«Με βρήκε ένα πρακτορείο μοντέλων μετά τα 60 – Οι ώριμοι άνθρωποι μπορούν να είναι κουλ»
Η Dorrit Bøilerehauge είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της στον χώρο της μόδας - αλλά ως ακαδημαϊκός. Και έτσι ξαφνικά, η πασαρέλα την κάλεσε.
Όταν η Dorrit Bøilerehauge ήταν 60 ετών, ένα email από ένα πρακτορείο μοντέλων προσγειώθηκε στα εισερχόμενά της – την αναζητούσαν για δουλειά. «Κολακεύτηκα, αλλά ήμουν και διστακτική» θυμάται. Επί δεκαετίες είχε εργαστεί στην επικοινωνία της μόδας και ως ακαδημαϊκός με ειδίκευση στη μόδα στο πανεπιστήμιο του Άαρχους στη Δανία.
«Όταν εμφανιζόμουν στα μέσα ενημέρωσης ή με ρωτούσαν για οτιδήποτε, δεν αφορούσε ποτέ εμένα, αλλά την ανάλυσή μου, τη δουλειά μου. Θα μπορούσα να συνδυάσω το να είμαι μοντέλο με το να είμαι ειδικός;».
Οι δύο κόρες της και οι συνάδελφοί της την έπεισαν να το δοκιμάσει. «Μου άρεσε από την πρώτη στιγμή». λέει. Η Bøilerehauge έκανε χορό μέχρι τα 57 της χρόνια, οπότε αισθανόταν άνετα να με το σώμα της, την κίνησή της και την έκφρασή της μέσω αυτού.
«Είναι ένας διάλογος μεταξύ του μοντέλου και του φωτογράφου. Δίνω προσοχή – τι θα ήθελαν από μένα; Προσπαθώ να γεμίσω το δημιουργικό τους πλαίσιο. Είναι ένα πολύ εστιασμένο σημείο, ένας διάλογος με λόγια αλλά και με κίνηση. Και μου δίνει πολλή ενέργεια».
Τώρα η Bøilerehauge, 63 ετών, μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ ακαδημαϊκής εργασίας, του μόντελινγκ – μεταξύ άλλων για την H&M – και ως influencer στο Instagram, όπου συνεργάζεται με μάρκες όπως η L’Oréal και προσπαθεί να προωθήσει θετικές στάσεις απέναντι στη φυσιολογική και αναπόφευκτη γήρανση.
«Δε χρειάζεται να φοβάμαι»
«Ως υπέρμαχος της ηλικιακής ποικιλομορφίας έχω την ευκαιρία να δείξω ότι οι ώριμοι άνθρωποι μπορούν να είναι κουλ» λέει.
Στο Άαρχους, όπου ζει, στην Κοπεγχάγη και στη Στοκχόλμη, η Bøilerehauge σταματάει τακτικά στο δρόμο για να μιλήσει σε ανθρώπους που τους αρέσει το στυλ της – και νέους ανθρώπους. «Λένε: ‘Τώρα μπορώ να ανυπομονώ να μεγαλώσω. Δεν χρειάζεται να το φοβάμαι”. Αυτό είναι μια τεράστια ενθάρρυνση για μένα».
Η Bøilerehauge πάντα αγαπούσε τα ρούχα και το ντύσιμο. Γεννήθηκε στο Όντενσε – «όπου έζησε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν» – και έχει ζωντανές αναμνήσεις από τα παιδικά της ρούχα, όπως, κατάλληλα, κόκκινα παπούτσια όταν ήταν τριών ή τεσσάρων ετών και ένα κόκκινο μάλλινο φόρεμα με λευκό γιακά που φορούσε μια καρφίτσα γάτας. Η ουρά κουνιόταν και θυμάται «την αίσθηση του να κάνεις την ουρά να κινείται».
Οι γονείς της είχαν επιχείρηση επίπλων και η Bøilerehauge γοητεύτηκε από τα φορέματα της μητέρας της: «Αγαπούσε τα χρώματα και είχε όμορφα φορέματα, μεταξωτά φορέματα με λουλούδια. Μου άρεσε να πηγαίνω στην ντουλάπα της και να τα δοκιμάζω». Οι γονείς της «πάντα με υποστήριζαν σε αυτό που έκανα, στο να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου και να επιχειρώ νέα πράγματα».
Η Bøilerehauge σπούδασε επιχειρηματική επικοινωνία στο πανεπιστήμιο, αλλά πριν αποφασίσει πώς θα βγάλει τα προς το ζην, ήθελε «να πάει στο εξωτερικό. Απλά ήξερα ότι έπρεπε να βγω εκεί έξω».
Πήγε στο Λονδίνο, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 – «μια φανταστική εποχή για να βρίσκεσαι εκεί»- και αργότερα στη Βερόνα της Ιταλίας. Μετά από μια δεκαετία στις επιχειρήσεις, σπούδασε για διδακτορικό στην επικοινωνία της μόδας και η καριέρα της εναλλάσσεται μεταξύ επιχειρήσεων και ακαδημαϊκού χώρου. Έκανε ένα διάλειμμα από την πανεπιστημιακή ζωή για να διευθύνει έναν δανέζικο οργανισμό σχεδιασμού και να γράψει ένα βιβλίο για το branding, πριν επιστρέψει τελικά στην ακαδημαϊκή κοινότητα το 2017.
Η ελευθερία της έκφρασης του ντυσίματος
Το ντύσιμο, λέει η Bøilerehauge, είναι από μόνο του μια πράξη επικοινωνίας. «Και έκφραση. Δεν έχει να κάνει με το να είσαι πλούσιος ή πολυτελής. Έχει να κάνει με το να παίζεις με ό,τι έχεις και να του δίνεις μια έκφραση της αρεσκείας σου. Είναι μια μορφή δημιουργικού παιχνιδιού για μένα».
Έχει παρατηρήσει μια κίνηση στη μόδα προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης ηλικιακής ποικιλομορφίας; «Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι η μόδα είναι, κατά παράδοση, μια νεανική επιχείρηση. Αλλάζει. Βλέπουμε πλέον πιο ώριμα μοντέλα. Αλλά δεν είναι σαν να υπάρχει ένα δάσος από ώριμα μοντέλα. Δεν πρόκειται για επανάσταση» λέει.
Η Bøilerehauge έχει ανάμεικτα συναισθήματα όταν της λένε ότι είναι καταπληκτική για την ηλικία της: «Δεν με πειράζει, γιατί ξέρω ποια είναι η πρόθεση. Αλλά είναι κάτι για το οποίο πρέπει να μιλήσουμε. Νιώθω κολακευμένη για ένα δευτερόλεπτο, αλλά μετά … Λοιπόν, πώς νομίζετε ότι φαίνονται οι άνθρωποι των 63 ετών;».
Είναι σαν να «αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί, σωστά; Να φαίνεσαι γέρος. Αυτή είναι η αντίληψή μας για την ομορφιά και είναι κάτι που θα ήθελα να συζητήσουμε. Αν πιστεύουμε ότι η ομορφιά είναι νεαρή και ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι γέρος και όμορφος, γιατί συμβαίνει αυτό;».
Η ίδια η Bøilerehauge δεν φοβόταν τη διαδικασία της γήρανσης. «Δεν είχα ποτέ τον χρόνο. Δεν μου ήρθε ποτέ στο μυαλό. Ούτε για ένα λεπτό. Πάντα πίστευα ότι τα γκρίζα μαλλιά δείχνουν υπέροχα. Ανυπομονούσα να αποκτήσω αυτό το χρώμα» λέει, αγγίζοντας τα άβαφα, περλέ μαλλιά της.
«Πρέπει να αγκαλιάζουμε την ηλικία. Όσο περισσότεροι άνθρωποι το κάνουν αυτό, τόσο καλύτερα γίνεται».
Οδηγός με 20 ερωταπαντήσεις για την αποφυγή ταλαιπωρίας, κόστους και διενέξεων όταν κάποιος μισθώνει ή εκμισθώνει ακίνητα - Τι ισχύει για προκαταβολή, σύνδεση ρεύματος, κοινόχρηστα και καταγγελίες
Η Ιταλία αντιδρά στην απαγόρευση των συμβατικών οχημάτων, η Τσεχία και η Πολωνία δεν θέλουν τη νέα αγορά άνθρακα, και ελάχιστες χώρες-μέλη στηρίζουν το νέο στόχο για το κλίμα.
