Κάνοντας «διακοπές» στο… Ντονμπάς – Τι είδε Αμερικανός πανεπιστημιακός με τη Ρωσίδα συνεργάτιδά του

Ο Dan Kovalik επέστρεψε πρόσφατα από ένα καλοκαιρινό του ταξίδι στο… εμπόλεμο Ντονμπάς. Ήταν η δεύτερη φορά που θα πήγαινε σε αυτά τα εδάφη της ανατολικής Ουκρανίας, τα οποία βέβαια δεν ελέγχονται, εδώ και πολύ καιρό, από το Κίεβο.

Αυτή τη φορά, έφυγε από το Ταλίν της Εσθονίας και θα πήγαινε στο Ντονμπάς μέσω Ρωσίας, την Αγία Πετρούπολη. Έχοντας ο ίδιος αμερικανικό διαβατήριο, από όπου και αν περνούσε στη Ρωσία και το Ντονμπάς, τον περνούσαν από «κόσκινο». Ο Kovalik, συγγραφέας επτά βιβλίων είναι επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ,  με ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η μεγάλη του αναμονή στα ρωσικά σύνορα, λόγω κάποιον προβλημάτων που αντιμετώπισε σχετικά, με τα έγγραφα εισόδου στη χώρα,- τον έφεραν αντιμέτωπο με μια χαρακτηριστική εικόνα.

«Έγινα μάρτυρας αρκετών Ουκρανών, μερικοί από αυτούς ολόκληρες οικογένειες, που προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα και να μεταναστεύσουν στη Ρωσία» λέει. Ο μόνος άλλος τύπος διαβατηρίου (εκτός από το αμερικανικό διαβατήριό μου) που είδε ανάμεσα σε αυτούς που κρατήθηκαν για ανάκριση, από τις αρχές, ήταν το μπλε ουκρανικό διαβατήριο.

«Στην πραγματικότητα, πολλοί Ουκρανοί έχουν μια συγγένεια με τη Ρωσία και έχουν επιλέξει οικειοθελώς να ζήσουν εκεί με τα χρόνια» αναφέρει. Μεταξύ του 2014 -της πραγματικής έναρξης του πολέμου, όταν η ουκρανική κυβέρνηση άρχισε να επιτίθεται στους δικούς της ανθρώπους στο Ντονμπάς- και της ρωσικής επέμβασης τον Φεβρουάριο του 2022, περίπου 1 εκατ. Ουκρανοί είχαν ήδη μεταναστεύσει στη Ρωσία».

Ενώ περίμενε στα ρωσικά σύνορα να εγκριθεί η είσοδός του, όταν σχολίασε σε έναν αξιωματούχο για τη στοίβα ουκρανικών διαβατηρίων πάνω στο γραφείο του, εκείνος του είπε ότι αντιμετωπίζουν τους Ουκρανούς που έρχονται «σαν ανθρώπινα όντα».

Το ξενοδοχείο που ξεκρέμασε το πορτρέτο του… Πριγκόζιν

Από την Αγία Πετρούπολη ξεκίνησε για το Ροστόφ με αυτοκίνητο της ΜΚΟ «Εθελοντές του Λένινγκραντ», το οποίο μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια που θα κατέληγε στο Ντονμπάς.

«Ξεκινήσαμε για το ταξίδι μας 20 ωρών με μεγάλη ταχύτητα περίπου 110 μιλίων την ώρα. Φτάσαμε στο Ροστόφ το βράδυ και τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο Sholokhov Lofts, που πήρε το όνομά του από τον Μιχαήλ Σόλοχοφ, τον αγαπημένο γιο του Ροστόφ, ο οποίος έγραψε το σπουδαίο μυθιστόρημα, «And Quite Flows the Don»».

Μέχρι πρόσφατα, το λόμπι του ξενοδοχείο κοσμούσε ένα πορτρέτο του επικεφαλής της Ομάδας Βάγκνερ, Γεβγένι Πριγκόζιν. Ωστόσο, το ξεκρέμασαν αφού μέλη της μισθοφορικής ομάδας εισέβαλαν στο Ροστόφ, προκαλώντας τρόμο σε πολλούς από τους κατοίκους. «Τώρα, το ξενοδοχείο διαθέτει μόνο αφίσες ταινιών του Χόλιγουντ που διακοσμούν τους τοίχους» λέει ο Αμερικανός νομικός.

Μαζί του ο Kovalik είχε μαζί του μια μεταφράστρια, την 22χρονη μικροσκοπική κοκκινομάλλα Σάσα η οποία κατάγεται από το Κρασνοντάρ της Ρωσίας.

«Όπως μου εξήγησε η Σάσα υποστηρίζει την ανθρωπιστική εργασία στο Ντονμπάς από την ηλικία των 12. Μου είπε ότι αντλούσε το ενδιαφέρον της για αυτό το έργο από τη γιαγιά της που τη μεγάλωσε στο «πατριωτικό πνεύμα» της ΕΣΣΔ. Όπως εξήγησε η Σάσα, οι γονείς της ήταν πολύ απασχολημένοι με τη δουλειά ώστε να τη μεγαλώσουν. Η Σάσα, η οποία κατάγεται από τη Ρωσία, πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο του Ντόνετσκ για να ζήσει αλληλέγγυα με τους ανθρώπους που δέχονται επίθεση εκεί από το 2014».

Με τη Σάσα, ο Kovalik κατευθύνθηκε οδικώς προς την πόλη του Ντόνετσκ, με μια σύντομη στάση σε ένα γραφείο ελέγχου διαβατηρίων που τώρα διευθύνεται από τη Ρωσία μετά το δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου του 2022, στο οποίο οι κάτοικοι του Ντόνετσκ ψήφισαν υπέρ της προσχώρησης στη Ρωσία.

Βέβαια, και πάλι δεν διέφυγε της ανάκρισης από τους συνοριοφύλακες. «Απλώς αποδέχτηκα το γεγονός ότι, ως Αμερικανός που ταξίδευα μέσω της Ρωσίας αυτή τη στιγμή, δεν επρόκειτο να περάσω από καμία συνοριακή περιοχή χωρίς να αμφιβάλουν κάπως για μένα» λέει ο ίδιος.

Ντόνετσκ: Μια όμορφη πόλη που δεν θυμίζει πόλεμο

Οι δυό τους έφτασαν στη πόλη του Ντόνετσκ, «μια μικρή αλλά όμορφη πόλη κατά μήκος του ποταμού Κάλμιους, χωρίς επεισόδια», λέει ο Αμερικανός.

Ενώ η πόλη του Ντόνετσκ, δέχεται βομβαρδισμούς βομβαρδισμούς, είναι σε μεγάλο βαθμό άθικτη και με γεμάτη κίνηση και ζωηρή σκηνή εστιατορίων και καφέ.

«Η πρώτη μας στάση ήταν στην αποθήκη της ΜΚΟ «Εθελοντών του Λένινγκραντ» για να ξεφορτώσει λίγη από τη βοήθεια που είχαμε φέρει και να συναντήσουμε μερικούς από τους ντόπιους εθελοντές. Σχεδόν όλοι αυτοί οι εθελοντές είναι ισόβιοι κάτοικοι του Ντόνετσκ, και σχεδόν όλοι φορούσαν στρατιωτική στολή και πολεμούν τις ουκρανικές δυνάμεις ως μέρος της πολιτοφυλακής του Ντόνετσκ εδώ και χρόνια, πολλοί από την αρχή της σύγκρουσης το 2014».

Ο Kovalik διαψεύδει όσα αναφέρουν κάποια ΜΜΕ στη Δύση ότι αυτοί οι μαχητές στο Ντονμπάς είναι Ρώσοι ή «εντολοδόχοι της Ρωσίας». Τους δε Ρώσους και διεθνείς εθελοντές που πολεμούν στο Ντονμπάς τους παρομοιάζει με τους εθελοντές που προσέτρεξαν να πολεμήσουν στο πλευρό των δημοκρατικών στην Ισπανία τη δεκαετία του 1930.

«Δεν θα δω ποτέ ειρήνη στη ζωή μου»

Ένα από τα πρώτα άτομα που συνάντησε στο Ντόνετσκ, ο Αμερικανός νομικός, ήταν ο 36χρονος Βιτάλι, ένας μεγαλόσωμος τύπος που φορούσε ένα καπέλο του μπέιζμπολ με τη κόκκινη σοβιετική σημαία με το σφυροδρέπανο.

Ο Βιτάλι, πατέρας τριών παιδιών, είναι από το Ντόνετσκ και μάχεται εκεί για τέσσερα χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της πολύ σκληρής μάχης για το εργοστάσιο χάλυβα στη Μαριούπολη το καλοκαίρι του 2022.

Αποφάσισε να πάρει τα όπλα αφού σκοτώθηκαν φίλοι του από τις ουκρανικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που κάηκαν ζωντανοί, όπως αναφέρει ο Kovalik. Ο Βιτάλι, αναφερόμενος στα κυρίαρχα δυτικά ΜΜΕ, γέλασε λέγοντας: «Λένε ότι βομβαρδίζαμε τους εαυτούς μας εδώ και 9 χρόνια».

Ο Βιτάλι έχει πολεμήσει προσωπικά εναντίον στρατιωτών που φορούν ναζιστικά διακριτικά, λέει, και είναι πολύ ξεκάθαρος ότι πολεμά τον φασισμό. «Πράγματι, όταν τον ρώτησα τι σήμαινε για εκείνον η σοβιετική σημαία στο καπέλο του, είπε ότι σήμαινε την ήττα έναντι του ναζισμού και ελπίζει ότι θα συμβάλει ξανά σε αυτό. Όταν τον ρώτησα σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι η Ρωσία είχε παρέμβει με στρατιώτες στον πόλεμο πριν από τον Φεβρουάριο του 2022, το αρνήθηκε κατηγορηματικά».

Την ίδια απάντηση του έδωσαν και όλοι όσοι μίλησαν με τον Kovalik.

Ο Βιτάλι δήλωσε ότι, δεδομένων των όσων συνέβησαν τα τελευταία 9 χρόνια, δεν πιστεύει ότι το Ντονμπάς θα επιστρέψει ποτέ στην Ουκρανία, και σίγουρα ελπίζει ότι δεν θα επιστρέψει. Ο Βιτάλι μου είπε αρκετά στωικά ότι πιστεύει ότι δεν θα δει ειρήνη στη ζωή του.

Φαγητό με την Αναστασία

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Ντόνετσκ, ο Kovalik δείπνησε με την Αναστασία, τη διερμηνέα του στο πρώτο του ταξίδι στο Ντονμπάς τον Νοέμβριο του 2022. Η Αναστασία διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Ντόνετσκ. Ταξιδεύει σε όλη τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Άπω Ανατολής, αφηγούμενη για το τι συμβαίνει στο Ντονμπάς από το 2014, επειδή πολλοί στη Ρωσία δεν καταλαβαίνουν πλήρως τι συμβαίνει.

«Μου είπε ότι όταν εξιστορούσε την ιστορία της, βρήκε τον εαυτό της να ξαναζεί το τραύμα της από 9 χρόνια πολέμου και να αισθάνεται συγκλονισμένη»

Οι γονείς της Αναστασίας και ο 13χρονος αδερφός της ζουν κοντά στην πρώτη γραμμή στη Δημοκρατία του Ντονέτσκ και ανησυχεί πολύ για αυτούς. «Η Αναστασία χαίρεται που η Ρωσία παρενέβη στη σύγκρουση και πράγματι με διόρθωσε όταν κάποτε αναφέρθηκα στο ρωσικό SMO ως «εισβολή», λέγοντάς μου ότι η Ρωσία δεν εισέβαλε. Αντίθετα, προσκλήθηκαν και καλωσόρισαν. Αυτή φαίνεται να είναι η επικρατούσα άποψη στο Ντόνετσκ» λέει ο Αμερικανός ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.

Φεύγοντας από την ηρεμία του Ντόνετσκ

Κατά τη διάρκεια του 5ήμερου ταξιδιού του στο Ντόνετσκ, τον πήγανε σε δύο πόλεις εντός της ζώνης σύγκρουσης, τη Γιασινοβατάγια και τη Γκορλόβκα.

Η σχετικά ήσυχη εικόνα που επικρατεί στο Ντονέτσκ αλλάζει αμέσως όταν ο Αμερικανός με τη Ρωσίδα συνεργάτιδά του εισέρχονται σε αυτές τις περιοχές, ζητώντας τους μάλιστα να φορέσουν αλεξίσφαιρο γιλέκο και κράνος.

«Η Γιασινοβατάγια έδειξε σημάδια μεγάλης καταστροφής και μου είπαν ότι πολλά από αυτά χρονολογούνται από το 2014. Η καταστροφή μέχρι τότε περιελάμβανε ένα εργοστάσιο μηχανών που χρησιμοποιείται τώρα ως βάση επιχειρήσεων για τις δυνάμεις του Ντόνετσκ και το παρακείμενο διοικητικό κτίριο που φαίνεται ότι θα μπορούσε να ήταν όπερα πριν βομβαρδιστεί. Από την πλευρά του, το κέντρο της πόλης Gorlovka φαινόταν σε μεγάλο βαθμό ανενόχλητο με σημάδια ζωής στο δρόμο και είχε ακόμη και ένα παλιό τρόλεϊ, ξεκάθαρα από τη σοβιετική εποχή, που διέσχιζε το κέντρο της πόλης. Αλλά τα περίχωρα της Γκορλόβκα έδειχναν σίγουρα σημάδια πολέμου. Και στις δύο πόλεις, άκουγε κανείς τον ήχο των βομβαρδισμών από μακριά αρκετά συχνά».

Με τον γίγαντα της Γκορλόβκα

Στην Γκορλόβκα, συνάντησε τον Νίκολι, με το παρατσούκλι «Βαρύς». Ο Νικόλι μοιάζει με Έλληνα θεό, που στέκεται πιθανώς στα 6 πόδια, 5 ίντσες και όλο μυς. Αστειεύτηκα μαζί του ενώ στεκόμουν δίπλα του ότι ένιωθα σαν να εμφανιζόμουν δίπλα στον Ivan Drago στη ταινία Rocky IV. Κατάλαβε το αστείο και γέλασε.

Μας οδήγησε σε ένα αυτοσχέδιο ορθόδοξο παρεκκλήσι στην καφετέρια ενός σχολείου, το οποίο όμως είναι τώρα η βάση των επιχειρήσεων για τις δυνάμεις της πολιτοφυλακής του στο Ντόνετσκ. Μας είπε ότι, ακόμη και τώρα μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής, περίπου το 90% των δυνάμεων στην Γκορλόβκα εξακολουθούν να είναι ντόπιοι στρατιώτες του Ντόνετσκ και το άλλο 10% είναι Ρώσοι.

Ο Νίκολι, ενώ καθόταν μπροστά στο αυτοσχέδιο παρεκκλήσι, εξήγησε ότι ενώ εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό του Ουκρανό, γιατί τελικά γεννήθηκε στην Ουκρανία, είπε ότι το Ντόνετσκ δεν θα επέστρεφε ποτέ στην Ουκρανία επειδή η Ουκρανία είχε «δράσει εναντίον του Θεού» όταν ξεκίνησε. να επιτεθεί στους δικούς της ανθρώπους στο Ντονμπάς. Κατέστησε σαφές ότι ήταν έτοιμος να αγωνιστεί μέχρι το τέλος για να εξασφαλίσει την επιβίωση των κατοίκων του Ντόνετσκ και δεν είχα καμία αμφιβολία ότι έλεγε την αλήθεια για αυτό.

«Είτε καπιταλιστές είτε σοσιαλιστές, απειλούμαστε»

Μετά από αίτημά του ο Dan Kovalik, συναντήθηκε και με τον Πρώτο Γραμματέα του τμήματος του Ντόνετσκ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας (CPRF), Μπόρις Λιτβίνοφ. Ο Μπόρις, ο οποίος έχει υπηρετήσει επίσης στο κοινοβούλιο του Ντόνετσκ, εξήγησε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα, υπό την ηγεσία του, ήταν ένας από τους ηγέτες και τους εμπνευστές του δημοψηφίσματος του 2014 στο οποίο οι κάτοικοι του Ντόνετσκ ψήφισαν να γίνει αυτόνομη δημοκρατία και να αποχωρήσει από την Ουκρανία.

Σύμφωνα με τον Μπόρις, περίπου 100 μέλη του τμήματος του Ντόνετσκ της CPRF υπηρετούν στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης. «Πράγματι, όπως εξήγησε ο Μπόρις, το CPRF υποστηρίζει τη ρωσική εισβολή, ευχόμενος μόνο να είχε ξεκινήσει το 2014. Ο Μπόρις είναι σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πόλεμος για την ίδια την επιβίωση της Ρωσίας (ανεξάρτητα από το αν είναι καπιταλιστική ή σοσιαλιστική) και ότι η Ρωσία πολεμά όλη τη Δύση που θέλει να καταστρέψει τη Ρωσία.

Ο Μπόρις συγκρίνει τον αγώνα στο Ντομπάς με τη δημοκρατική παράταξη στον Ισπανικό Εμφύλιο έναντίον των φασιστών. «Λέει ότι υπάρχουν διεθνείς μαχητές από όλο τον κόσμο (Αμερικανοί, Ισραηλινοί, Ισπανοί και Κολομβιανοί, για παράδειγμα) που πολεμούν στο πλευρό του λαού του Ντονμπάς ενάντια στους φασίστες, όπως βοήθησαν διεθνείς μαχητές στην Ισπανία» καταγράφει ο Kovalik.

Λίγο πριν την επιστροφή

Το τελευταίο άτομο που μίλησε ο Αμερικανός νομικός ήταν η Όλγα Τσεσελσκάγια, βοηθός της επικεφαλής της Ένωσης Γυναικών της Δημοκρατίας του Ντόνετσκ και Γραμματέας της οργάνωσης «Mothers’ United». Η οργάνωση Mothers’ United, η οποία έχει 6.000 μέλη σε όλη τη Δημοκρατία του Ντονέτσκ, υποστηρίζει και παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες σε μητέρες παιδιών που σκοτώθηκαν στη σύγκρουση από το 2014.

Ρώτησε την Όλγα για το πώς έβλεπε τις ρωσικές δυνάμεις τώρα στο Ντόνετσκ και μου κατέστησε σαφές ότι υποστήριζε την παρουσία τους στο Ντόνετσκ και πίστευε ότι συμπεριφέρονταν καλά στον πληθυσμό. Η ίδια διέψευσε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς για μαζικούς βιασμούς από τους Ρώσους στην αρχή του πολέμου.

Υπενθυμίζεται η ίδια η επίτροπος του ουκρανικού κοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Λιουντμίλα Ντενίσοβα, είχε χάσει τη θέση της το καλοκαίρι του 2022 για διασπορά ψευδών ειδήσεων σχετικά περί βιασμών εκ μέρους Ρώσων.

Πηγή:  LA Progressive