ΣΥΡΙΖΑ: Τα απόνερα ενός συνεδρίου και ο οδικός χάρτης

Ξεκινάμε απ’ τα τυπικά: το Διαρκές Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επικύρωσε όπως αναμενόταν τις πέντε υποψηφιότητες για την Προεδρία του κόμματος. Εδώ υπήρξαν δύο σύντομες εισηγήσεις από την γραμματέα της ΚΕ Ράνια Σβίγκου και τον αναπληρωτή Γιώργο Βασιλιάδη. Οι πέντε ομιλίες των υποψηφίων. Και ένα ψήφισμα από το τμήμα δικαιωμάτων για τις πυρκαγιές.

Όποιος – α, όμως ήλθε το Σάββατο το πρωί στο Ίδρυμα Ελληνισμού, στον αύλειο χώρο, στην μεγάλη του αίθουσα αλλά και στον όροφο ή στο φουαγιέ αντιλαμβανόταν πως οι ζυμώσεις ήταν παραπάνω από έντονες και με επίκεντρο την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη. Ο τελευταίος τελικά προσκόμισε τις 30 υπογραφές μελών της ΚΕ που απαιτούνταν για την υποψηφιότητά του. Και παρά το γεγονός πως δύο πρόσωπα που υπέγραφαν δεν ήταν μέλη της ΚΕ και αντικαταστάθηκαν από άλλους (ένα μέλος της ΡΕΝΕ και ένα του κλίματος Παππά) πέρασαν την υποψηφιότητα.

Ο ένας εκ των δύο που υπέγραψε, έμπειρο στέλεχος, ο Γιάννης Βουλγαράκης εξηγούσε λίγο μετά στα κοινωνικά δίκτυα την θεσμική και πολιτική υποχρέωση που ένιωσε να το πράξει: «Ο πλουραλισμος των ιδεών, ενισχύει την δημοκρατική λειτουργία και ενδυναμώνει τον συλλογικό μας διανοούμενο. Με αυτά ως γνώμονα, συνυπέγραψα το κείμενο με το οποίο και ο σύντροφος Στέφανος Κασσελάκης, να μπορεί να συμμετάσχει στην διαδικασία διεκδίκησης για την θέση προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ», έγραψε.

Κοινός τόπος είναι πως η όλη κάθοδος Κασσελάκη ενίσχυσε τις αιχμές των συνυποψηφίων του, πολιτικοποίησε την όλη κουβέντα πιο βαθιά, ανασχημάτισε τις συμμαχίες και τις στηρίξεις. Οι 30 που υπέγραφαν εκτός του κλίματος του Παύλου Πολάκη που εξ αρχής έχει στοιχηθεί με τον νέο επιχειρηματία είχε ονόματα όπως του Γιώργου Τσίπρα, του Θανάση Οικονόμου, της Θεοδώρας Τζάκρη. Ενδεικτικά και των μετακινήσεων και των σχισμάτων στο πάλαι προεδρικό μπλοκ.

Οι πλατφόρμες των 5

Οι πλατφόρμες των πέντε ήταν έως πολύ αναμενόμενες. Κινήθηκαν όμως σε ένα έντονο πολιτικό και ιδεολογικό καμβά και κάθε ένας και μία είχε το δικό του δυνατό χαρτί.

Η Έφη Αχτσιόγλου είχε κυβερνητισμό, συναίσθημα, ολική αναφορά στα πεδία που θέλει η Αριστερά να αναμετρηθεί, βολές κατά της αντι-πολιτικής και της «τοξικής αρρενωπότητας», αποτίμηση των κυβερνητικών ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, ταξικό πρόσημο. Έθεσε άτυπα αλλά με ένταση το πρώτο κρας τέστ για τις Ευρωεκλογές του 2024.

Ο Κασσελάκης μίλησε όπως αναμενόταν αρκετά πάνω στο μοντέλο του «αντι- Μητσοτάκη» και σε μια αναποδογυρισμένη πρόσληψη της αριστείας. Συγκέντρωσε το ενδιαφέρον.

Ο Παππάς εξόχως πολιτικός, με υπεράσπιση της στρατηγικής των πολιτικών διαιρέσεων: «Αν κάποιος θα ήθελε μια κοινωνία, ένα εκλογικό σώμα χωρίς πολιτικούς προσδιορισμούς, αυτός σίγουρα δεν είναι η παράταξη μας. Η βασική διαιρετική τομή στον άξονα «αριστερά- δεξιά» ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει. Και όσο η αριστερά δεν καταφέρει να αποσπά δυνάμεις του κέντρου από τη στρατηγική τους συγκόλληση με τη δεξιά δεν θα καταφέρει να έχει πλειοψηφία».

Έκανε αναφορά στα εθνικά, θέμα ακανθώδες για την Αριστερά. Ο Τσακαλώτος μίλησε σε βάθος για την λειτουργία του κόμματος. Τα όρια του εφικτού. Το στοίχημα της αξιοπιστίας. Τους κινδύνους της μετα-πολιτικής με την «αδιαμεσολάβητη σχέση του ηγέτη με τον λαό» που ξόρκισε καταχειροκροτούμενος. Επαναπάτρισε ένα μέρος του βαθέως κόμματος.

Ο Τζουμάκας επανέλαβε την στρατηγική του κυβερνητισμού με ένα προοδευτικό πρόγραμμα και μια νέα ηγεσία χωρίς τακτικισμούς.

Επόμενος σταθμός για τον ΣΥΡΙΖΑ η εκλογή Προέδρου στις 10 του μηνός. Αν απαιτηθεί και δεύτερος γύρος, στις 16. Με όλα τα ρεύματα πια να λαμβάνουν τελική διάταξη στην μάχη.