Νίκος Κρανιδιώτης: Η μαύρη νύχτα
Εις μνήμην του Γιάννου Κρανιδιώτη και του πατρός του
- Κύμα οργής από τους κατοίκους της Μαγιότ εναντίον του Μακρόν - «Δεν φταίω εγώ για τον κυκλώνα!»
- Πώς αμοίβονται οι αργίες Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς
- Πώς συνδέεται η χρόνια λοίμωξη του εντέρου με το Αλτσχάιμερ - Τι είναι ο κυτταρομεγαλοϊός
- Η Ουγγαρία δίνει άσυλο σε πρώην υφυπουργό της Πολωνίας - Σε βάρος του ισχύει ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης
Μνήμη Κερύνειας
Συλλογιέμαι τα χρόνια που πέρασαν,
τη μικρή πολιτεία,
που ακουμπημένη στη θάλασσα λαμποκοπούσε στον ήλιο,
τη γιαγιά Ελένη
που κατέβαζε το Θεό στο σπίτι της
και τον φίλευε κόλλυβα και μέλι.
Τις μεγάλες καλοκαιριάτικες μέρες,
που κρατούσαν ακίνητο τον ήλιο στη θάλασσα,
την ταραχή του εφηβικού έρωτα
που κατέβαζε στη γη το φεγγάρι,
τα πρωινά, που χαμογελούσε το φως
μέσ’ απ’ τις χαραμάδες των κλειστών παραθυριών
κι άπλωνε στ’ αστραφτερά σεντόνια την κόκκινη δαντέλα του.
Κι ύστερα τους πραματευτάδες, που διαλαλούσαν την πραμάτια τους
ανάμεσα στον τρυφερό κελαϊδισμό μιας σιταρήθρας
και το φευγάτο καλπασμό του αλόγου
στο πασπαλισμένο μ’ ασημόσκονη πλακόστρωτο.
Ήτανε όλα ωραία:
Οι απλοί άνθρωποι που μηδένιζαν τη σκέψη τους στο αύριο,
ο αγέρας, που γέμιζε θαλασσινές νότες τα μικρά σπιτάκια,
οι πράσινες ελιές, που ασήμωναν το σιωπηλό κάμπο,
τα ζουζούνια, που μετεωρίζονταν στο χρυσό φως της μέρας,
τα μάτια των κοριτσιών, που βυθίζονταν στο γαλάζιο όραμα
των καραβιών, που φεύγανε απ’ το μικρό λιμανάκι,
σαν χάρτινα παιχνίδια, στα ξεχασμένα παιδικά τους όνειρα.
Πέρασαν όλα σαν φευγαλέο καλοκαιριάτικο όραμα.
Τώρα δε μένει πια παρά η νύχτα
η μαύρη νύχτα,
η σκοτεινή αυγή π’ ανάτειλε ύστερα χωρίς Θεό,
κι ο ήλιος που βυθίστηκε για πάντα στο μεγάλο θάνατο.
*Από την ποιητική συλλογή του Νίκου Κρανιδιώτη «Ο μικρός μας κόσμος» (1986).
Ο κύπριος διπλωμάτης, συγγραφέας και ποιητής Νίκος Κρανιδιώτης (1911-1997) είλκε την καταγωγή του από την Κερύνεια, γι’ αυτό και έγινε γνωστός ως ποιητής της Κερύνειας.
Ως γενικός γραμματέας και σύμβουλος της Εθναρχίας Κύπρου, ο Κρανιδιώτης υπήρξε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’. Κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα υπέστη διώξεις από τις βρετανικές αποικιακές δυνάμεις.
Ο Κρανιδιώτης διετέλεσε επί μία εικοσαετία περίπου πρεσβευτής της Κύπρου στην Ελλάδα.
Εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή του, τις «Σπουδές», το 1951. Αργότερα η ποιητική του έκφραση εμπλουτίστηκε με στοιχεία από την ποίηση του Γ. Σεφέρη, τα οποία μετουσιώνονται επιτυχώς και συναιρούνται με την τραγικά βιωμένη ιστορία του γενέθλιου χώρου (συλλογές «Επιστροφή», 1974, «Ταξίδι στο νησί του νότου», 1983, «Ο μικρός μας κόσμος», 1986).
Πέραν της ποιήσεως, ο Κρανιδιώτης ασχολήθηκε και με την πεζογραφία, ενώ δημοσίευσε πληθώρα μελετών και δοκιμίων, δίνοντας έμφαση στην πρόσφατη πολιτική και διπλωματική ιστορία της Κύπρου.
Ο Νίκος Κρανιδιώτης ήταν πατέρας του αειμνήστου διεθνολόγου, διπλωμάτη και πολιτικού Γιάννου Κρανιδιώτη (1947-1999), ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο συνεπεία αεροπορικού δυστυχήματος στις 14 Σεπτεμβρίου 1999, εν πτήσει από την Αθήνα προς το Βουκουρέστι, όπου μετέβαινε με την ιδιότητα του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ο Γιάννος Κρανιδιώτης
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις