«Ήταν συγκλονιστική εμπειρία» αναφέρει για τη στιγμή που έλαβε αιφνιδιαστικά το χαρτί της έξωσης η Lupita Romero, η οποία ζει στο Hillside Villa, μια πολυκατοικία 124 διαμερισμάτων στη Chinatown του Λος Άντζελες.

«Έβαλαν την ειδοποίηση στην πόρτα μου, δεν μου την έδωσαν πρόσωπο με πρόσωπο στο χέρι μου, έπαθα κατάθλιψη. Ξαφνικά είχα έναν άσχημο πονοκέφαλο. Και ανησυχούσα τόσο πολύ που την επόμενη μέρα οι μπάτσοι επρόκειτο να μου σπάσουν την πόρτα και να με διώξουν από το σπίτι μου. Άρχισα λοιπόν να πακετάρω. Ήταν πολύ αγχωτικό».

Η Romero, η οποία ζει εδώ και 13 χρόνια στο συγκρότημα χρωστάει στον ιδιοκτήτη της 13.300 δολάρια.

Μια άλλη ενοικιάστρια, η Rosario Hernandez, είχε λάβει και εκείνη ειδοποίηση τριών ημερών από τον ιδιοκτήτη της πρόσφατα, από την οποία απαιτούσε να πληρώσει 16.000 δολάρια σε χρέη ενοικίου ή να φύγει.

Άραγε, η Romero, η Hernandez και οι υπόλοιποι τριάντα νοικάρηδες διαμερισμάτων στην Hillside Villa στην Chinatown του Λος Άντζελες είναι τόσο κακοπληρωτές;

Το πρόβλημα με τις εξώσεις

Με εκτενές ρεπορτάζ της η υποψήφια διδάκτωρ Κοινωνιολογίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Mathilde Lind Gustavussen, αναδεκνύει στο Jacobin τη σκληρή πραγματικότητα με την αύξηση των αστέγων στο Λος Άντζελες, λόγω εκτίναξης των ενοικίων από το 2018 από 200 έως 300%.

«Οι ένοικοι και οι υποστηρικτές των ενοικιαστών κρούουν εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου για την επικείμενη κρίση έξωσης μετά την πανδημία»  λέει η Gustavussen.

«Καθώς οι προστασίες των ενοικιαστών λόγω του κορονοϊού έχουν καταργηθεί, το πρόσφατο κύμα εξώσεων στο Λος Άντζελες αντανακλά μια ευρύτερη τάση σε πόλεις σε όλες τις ΗΠΑ. Στο Λος Άντζελες, μετά από ομόφωνη ψηφοφορία του δημοτικού συμβουλίου, οι τελευταίες προστασίες από έξωση καταργήθηκαν στις 31 Μαρτίου, απαιτώντας από όλους τους ενοικιαστές να αρχίσουν να πληρώνουν το πλήρες ενοίκιο από τη 1η Απριλίου».

Εν τω μεταξύ, οι ενοικιαστές που χρωστούν ενοίκιο που προέκυψε στα πρώτα στάδια της πανδημίας, μεταξύ Μαρτίου 2020 και Οκτωβρίου 2021, έπρεπε να αποπληρώσουν μέχρι την 1η Αυγούστου 2023, προθεσμία που αναμένεται να επιταχύνει τις αιτήσεις έξωσης τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Συγκέντρωση ενοικιαστών έξω από το συγκρότημα από το οποίο θέλουν να τους διώξει ο ιδιοκτήτης (Hillside Villa Tenants Association)

Σχεδόν στο ένα δισ. δολάρια το χρέος των ενοικίων

Ωστόσο, οι αιτήσεις έξωσης άρχισαν να αυξάνονται ακόμη και πριν αρθούν τα μέτρα προστασίας, αναφέρει η κοινωνιολόγος. Σύμφωνα με έκθεση του Strategic Action for a Just Economy (SAJE), οι εξώσεις έχουν ξεπεράσει τα προ πανδημίας επίπεδα, σημειώνοντας ρεκόρ δεκαετίας.

Ως αποτέλεσμα, σημειώθηκε αύξηση 9% των αστέγων τον περασμένο χρόνο, με τη κομητεία του Λος Άντζελες να βλέπει περίπου 75.518 ανθρώπους άστεγους να περιφέρονται στους δρόμους κάθε νύχτα.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το National Equity Atlas, περισσότερα από 278.000 νοικοκυριά στη κομητεία του Λος Άντζελες έχουν καθυστερήσει έναν μήνα να πληρώσουν ενοίκιο, με το συνολικό χρέος να φτάνει το αστρονομικό ποσό των 981 εκατομμυρίων δολαρίων.

Πολλοί δήμαρχοι μετατρέπουν τη στεγαστική πολιτική με όρους κέρδους και όχι τακτοποίησης των πολιτών που έχουν ανάγκη

«Αυτός ο αριθμός δεν περιλαμβάνει το «σκιώδες χρέος», που περιγράφει τη διαδεδομένη πρακτική του δανεισμού χρημάτων από την οικογένεια ή τους φίλους, τη λήψη δανείων ημέρας πληρωμής ή τη μεγιστοποίηση πιστωτικών καρτών για την κάλυψη εξόδων, όπως το ενοίκιο — μια κοινή πρακτική για πολλούς ενοικιαστές, ιδιαίτερα στην αρχή της πανδημίας» λέει η Gustavussen.

«Για τους ενοικιαστές του Λος Άντζελες, το 56% των οποίων επιβαρύνεται με το ενοίκιο -με ένα άλλο 31% να επιβαρύνεται ακόμα πιο σοβαρά με ενοίκιο- αυτό μπορεί να σημαίνει μια καταστροφική σύγκλιση δύο αλληλένδετων κρίσεων: της κρίσης έξωσης και της κρίσης χρέους».

Η επικεφαλής των ενοικιαστών που έχουν συνδικαλιστεί ιδρύοντας την Hillside Villa Tenants Association Jennie Limheya είπε σχετικά με τις κινητοποιήσεις: «Αν [ιδιοκτήτης] θέλει τα χρήματά μας, μπορεί να τα έχει στην επόμενη ζωή».

Σκοπός το κέρδος

Η κατάσταση όμως είναι αποτέλεσμα μιας σειράως πολιτικών αποφάσεων και προτεραιοτήτων σε διάφορα επίπεδα διακυβέρνησης πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία.

Για τη Gustavussen, η εμπλοκή του κράτους στη διάβρωση των προγραμμάτων δημόσιας στέγασης, η απαγόρευση μέτρων ελέγχου των ενοικίων και η διευκόλυνση διαδικασιών όπως ο εξευγενισμός -μετατόπιση των αρχικών κατοίκων και μικρών επιχειρήσεων, των οποίων το εισόδημα δεν είναι πλέον βιώσιμο για την εν λόγω περιοχή- παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της κρίσης στέγασης.

Η χρηματιστικοποίηση της στέγασης σε γενικές γραμμές έχει συμβάλει στο πρόβλημα.

Όπως αναφέρει η Ένωση των Ενοικιαστών του Hillside Villa «όλα αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο του ανεξέλεγκτου εξευγενισμού της Chinatown, μιας «πανδημίας» που επιδεινώνει την ανισότητα πλούτου + εργασίας και μιας άνευ προηγουμένου στεγαστικής κρίσης. Η οικιστική αστάθεια και η ταξική καταπίεση είναι πάντα φυλετική και ιστορική μέσα στα συστήματα στις ΗΠΑ. Εάν οι ενοικιαστές της Hillside Villa κερδίσουν τον αγώνα τους, αυτό θα δημιουργούσε προηγούμενο για τις ελίτ και θα ενέπνεε μάχες για τη δικαιοσύνη στη στέγαση σε εθνικό επίπεδο».

Αναποτελεσματικοί δήμαρχοι

Είναι αναμφισβήτητο ότι η πόλη είχε στη διάθεσή της πάνω από τρία χρόνια για να αντιμετωπίσει τις επικείμενες κρίσεις χρέους έξωσης και ενοικίασης και ακόμη περισσότερο για να αντιμετωπίσει τις διασυνδεδεμένες κρίσεις προσιτότητας ενοικίων και αστέγων. Ωστόσο έχει κάνει πολύ λίγα γι΄αυτό.

Αντίθετα, η δημαρχία του Κάρεν Μπας έχει ξοδέψει περισσότερα από 40 εκατ. δολ. για τους πρώτους έξι μήνες του αμφιλεγόμενου προγράμματος Inside Safe –για τακτοποίηση άστεγων- με άλλα 250 εκατομμύρια δολάρια να έχουν εγκριθεί για την επέκτασή του.

Πορεία ενοικιαστών στο Λος Άντζελες (Hillside Villa Tenants Association)

Ωστόσο, όπως αναφέρει η κοινωνιολόγος, από τα 1.372 άτομα που έχουν μεταφερθεί και έχουν μετακινηθεί σε ξενοδοχεία, λιγότερο από το 6% έχουν μεταβεί σε μόνιμη στέγαση, τον φαινομενικό σκοπό του προγράμματος.

Επιπλέον, σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ, η πόλη ξόδεψε σχεδόν τα 2/3 των 1,2 δισ. δολ. σε κεφάλαια ανακούφισης για τον κορονοϊό που έλαβε μέσω του Αμερικανικού Σχεδίου Διάσωσης για τους μισθούς της αστυνομίας και των πυροσβεστών, ενώ δεν διοχέτευσε καθόλου κεφάλαια για στέγαση.

«Καθώς αυτές οι κρίσεις συγκλίνουν, υπογραμμίζουν πώς οι δημαρχίες, για πάρα πολύ καιρό, θεωρούσαν την αρμοδιότητα τους ως αύξηση της αξίας της γης για τους κατασκευαστές και αντιμετωπίζουν τα σπίτια ως κερδοσκοπικά περιουσιακά στοιχεία» επισημαίνει η Gustavussen.

Με πληροφορίες από Jacobin

Headlines