Μια ζούγκλα εσωτερικού χώρου

Μια ζούγκλα καμωμένη από 200.000 κρύσταλλα και 4.000 κουκουνάρια. Καρύδες που φυτρώνουν μόνο στις Σεϋχέλλες και μοιάζουν στην όψη με αρσενικά και θηλυκά γεννητικά όργανα. Ενας μύθος που τις θέλει να γλιστρούν από την κοιλάδα που ζουν και να φτάνουν ως την παραλία για να ερωτοτροπήσουν κάτω από το φως της πανσελήνου. Και μια κατάρα που απειλεί να χτυπήσει το ανθρώπινο μάτι που θα αποφασίσει να παρακολουθήσει αυτή την ερωτική ένωση.

Ολα τούτα αποτελούν την πρώτη ύλη για να «γεννηθεί» στην καρδιά της Εθνικής Λυρικής Σκηνής η εικαστική εγκατάσταση «Α Summer Evening», που υπογράφει η Ιωάννα Πανταζοπούλου. Ενα σύνολο από 135 γλυπτά που εξαφανίζονται και επανεμφανίζονται σε μια χορογραφημένη σκηνική αλληλουχία, υπό τους ήχους του 36 λεπτών έργου «Music for a Summer Evening (Makrokosmos ΙΙΙ)» του σύγχρονου αμερικανού συνθέτη Τζορτζ Κραμπ.

«Είναι ένα όνειρο που αιωρείται», περιγράφει το νέο έργο της με τον δικό της τρόπο στα «ΝΕΑ» η εικαστικός, που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, σε ένα διάλειμμα της επίπονης διαδικασίας εγκατάστασής του, το οποίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του πρωτοποριακού προγράμματος «The Artist on the Composer», που αναπτύχθηκε από τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Το «A Summer Evening» αποτελεί την τρίτη ανάθεση του προγράμματος, σε επιμέλεια του καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΛΣ Γιώργου Κουμεντάκη και της διευθύντριας του ΝΕΟΝ, Ελίνας Κουντούρη.

«Θα δείτε βράχους από γρανίτη να επιπλέουν δίνοντας την αίσθηση ότι η βαρύτητα έχει εξαφανιστεί. Δέντρα που έχουν φορέσει τα καλά τους, με την πάχνη να έχει τη μορφή κρυστάλλων. Εναν τροπικό κόσμο που ανοίγεται προς κάθε κατεύθυνση», μας δίνει μια πρώτη αίσθηση του έργου της η Ιωάννα Πανταζοπούλου.

Πώς όμως η coco de mer που συναντά κάποιος μόνο στις Σεϋχέλλες και ο θρύλος με την κατάρα που τον συνοδεύει συναντήθηκαν με τον κόσμο της εικαστικού και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσής της; «Είχα ταξιδέψει πολλές φορές ως παιδί στις Σεϋχέλλες επειδή ο πατέρας μου ήταν πρόξενος της συγκεκριμένης χώρας στην Ελλάδα. Αργότερα μετακόμισε στις Σεϋχέλλες και έγινε πρόξενος της Ελλάδας εκεί. Θυμάμαι να παίζω με τον αδελφό μου με τους συγκεκριμένους καρπούς, όπως και τον μύθο που υπάρχει σχετικά με αυτούς: επειδή ορισμένοι έφταναν ως τις ακτές της Ινδίας διά θαλάσσης, αλλά οι άνθρωποι δεν είχαν ξαναδεί κάτι παρόμοιο και δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την προέλευσή τους, πίστευαν ότι προέρχονταν από ένα υποθαλάσσιο δάσος».

Αν και η Ιωάννα Πανταζοπούλου έχει καθιερωθεί μέσω των υπερμεγέθων και ιδιαίτερα εντυπωσιακών εγκαταστάσεών της, είναι η πρώτη φορά που ένα έργο της αποκτά κίνηση και συνδέεται με τη μουσική. «Χορεύει» σε πέντε πράξεις πάνω στη μουσική του Τζορτζ Κραμπ, που της πρότεινε ο Γιώργος Κουμεντάκης, και την οποία ερμηνεύουν επί σκηνής «ζωντανά» οι Νίκος Κυριόσογλου και Στέφανος Θωμόπουλος (πιάνο) όπως και οι Kazuyo Tsunehiro, Κώστας Αργυρόπουλος (κρουστά).

«Μαγικός κόσμος»

«Θα έλεγα ότι είναι ένας μαγικός κόσμος που θα επιτρέψει στους θεατές να βρεθούν σε έναν άλλο τόπο, μακριά από εδώ, καθώς το έργο προκαλεί μια ανατροπή: φέρνει το εξωτερικό περιβάλλον σε έναν εσωτερικό χώρο», λέει η Ιωάννα Πανταζοπούλου, που άρχισε να δουλεύει την ιδέα του έργου το 2019, διέκοψε λόγω της πανδημίας και ξεκίνησε και πάλι εντατικά να προχωρά την υλοποίησή του το τελευταίο εξάμηνο. «Για να φτιάξω το έργο χρειάστηκε να μαζέψω με τον βοηθό μου περί τα 4.000 κουκουνάρια από το δάσος του Κουβαρά. Ημουν εκεί τον Ιούνιο. Και τον Ιούλιο κάηκε ολόκληρη η περιοχή. Πόσο μεγάλη ειρωνεία… Τώρα βλέπω τα φοινικόδεντρα του έργου, που έχουν φτιαχτεί από σιδερένιο σκελετό, φλοιούς φοίνικα, τεχνητά φύλλα, πεπιεσμένο χαρτί, φελιζόλ, και τελικά μοιάζουν με αληθινά. Θα ήθελα πολύ οι επισκέπτες να αισθανθούν ότι βρίσκονται σε ένα τοπίο σαν εκείνο που βλέπουν στα όνειρά τους», καταλήγει.

Πηγή: Εντυπη Εκδοση ΤΑ ΝΕΑ