Η Μακρόνησος δεν είναι προεκλογικό μπαλκόνι

Όταν πατάς το πόδι σου στην Μακρόνησο, νιώθεις το βάρος της ιστορίας στην πλάτη σου.

Περπατάς μέσα στα ανεμοδαρμένα ερείπια του παλιού στρατοπέδου και αναλογίζεσαι ότι εδώ βασανίστηκαν και υπέφεραν χιλιάδες αγωνιστές.

Σκέφτεσαι πόσος πόνος και πόση ελπίδα περπάτησαν σε αυτές τις πέτρες.

Θυμάσαι όλες τις ιστορίες που σου είπαν οι παλιοί και αυτές που έψαξες σε βιβλία.

Οδός Αβύσσου αριθμός 0.

Για τη βία, για την ταλαιπωρία, για τη συνεχή ψυχολογική πίεση.

Για το σθένος που είχαν όσοι δεν λύγισαν και δεν υπέγραψαν.

Γιατί η υπογραφή εκείνη στη «δήλωση μετανοίας», που θα δημοσιευόταν στην εφημερίδα και μπορεί και να τη διάβαζε και ο παπάς στην εκκλησία να μάθουν τα μαντάτα οι χωριανοί θα απάλλασσε τον κρατούμενο από πόνο σωματικό ανείπωτο, αλλά όχι από την αίσθηση ότι πρόδωσε τα ιδανικά και τους συναγωνιστές.

Ιστορίες για αυτούς που τρελάθηκαν, γι’ αυτούς που σκοτώθηκαν, γι’ αυτούς που γύρισαν σακατεμένοι πίσω.

Ιστορίες γι’ αυτούς που πέρασαν από εκεί.

Τον Ρίτσο και τον Κατράκη.

Τον Θεοδωράκη.

Τον Κούνδουρο και τον Βέγγο.

Και πλήθος άλλους αγωνιστές «επώνυμους» και «ανώνυμους».

Περπατάς μέσα στην πέτρα και τη σκόνη και δυσκολεύεσαι να μιλήσεις.

Πας να πεις μια λέξη στον συνοδοιπόρο σου και ο κόμπος στο λαιμό δεν σ’ αφήνει.

Γιατί η Μακρόνησος δεν είναι μνημείο.

Η Μακρόνησος είναι μνήμη ζωντανή.

Αυτών που την έζησαν και αυτών που δεν την έζησαν αλλά έχουν εξίσου ιερό καθήκον να θυμούνται.

Η Μακρόνησος είναι ακόμη ανοιχτή πληγή.

Στη Μακρόνησο πας να προσκυνήσεις.

Πας να γονατίσεις, να πιάσεις το χώμα, να θυμηθείς όσους υπέφεραν, όσους άντεξαν, όσους χάθηκαν και να πεις από μέσα σου: «κάποτε θα δικαιωθεί και ο δικός σας πόνος και ο δικός μας».

Στην Μακρόνησο δεν πας να φωτογραφηθείς.

Στην Μακρόνησο δεν πας να κάνεις προεκλογική εκστρατεία.

Στην Μακρόνησο δεν πας να κάνεις πολιτικό μάρκετινγκ.

Εκτός εάν θέλεις να προσβάλεις τη μνήμη των βασανισμένων και των νεκρών.

Να προσβάλεις την ιστορία και τους αγώνες ενός λαού.

Να προσβάλεις την ίδια την έννοια της αριστεράς.

Με την οποία, σχέση αποδεικνύεται ότι ούτως ή άλλως δεν έχεις.