Γιατί το Aperol Spritz είναι το απόλυτο ποτό του καλοκαιριού

Το φετινό καλοκαίρι το Aperol Spritz έρεε άφθονο παντού. Από τα γκουρμέ εστιατόρια γύρω από την Ακρόπολη, μέχρι τα μπιστρό του Παρισιού και τα μπαράκια στο Τραστέβερε, τη μποέμ γειτονιά της Ρώμης, όλοι παράγγελναν το γνωστό aperitivo με το έντονο χρώμα και τη χαρακτηριστική γεύση.

Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολή, αρκεί να αναφερθεί ότι στις ΗΠΑ η μοδάτη Ζεντάγια έβαψε τα νύχια της σε χρώμα που εμπνεύστηκε από το συγκεκριμένο κοκτέιλ, ενώ πίσω στη χώρα γέννησης του, τη γειτονική Ιταλία, η υπουργός Οικογένειας, Γιουτζίνια Ροτσέλα, κατηγόρησε ανοιχτά το Aperol Spritz ότι ευθύνεται για τη δημογραφική κρίση.

Όπως είπε, είναι τέτοια η δημοφιλία του και μεταξύ των νέων, που μπροστά στην επιλογή «να πιω ένα Aperol Spritz ή να κάνω ένα παιδί», οι Ιταλίδες, αλλά και οι Ιταλοί, προτιμούν ασυζητητί το πρώτο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολύ πρόσφατα το ποτό, που φτιάχνεται μέσα σε τρία λεπτά και αποτελείται από μισό ποτήρι Prosecco, ένα τρίτο ποτηριού πικρό λικέρ, παγάκια και τόσο όσο seltzer το οποίο και γαρνίρεται με μια ζουμερή φέτα πορτοκαλιού, ψηφίστηκε το πιο αγαπημένο ποτό σε όλη την Ιταλία.

Βέβαια, το αξιοσημείωτο είναι, όπως γράφει σχετικό άρθρο του BBC, ότι οι Βενετοί είναι εξαιρετικά προβληματισμένοι με την αγάπη που δείχνει όλος ο κόσμος σε ένα ποτό, που μέχρι πριν 20 χρόνια σερβιριζόταν μόνο στις φτηνές ταβέρνες και τα τοπικά μπαρ.

Η αρχή της ιστορίας

Για την ιστορία, το αρχικό spritz δεν ήταν πορτοκαλί. Όλα ξεκίνησαν όταν η Αυστρία κατέλαβε τη Βενετία το 1797 και την είχε υπό τον έλεγχο της για πολλές δεκαετίες. Οι Αυστριακοί δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βαρύ βενετσιάνικο κρασί, το Malvasia, και εισήγαγαν τη δική τους παράδοση του «Spritzen», προσθέτοντας λίγο ανθρακούχο νερό σε ένα ποτήρι λευκό κρασί.

Η ιδέα να χρησιμοποιηθεί το τοπικό αφρώδες, prosecco, αντί για κρασί και να αναμιχθεί με ένα πικρό λικέρ προέκυψε πολύ αργότερα, όταν, σύμφωνα με τον Τζιουζέπε Ζανόν, μπάρμαν και συνιδιοκτήτη του ιστορικού καφέ Al Mercà (Campo Bella Vienna, 213) στη Γέφυρα του Ριάλτο, οι Βενετοί αποφάσισαν ότι το πειραγμένο αυτό κρασί ήταν πολύ ελαφρύ, γι’ αυτό και άρχισαν να προσθέτουν Aperol, Select, Campari ή Cynar (από το πιο γλυκό έως το πιο πικρό).

Το Aperol, με τη σημερινή, εξαιρετικά δημοφιλή σε όλο τον κόσμο, μορφή του, ξεκίνησε την παγκόσμια διαδρομή του από μια μικρή πόλη της Πάδοβα το 1919 από τους αδελφούς Λουίτζι και Σίλβιο Μπαρμπιέρι μετά από επτά χρόνια πειραμάτων, με φλούδες ξινού πορτοκαλιού, ρίζα γεντιανής, ραβέντι και μπαχαρικά στο οινοπνευματοποιείο του πατέρα τους.

Διαφημίστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1920 σε ανθρώπους που ήθελαν να κρατούν τη φόρμα τους λόγω των χαμηλών επιπέδων του σε αλκοόλ (11%) και συγκεκριμένα σε γυναίκες τη δεκαετία του 1930 με το σύνθημα, «Signora! Το Aperol σε κρατά λεπτή!».

Από τη φτήνια στην πολυτέλεια

«Το Aperol Spritz ήταν το ποτό των παλιών ναυτικών και των μεθύστακων της εποχής, που καθισμένοι στα διάφορα μπαρ κάθε τρεις λέξεις έλεγαν και μια βωμολοχία», εξήγησε ο Ρομπέρτο Πασίνι, συγγραφέας του φυλλαδίου A Guide στο Spritz το 2013.

Not many people know the Aperol Spritz is traditionally garnished with an olive. https://t.co/Dsugdf0fXp

— BBC Travel (@BBC_Travel) August 30, 2023

Μάλιστα, σερβιριζόταν σε βαριά ποτήρια, «που δεν γίνονταν θρύψαλα, όταν τα χτυπούσαν με δύναμη στον πάγκο της οστερία».

Η αλλαγή του ποτηριού στη συνέχεια συμβόλισε την ανέλιξη του σε ένα ποτό για μοδάτους καταναλωτές σε όλο τον κόσμο, που σε καμιά περίπτωση δεν χτυπούν με δύναμη το ποτήρι τους, όπου κι αν βρίσκονται και όποιον κι αν έχουν απέναντι τους.

Κάπως έτσι, το φτηνό spritz έγινε η πολυτέλεια των γιάπηδων, αφού στην τελική, σε ποιον δεν αρέσει το prosecco με το πορτοκάλι;