Σον Κόνερι: «Οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους, έχουν επιλεκτική μνήμη»

«Τον τίτλο μου δεν τον χρησιμοποίησα ποτέ, ούτε μια φορά δεν είπα «Γεια σας, είμαι ο σερ Σον Κόνερι…». Δεν με ενδιαφέρουν αυτά…»

Ο σπουδαίος καλλιτέχνης, παρά τους αμέτρητους ρόλους είχε προταθεί μόνο μία φορά για Όσκαρ για την ταινία «Οι αδιάφθοροι» του 1987, το οποίο και απέκτησε. Ο πολυβραβευμένος ηθοποιός ήταν ένας από τους πρώτους ο οποίος ερμήνευσε τον ρόλο του εμβληματικού Βρετανού πράκτορα εφτά φορές στη μεγάλη οθόνη και χειροτονήθηκε ως ιππότης το 2000 από την Βασίλισσα Ελισάβετ.

Μια ζωή σαν μυθιστόρημα

Ο Σερ Τόμας Σον Κόνερι, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε σαν σήμερα στις 25 Αυγούστου 1930 στο Φάουντενμπριτζ της Σκωτίας. Το πρώτο του επάγγελμα να ήταν γαλατάς στο Εδιμβούργο. Μετά από λίγα χρόνια, στα 17 του, κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, αλλά απολύθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και επέστρεψε στην παλιά του δουλειά κάνοντας διάφορες εργασίες όπως οδηγός λεωφορείου, εργάτης, μοντέλο για το κολέγιο Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου. ενώ το 1950 ήρθε τρίτος στον διαγωνισμό body building του Mister Universe.

Στα πρώτα βήματα της καριέρας του είχε επικεντρωθεί στην πολύ δυνατή εικόνα του, με τον πρώτο του ρόλο να ήταν ενός παλαιστή το 1956 στη σειρά του BBC «Requiem for a Heavyweight».

Την ίδια χρονιά όμως πρωταγωνιστεί και στην πρώτη του ταινία «No Road Back», ενώ ακολούθησαν ταινίες όπως το «Another Time, Another Place» με συμπρωταγωνίστρια την Λάνα Τάρνερ και το «Tarzan’s Great Adventure». Και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια διαδρομή που είχε μόνο δόξες, αμέτρητες συνεργασίες, χειροκροτήματα, διακρίσεις, πληρότητα.

Πολλά χρόνια αργότερα σχολίασε στην αυτοβιογραφία του («Being a Scot», 2008) το εξής: «Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία μού παρουσιάστηκε όταν ήμουν πέντε χρονών. Μου πήρε περισσότερο από εβδομήντα χρόνια να το συνειδητοποιήσω. Γιατί στα πέντε μου έμαθα να διαβάζω. Είναι τόσο απλό και τόσο καθοριστικό».

Παράλληλα, γνωστός καρδιοκατακτητής, ήταν παντρεμένος σε δεύτερο γάμο από το 1975 με τη γαλλίδα ζωγράφο Μισελίν Ροκεμπρίν. Από τον πρώτο του γάμο με την ηθοποιό Νταϊάν Σιλέντο είχε αποκτήσει ένα γιο, τον ηθοποιό Τζέισον Κόνερι.

Πολιτικά ήταν υποστηρικτής και χρηματοδότης του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας (SNP), που υποστηρίζει την ανεξαρτησία της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Σον Κόνερι πέθανε στις 31 Οκτωβρίου 2020, σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του μόνο λαμπρές σελίδες ενός πολύχρωμου βιβλίου ζωής.

Καθοριστικές ατάκες που αποτυπώνουν το σκεπτικό του

Το γέλιο σκοτώνει το φόβο. Και χωρίς φόβο δεν υπάρχει ανάγκη για πίστη. Γιατί χωρίς το φόβο του διαβόλου, δεν υπάρχει ανάγκη για Θεό.

Η αγάπη μπορεί να μην κάνει τον κόσμο να γυρίζει, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι κάνει τη διαδρομή να αξίζει.

Περισσότερο από κάθε τι άλλο, θα ήθελα να είμαι ένας γερασμένος άντρας, με ένα καλό πρόσωπο, σαν τον Χίτσκοκ ή τον Πικάσο.

Ενδεχομένως να μην είμαι ένας καλός ηθοποιός, αλλά θα ήμουν χειρότερος σε οτιδήποτε άλλο κι αν έκανα.

Δεν έχω βρει κανένα μέρος στον κόσμο στο οποίο θέλω βρίσκομαι όλη την ώρα. Το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου είναι οι μετακινήσεις. Δεν βλέπω την ώρα να φεύγω.

Πάντα σιχαινόμουν αυτόν τον James Bond. Θα ήθελα να τον σκΤο Όσκαρ που κέρδισα για το The Untouchables είναι ένα υπέροχο πράγμα, αλλά για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα να έχω κερδίσει το Αμερικανικό ανοιχτό πρωτάθλημα γκολφ.

Δεν υπάρχει τίποτα σαν μια πρόκληση που θα βγάλει τον καλύτερο εαυτό ενός ανθρώπου.

Ηθοποιός είμαι, όχι νευροχειρουργός. Αν κάνω καλά τη δουλειά μου, κανένας δεν θα ζητήσει τα λεφτά του πίσω.

Πιστεύω πως για να πας οπουδήποτε στη ζωή πρέπει να είσαι αντικοινωνικός, αλλιώς θα σε καταβροχθήσουν. Δεν υπήρξα ποτέ ιδιαίτερα κοινωνικός, αλλά αν ποτέ ήμουν αγενής, το 50% αυτού έχει προκληθεί από τη συμπεριφορά των άλλων.