Εάν ο πόλεμος στην Ουκρανία τελειώσει αύριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ξοδέψουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για τη χώρα αυτή, με τον λογαριασμό να περιλαμβάνει τη συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας, τη δημοσιονομική στήριξη της ουκρανικής κυβέρνησης και την ανοικοδόμηση.

Τεράστια βοήθεια

Ο πρόεδρος Μπάιντεν μόλις ζήτησε άλλα 24 δισεκατομμύρια δολάρια για την Ουκρανία, κυρίως για στρατιωτικό εξοπλισμό αλλά και δημοσιονομική ενίσχυση (7,3 δισεκατομμύρια δολάρια).

Ενώ το Κογκρέσο γίνεται ολοένα και πιο δύσπιστο για τη διάθεση ενός ακόμη τεράστιου χρηματικού ποσού με σκοπό τη χρηματοδότηση μιας ατελείωτης σύγκρουσης, αυτό θεωρείται ασήμαντο σε σύγκριση με τα κονδύλια που θ’ απαιτηθούν μετά το τέλος του πολέμου.

Για παράδειγμα, το Κίεβο θα χρειαστεί βοήθεια-μαμούθ για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης χώρας. Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει υπολογίσει σε μια αναθεωρημένη πρόβλεψή της αυτές τις ανάγκες, με βάση στοιχεία από το πρώτο έτος του πολέμου (Φεβρουάριος 2022 έως Φεβρουάριος 2023).

Και εκτιμά ότι η Ουκρανία θα χρειαστεί 411 δισεκατομμύρια δολάρια για περίοδο δέκα ετών, αναφέρει σε ανάλυσή του ο Stephen Bryen.

Το ποσό θα πρέπει ν’ αυξηθεί σημαντικά εφόσον ληφθεί υπόψη η περίοδος από τον Φεβρουάριο του 2023 και μετά. Θα ήταν λογικό να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα κι αν ο πόλεμος σταματούσε αύριο, η βοήθεια θ’ ανερχόταν στα 600 δισεκατομμύρια δολάρια ή περισσότερα, δηλαδή πάνω από μισό τρισεκατομμύριο δολάρια.

60 δισ. τον χρόνο

Για λόγους σύγκρισης, ο πόλεμος στο Ιράκ περιελάμβανε ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι ΗΠΑ ξόδεψαν επίσης 90 δισεκατομμύρια δολάρια σε δώδεκα χρόνια για να στηρίξουν το Αφγανιστάν (αν και ο πόλεμος συνεχίστηκε σ’ αυτή τη χώρα.)

Μπροστά στα διαλυμένα από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς διαμερίσματά τους, στο Κίεβο (φωτογραφία AP)

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας στην Καμπούλ κλάπηκε ή πήγε στους Ταλιμπάν, οι οποίοι χρησιμοποιούν τώρα και τον πολεμικό εξοπλισμό δισεκατομμυρίων που εγκατέλειψαν οι ΗΠΑ.

Στην περίπτωση του Ιράκ, το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων σπαταλήθηκε λόγω του κακού σχεδιασμού, της κακής διαχείρισης, και της διαφθοράς.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα χρειαστεί να ξοδεύουν 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για να υποστηρίξουν την Ουκρανία και αναμένεται ότι πολλά από αυτά θα κλαπούν, ενώ η χρηματοδότηση θα πρέπει να συνεχιστεί για 10 χρόνια.

Σκεφτείτε ότι η Γερμανία έχει δεσμευτεί να στηρίξει την Ουκρανία «για όσο χρόνο χρειαστεί», με 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Αλλά αυτή η υπόσχεση είναι σχεδόν τόσο άχρηστη όσο το μάρκο της Βαϊμάρης καθώς η γερμανική κυβέρνηση πιθανόν σύντομα ν’ αντικατασταθεί.

Συμφέρει η… παράταση

Ομοίως, η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου είναι πολύ προβληματική και η εύρεση μεγάλων ποσών στο μέλλον θ’ αποδειχθεί πραγματική πρόκληση. Η ουσία είναι ότι τα περισσότερα χρήματα θα πρέπει να προέλθουν από τον θείο Σαμ.

Ισως κάποιοι μυημένοι στην Ουάσιγκτον να σκέφτονται ότι το καλύτερο είναι να παραταθεί ο πόλεμος όσο το δυνατόν περισσότερο γιατί, αν συνεχιστούν οι μάχες, οι ΗΠΑ πρέπει απλώς να παράσχουν στρατιωτική βοήθεια και δημοσιονομική υποστήριξη για την κυβέρνηση, αλλά όχι βοήθεια για την ανοικοδόμηση. Ουσιαστικά, αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν.

Παρατείνοντας τον πόλεμο, πιστεύει ότι μπορεί να πείσει το Κογκρέσο να συνεχίσει να πληρώνει και να κρατήσει την Ουκρανία «ζωντανή» παραχωρώντας όπλα και χρήματα για τους μισθούς και τις απαραίτητες προμήθειες.

Θα είναι όμως διατεθειμένο το Κογκρέσο να εγκρίνει τα έξοδα για έναν ατελείωτο πόλεμο; Είναι πιθανό να θέλει να μάθει πού ξοδεύονται τα κονδύλια, πώς χρησιμοποιούνται και πώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ δικαιολογεί τις δαπάνες της.

Οι περισσότεροι Αμερικανοί αντιτίθενται στην παροχή περισσότερης βοήθειας στην Ουκρανία. Μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο και σύντομα αναμένονται οι πρώτες προεδρικές συζητήσεις στους Ρεπουμπλικάνους.

Η Ουκρανία είναι βέβαιο ότι θα βρίσκεται μεταξύ των θεμάτων και ορισμένοι υποψήφιοι, όπως ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, ήδη μιλούν ανοιχτά κατά της υποστήριξης του πολέμου.

Διεφθαρμένη χώρα

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο Μπάιντεν θα αντιμετωπίσει τεράστιο πρόβλημα στην προσπάθειά του να πείσει ένα ανήσυχο Κογκρέσο, συμπεριλαμβανομένων των συντρόφων του Δημοκρατικών, να συνυπογράψει για περισσότερες δαπάνες σε μια χαμένη υπόθεση.

Εχει γίνει κατανοητό εδώ και καιρό ότι η Ουκρανία είναι μια διεφθαρμένη χώρα. Οι ουκρανοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Ζελένσκι, έχουν εκμεταλλευτεί μέρος του πλούτου τους (ο Ζελένσκι έχει μια βίλα στην παραλία Forte dei Marmi της Τοσκάνης, την οποία αγόρασε πριν μπει στην πολιτική και τώρα νοικιάζει σε ρώσους πελάτες με 12.000 ευρώ το μήνα).

Γέφυρα στον ποταμό Ιρπίν μετά από ρωσική αεροπορική επιδρομή (φωτογραφία AP/Emilio Morenatti)

Ο πρόεδρος Μπάιντεν και ο γιος του Χάντερ εμπλέκονται σε μια έρευνα για παράνομες πληρωμές και άλλες δραστηριότητες που επικεντρώνονται εν μέρει στην ουκρανική εταιρεία ενέργειας Burisma (και εν μέρει σε συναλλαγές στην Κίνα).

Οταν το «χοντρό» χρήμα για την ανοικοδόμηση αρχίσει να ρέει, υποθέτοντας ότι θα συμβεί αυτό, ουκρανοί πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι θα βοηθήσουν μ’ ενθουσιασμό τις Ηνωμένες Πολιτείες στις δωροδοκίες.

Πουλούσαν δελτία στρατολόγησης

Η διαφθορά έγινε ιδιαίτερα αισθητή αυτόν τον μήνα στη χώρα, όταν ο πρόεδρος Ζελένσκι απέλυσε όλους τους διευθυντές στρατολογιών επειδή πουλούσαν δελτία σε νεαρούς που προσπαθούσαν ν’ αποφύγουν τον πόλεμο.

Η Ουκρανία αποδεικνύεται η πιο δαπανηρή επιχείρηση που πραγματοποίησαν ποτέ οι Ηνωμένες Πολιτείες. Το Σχέδιο Μάρσαλ για την ευρωπαϊκή ανοικοδόμηση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κόστισε 13,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό το ποσό, το 2023, θα αντιστοιχούσε σε 173 δισεκατομμύρια δολάρια, περίπου το ένα τρίτο του κόστους της ουκρανικής ανοικοδόμησης.

Θα υπάρξει μια ισχυρή προσπάθεια επηρεασμού από ορισμένες αμερικανικές εταιρείες που προσδοκούν να πλουτίσουν παρέχοντας υποστήριξη στην Ουκρανία (εκτός από τους συνήθεις ύποπτους στις αμυντικές βιομηχανίες).

Είναι μια καταστροφή

Τους έχουμε ξαναδεί στη διαδικασία ανοικοδόμησης του Ιράκ. Αυτό το λόμπι θα προσφέρει δέλεαρ στους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους που διαφορετικά ίσως αποστασιοποιηθούν από τον πόλεμο. Θα είναι όμως αρκετό για να εναντιωθούμε στη θέληση των αμερικανών ψηφοφόρων;

Οι Αμερικανοί μπορούν δικαίως ν’ αναρωτηθούν τι παίρνουν γι’ αυτές τις τεράστιες δαπάνες που θα επιβαρύνουν τη φορολογία τους;

Η πολιτική των ΗΠΑ για την Ουκρανία εξελίσσεται σε ατελείωτη καταστροφή από πολλές πλευρές, αλλά σίγουρα μία από αυτές αφορά στο τεράστιο κόστος σε δολάρια για την υποστήριξή της.

Headlines