Η επόμενη μέρα του αποκλεισμού της Εθνικής βρήκε τη Μανίλα στο κέντρο ενός ακόμα μουσώνα. Τρομερός άνεμος, έντονη βροχόπτωση που μετατράπηκε σε καταιγίδα με αστραπές και βροντές. Και όλη την ημέρα μια συννεφιασμενη βαριά ατμόσφαιρα σαν την ψυχολογία των διεθνών και του προπονητικού τιμ μετά την κατάρρευση στο τελευταίο δεκάλεπτο κόντρα στη Λιθουανία.

Η νέα σελίδα μπορεί να αργήσει λίγο (αγωνιστικά) αλλά αντίθετα θα ξεκινήσει πιο νωρίς όσον αφορά τις διαβουλεύσεις μεταξύ των ανθρώπων της ομοσπονδίας και όσων είναι κοντά ή μέσα στην Εθνική ομάδα.

Ότι και αν αποφασιστεί και στο θέμα του ομοσπονδιακού προπονητή αλλά και στο γενικότερο πλαίσιο που θα κινηθεί πλέον το σχεδιάγραμμα της νέας σελίδας όλα θα είναι με γνώμονα το μέλλον αλλά και τη μεγάλη πρόκληση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Εθνική μας ομάδα δεν μπόρεσε να μιμηθεί την αντίστοιχη του πόλο που μέσω του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος πήρε το εισιτήριο για το «Παρίσι 2024» και θα πρέπει να κυνηγήσει το «μαγικό χαρτάκι» μέσα από ένα από τα τέσσερα προολυμπιακά τουρνουά που θα διοργανώσει η ΦΙΜΠΑ τον επόμενο Ιούλιο.

Η Ελλάδα δεν έχει προκριθεί ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες σε τουρνουά που γινόταν στο εξωτερικό. Ναι ακούγεται απίθανο για μια ομάδα που έχει κατακτήσει δύο φορές το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1987,2005) και έχει παίξει και σε έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου (2006) αλλά ποτέ δεν έχει μπορέσει να εξασφαλίσει πρόκριση στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός μακριά από την πατρίδα της.

Πέραν του 2004 που είχαμε συμμετάσχει ως διοργανωτές, το 1996 στην Ατλάντα πήραμε την πρόκριση μέσω του Ευρωμπάσκετ του 1995 που είχαμε φιλοξενήσει στην Αθήνα (η νίκη επί της Ισπανίας στον προημιτελικό και η είσοδος στην τετράδα μας έδωσε το εισιτήριο) και το 2008 στο Πεκίνο προκριθήκαμε μέσω του προολυμπιακού τουρνουά που επίσης είχαμε φιλοξενήσει στην Αθήνα.

Του χρόνου εάν μπορέσουμε να πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα είναι ενδεχομένως το μεγάλο φινάλε για παίκτες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ομάδα. Ο Νίκ Καλάθης το έχει πει ουσιαστικά, ο Κώστας Σλούκας και ο Κώστας Παπανικολάου είμαι δεδομένο ότι θα το σκεφτούν σοβαρά. Αλλωστε ένα φινάλε καριέρας στην Εθνική ομάδα σε μια Ολυμπιάδα είναι κάτι το ιδανικό, για ρωτήστε και τον Παναγιώτη Γιαννάκη που έζησε την απόλυτη αποθέωση στην Ατλάντα το 1996.

Είναι δεδομένο ότι η ΕΟΚ θα σκεφτεί (άγνωστο αν θα το πράξει) το αν θα επιδιώξει τη φιλοξενία ενός από τα τέσσερα προολυμπιακά τουρνουά στην Αθήνα που το κόστος δεν είναι αμελητέο αλλά μπορεί να καλυφθεί από χορηγίες σε ένα μεγάλο βαθμο.

Το θέμα είναι αυτή τη φορά να ξεκαθαρίσει νωρίς το θέμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο το αν θα είναι ή όχι στην Εθνική ομάδα ώστε ο ομοσπονδιακός προπονητής να έχει μπροστά του ένα εύλογο χρονικό διάστημα να δουλέψει τα πλάνα του με ή χωρίς τον Greek Freak και το κυριώτερο να γνωρίζει εάν στα συστήματα που θα δουλέψει με τους παίκτες του θα περιλαμβάνουν ή όχι τον σούπερ στάρ του ελληνικού μπάσκετ.

Το 2017 ο – τότε – ομοσπονδιακός τεχνικός Κώστας Μίσσας είχε προετοιμάσει τα πλάνα του με τον Γιάννη για το Ευρωμπάσκετ σε Ελσίνκι και Κωνσταντινούπολη. Μετά από ένα φιλικό κόντρα στη Βοσνία που τον είχε χρησιμοποιήσει, πριν καν αποχωρήσει από το γήπεδο ο συνεργάτης του Γιάννης Ελευθεριάδης του λέει: «Κόουτς έχεις…υπερατλαντικό τηλεφώνημα».

Στην άλλη άκρη ήταν άνθρωπος των Μπάκς που ζήταγε τα ρέστα (!) από τον Κώστα Μίσσα που καλός και ήρεμος αλλά μην του…πατήσεις τον κάλο με τις φωνές του να ακούγονται αρκετά μέτρα μακριά σε έναν αξέχαστο τηλεφωνικό «καυγά».

Τελικά ο Γιάννης δεν πήγε ποτέ στο Ευρωμπάσκετ και ο κόουτς είχε αναγκαστεί σχεδόν την τελευταία στιγμή (καθώς και τότε τον περιμέναμε για να δούμε τι θα γίνει) να δουλέψει νέα συστήματα με τους παίκτες του χωρίς τον άσο του ΝΒΑ.

Πέρυσι λίγο καιρό μετά το Ευρωμπάσκετ ο Δημήτρης Ιτούδης σε συνέντευξη του σε ξένο ΜΜΕ, είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον Γιάννη αλλά όχι και για τους…συνοδούς του.

«Όσον αφορά την προσέγγιση και τη συνεργασία με έναν παίκτη που αποτελεί περιουσιακό στοιχείο για μια ομάδα του ΝΒΑ, είναι διαφορετικά. Έπρεπε να συνεργάζομαι με έξι άτομα από τους Μπακς καθημερινά για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται ο Γιάννης στο load management, τον πόνο που μπορεί να έχει και άλλα πράγματα. Δεν είναι όπως συμβαίνει με τους Ευρωπαίους παίκτες. Ίσως φτάσουμε στο σημείο να πει ο Ολυμπιακός ‘Ας διαχειριστούμε τον Σλούκα έτσι’. Ίσως η Παρτιζάν πει ‘ας διαχειριστούμε τον Παπαπέτρου έτσι’. Ή θα έρθει η Φενέρ και θα πει, ‘διαχειριστείτε τον Καλάθη με αυτόν τον τρόπο'».

Ενώ όταν ρωτήθηκε αν αυτό ήταν καλό ή κακό για την εθνική ομάδα ο κόουτς Ιτούδης προτίμησε να απαντήσει με πλάγιο τρόπο λέγοντας: «Δεν ξέρω, το αφήνω σε εσάς, τη FIBA, και σε όλους να το σκεφτείτε».

Ήταν φανερό ότι είχε εκφράσει τη δυσφορία έστω κάπως πιο ευγενικά.

Όλα αυτά πρέπει να ξεκαθαρίσουν το επόμενο καλοκαίρι το συντομότερο δυνατό και πολύ πριν το προολυμπιακό τουρνουά (3-7 Ιουλίου) όπου και αν γίνει. Αλλιώς η Εθνική θα έχει και πάλι «ψαλιδισμένες» ελπίδες για μια σημαντική διάκριση πριν καν αρχίσει τους αγώνες της.

Υ.Γ. Την ώρα που εμείς θα παίζουμε έναν αγώνα με το Μαυροβούνιο χωρίς ελπίδες πρόκρισης, η απίθανη Λετονία που ήδη απέκλεισε τη Γαλλία και νίκησε την Ισπανία θα παίζει σε 40 λεπτά κόντρα στη Βραζιλία την πρόκρισή της στην οκτάδα. Ο δικός τους…Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο NBAερ Κρίσταπς Πορζίνγκις (που πρόσφατα ανακοινώθηκε από τους Μπόστον Σέλτικς με τριετές συμβόλαιο) έχει χάσει το Μουντομπάσκετ λόγω τραυματισμού. Όμως είναι ο πιο φανατικός οπαδός της ομάδας της χώρας του, δίπλα στον πάγκο έχοντας ταξιδέψει μαζί τους και μένοντας μέλος τους. Όπως και ο αρχηγός Νταϊρίς Μπέρτανς που τραυματίστηκε στον αγώνα με τους Γάλλους βγήκε νοκ άουτ αλλά έμεινε δίπλα στους συμπαίκτες του.

Εμάς ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν εμφανίστηκε ούτε καν σε φιλικό στην Αθήνα (ακόμα και σε αυτό με τη Σλοβενία που είχαμε τη βράβευση του Νίκου Γκάλη), ενώ ο Ντίνος Μήτογλου μετά τον τραυματισμό του, επέστρεψε σε δύο μέρες στην Ελλάδα.

Headlines