«Δεν μπορείς να την φανταστείς τη στιγμή, μέχρι να συμβεί πραγματικά» εξηγεί στο BBC η Kseniia που ζει πλέον στο Μπέρκσαϊρ της Αγγλίας και πρόσφατα επέστρεψε για λίγες ημέρες στην πατρίδα της, την Ουκρανία.

Η Kseniia είναι μία από τους χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, εξαιτίας της ρωσικής εισβολής. Ορισμένοι απ’ αυτούς αποφάσισαν αυτό το καλοκαίρι να επισκεφτούν την χώρα τους για πρώτη φορά μετά τη βίαιη φυγή τους.

Πολλοί εξακολουθούν να αισθάνονται αβοήθητοι, ωστόσο η νοσταλγία νικά τον φόβο και περνούν λίγο χρόνο στο πατρικό τους, παρά τον κίνδυνο που παραμονεύει κάθε λεπτό.

«Σαν επισκέπτης»

«Απλώς βλέπεις την οικογένειά σου και αρχίζεις να κλαις», λέει η Kseniia, η οποία πήγε στο Λβιβ τον Ιούνιο.

Περιγράφει ότι αισθάνεται «σαν φιλοξενούμενη» στην πόλη επειδή δεν μπορούσε να επισκεφθεί την πόλη της, το Σλαβιάνσκ, που βρίσκεται μόλις 40 μίλια από τη γραμμή του μετώπου.

«Στην Ουκρανία τα εστιατόρια και τα καταστήματα λειτουργούν, οι άνθρωποι πηγαίνουν διακοπές αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να λάβουμε κόκκινο συναγερμό και να ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί» αναφέρει.

«Είναι σαν μια κακοποιητική σχέση»

«Το συγκρίνω με μια κακοποιητική σχέση (…) την αφήνεις πίσω σου (…), γίνεσαι πιο δυνατή, αλλά ταυτόχρονα θα μπορούσες ευχαρίστως να ζήσεις χωρίς αυτή την εμπειρία».

Λέει ότι ελπίζει στο μέλλον οι άνθρωποι να επισκέπτονται τη χώρα της όχι λόγω του πολέμου, αλλά επειδή είναι «πραγματικά όμορφη» και «υπάρχουν πολλά πράγματα να δοκιμάσει κανείς».

«Δεν αισθάνεσαι ισορροπημένος»

Η Nataly βρέθηκε στο Λβιβ για πρώτη φορά από τότε που πήρε τον δρόμο της προσφυγιάς για την Αγγλία.

Νιώθει «απλώς ευτυχισμένη που είναι πίσω στην πατρίδα» με τον γιό της και τον αδελφό της, αν και η «απόφαση ήταν δύσκολη», μια που ανησυχούσε για την ασφάλεια.

Όμως, ταυτόχρονα υπογραμμίζει τη δύσκολη συνθήκη: «Δεν αισθάνεσαι ισορροπημένη. Αισθάνεσαι είτε πραγματικά ευτυχισμένη, ή πολύ θλιμμένη μόλις θυμηθείς τι συμβαίνει και πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί»

«Όπου κι αν βρισκόμαστε, εμείς (…) παρακολουθούμε τις ειδήσεις» λέει. «Παρόλο που υπάρχει πολύς κόσμος τριγύρω, όταν κοιτάς στα μάτια των ανθρώπων, βλέπεις θλίψη και άγχος» προσθέτει.

Τον Ιούλιο, η Oksana και τα παιδιά της ταξίδεψαν πίσω στο σπίτι τους. Έκαναν ένα μακρύ ταξίδι με το τρένο, μέσω Πολωνίας, και πέρασαν τα σύνορα, αλλά ήταν ενθουσιασμένοι και ανακουφισμένοι που ξαναβρέθηκαν με τον σύζυγο και πατέρα της οικογένειας.