Σεισμός στο Μαρόκο: Απρόθυμη η κυβέρνηση στην αποδοχή ξένης βοήθειας

Πριν από λίγες μέρες σημειώθηκε ο μεγαλύτερος σεισμός,των τελευταίων εξήντα ετών, στο Μαρόκο, αφήνοντας πίσω του περισσότερους από 2.800 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Λίγες ώρες αργότερα κυβερνήσεις από όλο τον κόσμο προσέφεραν βοήθεια στο Μαρόκο.  Προς απορία όλων, η κυβέρνηση του Μαρόκου καθυστέρησε πολύ στην αποδοχή της υποστήριξης.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post, αξιωματούχοι από Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και ΗΠΑ, ανέφεραν ότι περιμένουν την αποδοχή του αιτήματος τους από τις αρχές του Μαρόκο προκειμένου να βοηθήσουν όπως μπορούν στον απεγκλωβισμό των πολιτών από τα συντρίμμια του φονικού εγκέλαδου.

Ποια αιτήματα έγιναν δεκτά

Την ώρα που όλοι ανέμεναν την γρήγορη αποδοχή της κυβέρνησης του Μαρόκο, το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας, ανακοίνωσε την Κυριακή ότι θα δεχόταν αρχικά ομάδες έρευνας και διάσωσης μόνο από τη Βρετανία, το Κατάρ, την Ισπανία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα – τις οποίες αποκάλεσε «φιλικές χώρες» – αφού λάβει υπόψη τις «ανάγκες του πεδίου».

Μέχρι όμως να ληφθεί η παραπάνω απόφαση, φάνηκε η απροθυμία των αρχών του Μαρόκου να δεχθεί τις προσφορές ανθρωπιστικής και τεχνικής βοήθειας, την ώρα που την έχει όλο και περισσότερη ανάγκη.

Απρόθυμες οι αρχές του Μαρόκο στην λήψη ανθρωπιστικής και τεχνικής βοήθειας από ξένες χώρες

Διασώστες βάζουν σε φορείο έναν εγκλωβισμένο

Απερρίφθη το αίτημα των ΗΠΑ και της Γαλλίας

Μετά την ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών, οι αρχές του Μαρόκο δεν ενέκριναν τα αιτήματα των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, ανέφερε από την πλευρά του ότι «Η Ουάσινγκτον απευθύνθηκε αμέσως στην κυβέρνηση του Μαρόκου για να προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια μπορούμε να παράσχουμε»

Συνέχισε δε λέγοντας ότι «Περιμένουμε νέα από τη μαροκινή κυβέρνηση για να μάθουμε πώς και πού μπορούμε να βοηθήσουμε,» δήλωσε ο Μπλίνκεν. Η Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης δεν απάντησε σχετικά με το αν έχει κινητοποιήσει ακόμη ομάδες ή βοήθεια.

Σε ότι αφορά την Γαλλία, που είχε κυβερνήσει το Μαρόκο ως αποικιοκρατική δύναμη από το 1912 έως το 1956, η έλλειψη απορρόφησης της υποστήριξης έγινε δεκτή με έκπληξη και προκάλεσε εικασίες ότι η ψυχρότητα στις σχέσεις μεταξύ Παρισιού και Ραμπάτ για τη μετανάστευση και άλλα ζητήματα έπαιξε ρόλο. Η υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Κατρίν Κολόννα δήλωσε ότι περίπου 60 άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, είχαν προσφέρει βοήθεια, αλλά τόνισε ότι πιστεύει ότι η διαμάχη ήταν υπερβολική.

Για τον λόγο αυτό, η Γαλλία αποφάσισε να δώσει 5,4 εκατομμύρια δολάρια σε γαλλικούς και διεθνείς μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που εργάζονται επί τόπου στο Μαρόκο και είναι έτοιμη να υποστηρίξει το Μαρόκο περαιτέρω, είπε η ίδια.

Δεν έγινε δεκτή η βοήθεια της Γερμανίας

Μέσα στις χώρες που έστειλαν τελικά βοήθεια χωρίς την έγκριση της κυβέρνησης του Μαρόκο, είναι η Γερμανία. Όμως η ομάδα των 50 ατόμων που εστάλησαν από την Τεχνική Υπηρεσία Αρωγής της Γερμανίας και συγκεντρώθηκε στο αεροδρόμιο της Κολωνίας Βόννης το Σαββατοκύριακο, επέστρεψε πίσω την Κυριακή, αφού η προσφορά δεν έγινε δεκτή.

Η μονάδα ταχείας ανάπτυξης ήταν «έτοιμη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να χρησιμοποιήσει την τεχνική της εμπειρογνωμοσύνη για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Μαρόκο», δήλωσε η πρόεδρος του οργανισμού, Σαμπίνε Λάκνερ, σε δελτίο τύπου. Ο οργανισμός ανέπτυξε μια ομάδα 50 ατόμων στην Τουρκία και τη Συρία για τέσσερις μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό εκεί στις αρχές του τρέχοντος έτους. Τώρα «ελέγχει αν και πώς μπορεί να βοηθηθεί η χώρα με την παράδοση προμηθειών βοήθειας.»

Το μέγεθος της καταστροφής στο Μαρόκο

Τι αναφέρουν οι αναλυτές

Σε οτι αφορά τα παραπάνω, η Samia Errazzouki, ειδικός στην ιστορία και τη διακυβέρνηση του Μαρόκο, ανέφερε ότι ακόμη και αν οι αρχές της χώρας ήθελαν να δεχθούν την ξένη βοήθεια, η άδεια θα απαιτούσε έγκριση από την κορυφή και κάθε τέτοιο αίτημα θα μπορούσε εύκολα να βυθιστεί σε μια γραφειοκρατική αλυσίδα διοίκησης.  Ανέφερε δε ότι το σύστημα του Μαρόκο είναι συγκεντρωτικό και ελεγχόμενο, οπότε αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν μπορεί να συμβεί μέχρι να έρθει η έγκριση από το άτομο που βρίσκεται ψηλότερα.

Η απροθυμία να επιτραπεί ένα ευρύ φάσμα βοήθειας θα μπορούσε να οφείλεται στην απροθυμία να επιτραπεί ο έλεγχος ή να χαθεί ο έλεγχος του αφηγήματος σχετικά με τις συνθήκες στις κοινότητες που επλήγησαν από τον σεισμό. Μια εισροή ξένων διασωστών θα μπορούσε να αποτελέσει «πηγή ανησυχίας για το μαροκινό κράτος, καθώς ίσως να ρίξει φως σε ζητήματα που πολλοί από εμάς προσπαθούν να σηματοδοτήσουν ότι [δεν] είναι βιώσιμα και ότι διακυβεύονται ζωές».