Στην ταινία «Eat, Pray Love» η Τζούλια Ρόμπερτς ξεκινά ένα ταξίδι αυτογνωσίας με πρώτο σταθμό την Ιταλία, όπου τρώει πολλές και διαφορετικές μακαρονάδες, πίνει μπουκάλια ολόκληρα κατακόκκινου κρασιού και περιδιαβαίνει από το Κολοσσαίο στο Τραστέβερε φωτογραφιζόμενη πλήρης και χαμογελαστή σε πολλά σημεία της Βία Βένετο.

Η επιλογή της Ιταλίας που έκανε ουσιαστικά η Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ, που υπέγραψε το ομότιτλο βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η γνωστή ταινία, δεν είναι τυχαία. Το καλό φαγητό, το φρουτώδες κρασί, τα πολλά και άκρως ενδιαφέροντα αξιοθέατα και φυσικά το ρομάντζο στην ατμόσφαιρα και στους δρόμους της Ιταλίας είναι η χαμηλή ισχύς (soft power) της γειτονικής χώρας, που συγκαταλέγεται κάθε χρόνο στην πρώτη 10άδα της σχετικής λίστας, καθιστώντας τον τουρισμό της το αποτελεσματικό αντίδοτο στην σχεδόν πάγια πολιτική αστάθεια που τη βασανίζει. Αυτό τώρα απειλεί να καταστρέψει η κλιματική αλλαγή.

To ιταλικό brand κινδυνεύει από μια δύναμη πάνω στην οποία η Ρώμη δεν μπορεί να έχει κανέναν απολύτως έλεγχο

Όπως γράφει ο Τζέικομπ Κάνσλερ στο World Politics Review, όλα όσα αποτελούν το λεγόμενο και αξεπέραστο ιταλικό brand κινδυνεύουν από μια δύναμη πάνω στην οποία η Ρώμη δεν μπορεί να έχει κανέναν απολύτως έλεγχο, αυτήν της φύσης, που φέτος μαινόμενη έχει φέρει τα πάνω κάτω από θερμοκρασίες μέχρι φαινόμενα σε διάφορες γωνιές της γης.

Η κλιματική αλλαγή ανάγκασε τους τελευταίους μήνες τις περισσότερες κυβερνήσεις και τους απλούς ανθρώπους να την κοιτάξουν κατάματα με την ακραία ζέστη του καλοκαιριού, που μόλις τελείωσε, να κάνει τους περισσότερους να μιλούν για διαφορετικές συνήθειες στον τουρισμό της Ιταλίας, του νότου της Ευρώπης και αλλού από εδώ και πέρα.

Χωρίς τουρίστες τα καλοκαίρια η νότια Ευρώπη

Τα στοιχεία από την European Travel Commission ήδη δείχνουν ότι το ενδιαφέρον για τους τουριστικούς προορισμούς της νότιας Ευρώπης είναι μειωμένο για το επόμενο καλοκαίρι, με φόντο τις προβλέψεις που θέλουν τις θερμοκρασίες στο κόκκινο να αποτελούν τη νέα κανονικότητα σε αυτές τις συνήθως εξαιρετικά δημοφιλείς περιοχές. Μάλιστα, η τάση που διαφαίνεται για περισσότερα ταξίδια στη βόρεια και ανατολική Ευρώπη εκτιμάται πως θα αυξηθεί σημαντικά μέσα στα επόμενα χρόνια.

Οι χειμερινοί προορισμοί στη βόρεια Ιταλία ήδη γίνονται αποδέκτες του αντίκτυπου της ανόδου της θερμοκρασίας. Παρότι η Ιταλία δεν είναι από τους συνηθισμένους προορισμούς για σκι, δέχεται το ένα τρίτο των ξένων τουριστών, που ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να απολαύσουν τα χειμερινά σπορ.

Άγιο Δισκοπότηρο… το αληθινό χιόνι στην Ιταλία

Η χώρα, η οποία είναι ήδη η περισσότερο εξαρτημένη από το τεχνητό χιόνι, θα έχει πολύ μεγαλύτερες σχετικές άναγκες μέσα στα επόμενα χρόνια, όσο οι θερμοκρασίες θα ανεβαίνουν και το αληθινό χιόνι θα αρχίσει να μοιάζει με το Άγιο Δισκοπότηρο. Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, όπως σημειώνει το ίδιο δημοσίευμα, η ενέργεια και το νερό που απαιτείται γι’ αυτό το τεχνητό σόου είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά επιζήμια για το περιβάλλον διαιωνίζοντας έναν κύκλο απίστευτης καταστροφής.

Απούσα η ποιότητα από το Made in Italy

Σαφώς, ο τομέας που θα υποστεί τη μερίδα του λέοντος των επιπτώσεων της ανόδου της θερμοκρασίας, που στην περιοχή της Μεσογείου εκτιμάται ότι θα είναι στο μέλλον κατά 20% υψηλότερη από την παγκόσμια μέση θερμοκρασία, είναι αυτός της γεωργίας. Περισσότερες πυρκαγιές και πιο πολλές πλημμύρες στην κεντρική και νότια Ιταλία προβλέπουν οι ειδικοί, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στους παραγωγούς τροφίμων και κρασιών της χώρας, ότι η κλιματική αλλαγή θα αφαιρέσει από το brand «made in Italy» το πιο σημαντικό, την ποιότητα του.

Συγκεκχυμένη η περιβαλλοντική πολιτική της ακροδεξιάς Τζόρτζια Μελόνι

Σε όλα αυτά η Ιταλία απαντά λαμβάνοντας κάποια μέτρα για την αντιστροφή αυτής της κάκιστης εικόνας μπροστά της, είτε χτίζοντας θαλάσσια τείχη στη Βενετία, είτε προσαρμόζοντας σε διαφορετικούς χρόνους τη συγκομιδή της, είτε αλλάζοντας τους τουριστικούς της στόχους.

Και κάτι ανάλογο φαίνεται ότι κάνουν και άλλες περιοχές της Μεσογείου, όπως η Ελλάδα, σύμφωνα με το ίδιο κείμενο. Η μεγάλη διαφορά με τις σημαντικές συνέπειες είναι ότι στην Ιταλία, ατυχώς, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχει μια ακροδεξιά κυβέρνηση που φλερτάρει με την άρνηση της κλιματικής αλλαγής, με αποτέλεσμα η περιβαλλοντική της πολιτική για το άμεσο μέλλον να είναι τουλάχιστον συγκεχυμένη.

Headlines