύοντας μια τράπεζα παρά απειλώντας έναν ταμία.

Οι άνθρωποι παραείναι ανθεκτικοί, αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι σε θέση να κάνουν υπερβολικά πολλά σε βάρος του εαυτού τους. Αντέχουν υπερβολικά πολύ.

Σε κάθε ιδέα, πρέπει να ψάξει κανείς από πού έρχεται και πού πάει. Μόνο έτσι μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι καλή ή όχι.

Χόρτασε πρώτα, μετά ηθικοί κανόνες.

Δεν πειράζει να διστάζεις, αν μετά προχωράς μπροστά.

Α, τι ωφελεί χωμένος μέχρι το λαιμό στη λάσπη, να κρατάς τα νύχια των χεριών σου καθαρά;

Γιατί να είσαι άνθρωπος όταν μπορείς να είσαι πετυχημένος;

Κανείς δεν μπορεί να είναι καλός για πολύ, αν δεν υπάρχει ζήτηση για καλοσύνη.

Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει.”

Η πραγματικότητα είναι εκεί και σε περιμένει, θέλει να αλλάξει, άλλαξέ την.

Ευλογημένη ας είναι η αμφιβολία! Σας συμβουλεύω να χαιρετάτε με χαρά και σεβασμό κείνον που τα λόγια σας σαν κάλπικη δεκάρα εξετάζει.

Η ανθρώπινη ράτσα έχει την τάση να θυμάται την κακομεταχείριση που έχει υποστεί παρά τις καλοσύνες. Τι μένει από ένα φιλί; Οι πληγές όμως αφήνουν σημάδια.

Το να ανακατεύει κανείς κρασιά μπορεί να είναι λάθος, αλλά η παλιά και η νέα σοφία ανακατεύονται θαυμάσια.

Αυτούς στο σκοτάδι δεν τους βλέπει κανείς.

Ο πόλεμος είναι όπως η αγάπη: πάντα βρίσκει έναν τρόπο.