Gen Z: «Δουλειές για τεμπέλικα κορίτσια»

Μια νέα φράση της Gen Z έχει κατακλύσει τον εργασιακό χώρο: «δουλειές για τεμπέλικα κορίτσια».

Επινοήθηκε από έναν 26χρονο TikToker στα τέλη Μαΐου. Η φράση αυτή μεταδίδει την επιθυμία των Gen Zers για θέσεις εργασίας χαμηλού στρες που παρέχουν καλό μισθό, παροχές, ευελιξία και ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Είναι παρόμοιο με άλλα lingo που αποδίδονται στο επαγγελματικό σετ Gen Z, όπως «σιωπηρή παραίτηση» και «λιγότερες Δευτέρες».

Όπως ήταν αναμενόμενο, η τάση έχει συγκεντρώσει μερικά βλέμματα από παλαιότερες γενιές που πιστεύουν ότι οι Gen Zers είναι  κακώς προετοιμασμένοι για την εταιρική Αμερική και, ειλικρινά, λιγοστεύουν.

Αντίθετα, αν και οι εργαζόμενοι της Gen Z είναι σίγουρα ιδιαίτερα ηχηροί όταν εκφράζουν τις προτιμήσεις τους για τον τρόπο εργασίας τους, μπορεί να είναι ένα σημάδι του τι θέλουν όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου, από τη δουλειά τους και μια απώθηση για τη φασαρία και την κουλτούρα των περασμένων δεκαετιών.

Αλλαγή κουλτούρας

Σύμφωνα με την Έκθεση Κατάστασης του Παγκόσμιου Χώρου Εργασίας της Gallup, το 52% των εργαζομένων στις ΗΠΑ δηλώνουν ότι «παραιτούνται ήσυχα» ή αποδεσμεύονται από την εργασία τους και το ποσοστό των εργαζομένων που λένε ότι ευημερούν στη δουλειά είναι μόλις 23%. Όσοι «ήσυχα παραιτούνται» λένε ότι η αλλαγή της κουλτούρας, των αμοιβών και των παροχών και της ευημερίας της εταιρείας στην οποία απασχολούνται, θα βελτίωνε τις συνθήκες και το ηθικό στο χώρο εργασίας.

«Η ετικέτα εργασίας για τεμπέλικα κορίτσια μιλάει αναμφίβολα σε νεότερους εργαζόμενους», λέει η Jennifer Tosti-Kharas, καθηγήτρια οργανωτικής συμπεριφοράς στο Babson. «Αλλά νομίζω ότι οποιοσδήποτε θα μπορούσε να θέλει μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και στην πραγματικότητα θα έπρεπε να το θέλει αυτό».

Η λύση για τους εργοδότες είναι να επαναξιολογήσουν την κουλτούρα στο χώρο εργασίας τους και την ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής επιτυχίας.

«Θα υπενθυμίσω απλώς στους διευθυντές ανθρώπινου δυναμικού ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι άνθρωποι δεν κάνουν τη δουλειά τους ή ότι δεν προσφέρουν στην επιχείρηση», λέει οη Tosti-Kharas. «Αλλά είναι ακριβώς αυτή η έννοια: Τι σημαίνει, στο μυαλό ενός εργαζομένου, να υπερβαίνει τα όρια; Και αν αυτό είναι κάτι που θέλει να σκεφτεί ο οργανισμός, πώς ξεκαθαρίζει τις προσδοκίες εκ των προτέρων;»

Η Daena Giardella, ανώτερη λέκτορας στο MIT Sloan και σύμβουλος ηγεσίας, λέει, «Είναι σημαντικό να το δούμε αυτό ως ένα κοινωνικό μήνυμα που δεν αφορά την τεμπελιά αλλά πραγματικά για τους ανθρώπους που θέλουν να έχουν γεμάτη ζωή και να αισθάνονται ότι έχουν νόημα και έχουν χρόνο, είτε για τη δική τους προσωπική ολοκλήρωση είτε για τη δημιουργικότητά τους».

Και προσθέτει: «Έχει να κάνει με ένα πολύ μεγαλύτερο φαινόμενο μετά την COVID-19 των ανθρώπων που θέλουν τη ζωή να είναι μέρος της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής».