ΣΥΡΙΖΑ: Εκλογές μεγάλου κόμματος ή καταγραφής της ήττας;

Αν κάτι ενώνει τους τέσσερις υποψηφίους για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η κοινή αγωνία του κατά πόσο οι διαδικασίες του κόμματος που πλησιάζουν θα προσομοιάζουν ενός μαζικού χώρου που μπορεί σχεδόν γρήγορα να αναταχθεί με κυβερνητικούς όρους.

Εξ ου και θα πρέπει να ξορκίζουν την έννοια των «εσωκομματικών» εκλογών και αυτές να λάβουν χαρακτήρα που θα αφορούν την κοινωνία και θα παράγουν νέα πολιτικά δεδομένα για τον όλο χώρο.

Το σύνθημα της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ είναι «10 Σεπτεμβρίου Συμμετέχω» γιατί, όπως στοχεύει η καμπάνια «Το αύριο ξεκινά από εμάς». Και όποιος μιλήσει αυτές τις ημέρες με τα επιτελεία των τεσσάρων αλλά και γενικώς με τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έγνοια τους είναι η όλη υπόθεση να γίνει κτήμα και υπόθεση των μελών που ενεγράφησαν στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την εκλογή απ’ την βάση του Αλέξη Τσίπρα αλλά και μετά.

Μια υπόθεση που μοιάζει όλο και πιο περίπλοκη αφού τα μέλη αυτά, είναι μια γενική αίσθηση στην Κουμουνδούρου, δεν ενεπλάκησαν ενεργά στις εκλογικές μάχες του Μάη- Ιούνη ενώ και ο όρος διεύρυνση έμεινε στα χαρτιά.

Ο χρόνος πιέζει

Οι επόμενες ημέρες έχουν περιοδείες και παρεμβάσεις για τους υποψηφίους ανά την Ελλάδα αλλά ακόμη και θεματικές εκδηλώσεις από ορισμένους εξ αυτών (όπως ο Τσακαλώτος).

Επιπρόσθετη δυσκολία είναι ο χρόνος που μοιάζει πλέον να πιέζει περισσότερο αφού το Διαρκές Συνέδριο είναι στις 2 Σεπτέμβρη ενώ η εκλογή είναι στις 10 – με μια ΔΕΘ που επίσης πιέζει αφού παραδοσιακά οι θεσμικοί και παραγωγικοί φορείς στην Θεσσαλονίκη αναμένουν το σήμα, το σχέδιο και το όραμα των πολιτικών δυνάμεων.

Προκύπτει προς το παρόν ρεύμα ενδιαφέροντος για τις διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι θα έλεγε κάποιος με βεβαιότητα. Το μπρα ντε φερ των υποψηφίων παρότι ενίοτε λαμβάνει χαρακτηριστικά «χτυπημάτων», ενώ και οι μέχρι τώρα εκφωνήσεις τους είναι προφανές πως έχουν διακριτά γνωρίσματα, δεν εκβάλλουν σε μια ιδεολογική αντιπαράθεση με υψηλούς τόνους -στον απόηχο πάντα μιας μεγάλης ήττας στις εθνικές εκλογές που προφανώς διαδραματίζει τον ρόλο της στο όλο κλίμα.

Σχηματικά ως τώρα η κουβέντα έχει εστιαστεί απλοϊκά στο «Κέντρο ή Αριστερά» ενώ από κάτω από τις γραμμές αποκαλύπτονται και άλλες πλευρές της κάθε ατζέντας που απλώς δεν έχουν αναδειχθεί στην ως τώρα πορεία των διεργασιών.

Ερώτημα είναι επίσης κατά πόσο το όλο κόμμα θα ενεργοποιηθεί για την κούρσα, και δεν θα μετεξελιχθεί εκείνη απλώς σε μια διαμάχη διαφορετικών μηχανισμών που έχουν μια ξεχωριστή γνώμη για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το μέλλον του και την θέση του στο πολιτικό τοπίο.

Υπό αυτό το πρίσμα όλοι περιμένουν εκτός από την νέα φάση της όλης διαδικασίας μέχρι και το Διαρκές Συνέδριο όπου και θα κλιμακωθεί η αντιπαράθεση, κατά πόσο βήμα -βήμα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει ελκυστικός χώρος και πόλος, που θα έχει βασικό ρόλο στην επικράτεια της Κεντροαριστεράς- Αριστεράς.