Η Bασιλική Βουτζαλή ήρθε από το Λονδίνο με ποδήλατο για καλό σκοπό – 12 ημέρες, 3 ώρες και 40 λεπτά
Ποδηλάτες από όλο τον κόσμο θέλησαν να μεταφέρουν το μήνυμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα σπίτι τους ξεκινώντας από το από το Βρετανικό Μουσείο προς το Μουσείο της Ακρόπολης.
- Με τι δεν είναι ικανοποιημένοι οι εργαζόμενοι - Και δεν είναι ο μισθός η μεγαλύτερη ανησυχία τους
- Το ύστατο μήνυμα του Κώστα Χαρδαβέλλα στους θεατές του: Μέσα μας υπάρχει μία βόμβα χιλίων μεγατόνων, η ψυχή
- Πρόστιμα 5,5 εκατ. για αισχροκέρδεια σε 8 πολυεθνικές - Για ποιες εταιρείες χτυπάει η καμπάνα
- Το Λονδίνο καταδικάζει τις «απειλές» Μεντβέντεφ – Είπε ότι δημοσιογράφοι των Times είναι «νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι»
Χρειάζεται μια ιδέα για να κινητοποιηθεί ένας μηχανισμός διεκδίκησης, μια σπίθα για να βάλει φωτιά στην καρδιά μιας ομάδας με κοινό όραμα. Χρειάζεται ένα μυαλό να γεννήσει αυτή την ιδέα και χρειάζεται μία στιγμή για να παρθεί η συλλογική απόφαση «πάμε να το κάνουμε».
Η Βασιλική Βουτζαλή, νοσηλεύτρια στην Αθήνα, είχε αυτή την έμπνευση, την επικοινώνησε και βρήκε ανταπόκριση.
«Πέρυσι το καλοκαίρι μια πλάκα με τον ποδηλάτη, Βασίλη Κόρδα, μας οδήγησε στο σχεδιασμό της διαδρομής Λονδίνο-Αθήνα ως καλοκαιρινές διακοπές τιμώντας τη μνήμη ενός φίλου μας που έφυγε νωρίς» λέει η Βασιλική και συνεχίζει: «Στο άκουσμα Λονδίνο-Αθήνα μου ήρθε στο μυαλό το ζήτημα των γλυπτών του Παρθενώνα. Τι πιο όμορφο να αφιερώνεις τις καλοκαιρινές διακοπές σε ένα τέτοιο σκοπό και ένας επιπλέον λόγος για να ποδηλατείς».
«Τώρα είμαι καλά, πριν έκλαιγα»
Μιλήσαμε με τη Βασιλική στο τηλέφωνο μέσα το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου. Την πέτυχα κάπου στην Γερμανία. Αμβούργο; Δε θυμάμαι.
Θυμάμαι, όμως, την λαχτάρα της να μιλήσει για τον σκοπό της, την υπερπροσπάθεια που είχε τσακίσει τη φωνή της και την ειλικρίνεια της να φωτίσει τη συναισθηματική της φόρτιση -«τώρα είμαι καλά, αν με καλούσες πέντε λεπτά πριν θα με άκουγες να κλαίω» μου είπε, ενώ την ένοιαζε ο χρόνος που θα έχανε λόγω μιας βλάβης του ποδηλάτου της.
«Σίγουρα είναι δύσκολο, πολλές φορές μέσα στις δυσκολίες σκέφτεσαι γιατί το κάνω αυτό, μα αμέσως ο σκοπός σου δίνει δύναμη. Η εγκατάλειψη ενός στόχου δεν είναι μέρος του χαρακτήρα μου οπότε το μόνο που σκέφτομαι είναι πως μπορώ να βοηθήσω την ιδέα να μεγαλώσει, να φτάσει τις 100 συμμετοχές και να το γνωρίζει όλο και περισσότερος κόσμος» μου ξεκαθαρίσει.
Φέτος, οι συμμετέχοντες ήταν οκτώ.
«Είμαι νοσηλεύτρια και το ποδήλατο με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε ξανά στην ζωή μου, το 2011, έγινε τρόπος ζωής, η καλύτερη ψυχοθεραπεία, διασκέδαση, άσκηση και κοινωνικοποίηση».
Πίσω από κάθε πεταλιά
«Άλλωστε», λέει η Βασιλική, «τόσοι άνθρωποι το στηρίζουν αυτό, στηρίζοντας στην ουσία το όνειρο μου. Πως μπορώ να το εγκαταλείψω; Ο ιατρός που εργάζομαι το στήριξε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζει η εταιρεία Cocomat παρέχοντάς μας τη δυνατότητα να δείξουμε την ελληνική φιλοξενία και όλοι οι άλλοι χορηγοί που απλόχερα, από το υστέρημά τους, στηρίζουν κάθε πεταλιά μας. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο καθώς φέτος δεν είναι η μόνη έννοια μου να γυρίζω το πετάλι και να προχωράω αλλά να φροντίζω και τους άλλους συμμετέχοντες να έχουν στα control points μια φροντίδα που δεν παρέχεται σε άλλους αντίστοιχους αγώνες.
»Όλοι οι χορηγοί είναι Έλληνες με αγάπη για τον αθλητισμό, τον πολιτισμό και τον άνθρωπο. Και η στήριξη από τα μέλη Βρετανικής Επιτροπής για την Επανένωση των Γλυπτών είναι καταπληκτική. Πριν την έναρξη μας έγινε ξενάγηση στο Βρετανικό Μουσείο, η εκκίνηση δόθηκε 5/8 στις 5 το πρωί από τα μέλη, την Marlen και τον Dr Christopher Stockdale».
Το ποδήλατο είναι η ζωή της
«Είμαι νοσηλεύτρια και το ποδήλατο με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε ξανά στην ζωή μου, το 2011, έγινε τρόπος ζωής, η καλύτερη ψυχοθεραπεία, διασκέδαση, άσκηση και κοινωνικοποίηση. Ξεκίνησα από ποδηλατοβόλτες και η αγάπη μου για τα ταξίδια με οδήγησαν στον ποδηλατοτουρισμό και πολύ γρήγορα σε αγώνες υπεραντοχής» διευκρινίζει η Βασιλική Βουτζαλή.
«Μετά ξεκίνησα την αγωνιστική ποδηλασία και το 2016 βρέθηκα στην Παραολυμπιάδα του Ρίο ως πιλότος για την αθλήτρια Παρασκευή Καντζά με οπτική αναπηρία. Το 2017 βρέθηκα ξανά στις υπεραποστάσεις συμμετέχοντας στην διάσχιση της Αυστραλίας. Από τότε σκεφτόμουν πως η Ελλάδα πρέπει να έχει έναν τέτοιο αγώνα να αναδεικνύει την ομορφιά της κάθε περιοχής».
«Μετά την άφιξη μας ενημερώθηκα για τα γεγονότα στο Βρετανικό Μουσείο. Είναι πολύ κρίμα να χάνονται κομμάτια της ιστορίας, μα είναι ένα θέμα που πρέπει να λύσουν εκείνοι , να βρουν τους υπεύθυνους. Ίσως είναι ένας ακόμη λόγος για να επισπεύσει η επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα».
Η υλοποίηση της ιδέας
«Το καλοκαίρι του 2022, λοιπόν, πέντε άτομα, μια παρέα, ο Steffen Streich, ο Σταύρος Σούμας, ο Γιάννης Ευθυμίου, ο Βασίλης Κόρδας κι εγώ, ολοκληρώσαμε τη διαδρομή Βρετανικό Μουσείο-Μουσείο Ακρόπολης δημιουργώντας ένα κίνημα στην πορεία μας.
»Στο ελληνικό έδαφος ενσωματώθηκε στην ομάδα ο Χρήστος Κορομηλάς αθλητής με οπτική αναπηρία. Το γεγονός αυτό έλαβε μεγάλη αναγνώριση στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, οπότε σκέφτηκα να επαναληφθεί με συμμετοχή και ξένων αθλητών, που αρέσκονται στους αγώνες υπεραντοχής.
»Έτσι υπό την Αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής, εγώ με την ομάδα μου Αθλητικός Σύλλογος ΑΛΦΑ διοργανώσαμε τον πρώτο ποδηλατικό αγώνα υπεραντοχής χωρίς υποστήριξη με ιστορικό στοιχείο, καθώς οι συμμετέχοντες διαδίδουν το μήνυμα “bring them back” στην πορεία τους. Σκοπός είναι να γίνει θεσμός με διαφορετική διαδρομή κάθε έτος ώστε να ενημερώνεται περισσότερος κόσμος για το ζήτημα μα και να αναδεικνύεται ο ελληνικός πολιτισμός, η φιλοξενία και οι ομορφιά της Ελλάδας, για να αυξηθεί και ο τουρισμός» λέει η Βασιλική Βουτζαλή.
Ο τερματισμός και τα «γλυκόπικρα συναισθήματα»
«Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, μετά από 12 ημέρες, 3 ώρες και 40 λεπτά έφτασα στο μουσείο της Ακρόπολης. Κάθε τι που συνέβαινε ήταν σα να γινόταν για κάποιον λόγο, για να μάθει περισσότερος κόσμος για το ζήτημα με τα γλυπτά του Παρθενώνα. Η συγκίνηση μεγάλη και δεν περιγράφεται από την στιγμή που βρεθήκαμε κοντά στα ελληνικά σύνορα.
»Μετά την άφιξη μας ενημερώθηκα για τα γεγονότα στο Βρετανικό Μουσείο. Είναι πολύ κρίμα να χάνονται κομμάτια της ιστορίας, μα είναι ένα θέμα που πρέπει να λύσουν εκείνοι , να βρουν τους υπεύθυνους. Ίσως είναι ένας ακόμη λόγος για να επισπεύσει η επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα.
»Ο κόσμος στην διαδρομή έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον, μας περίμενε με χαρά, Έλληνες του εξωτερικού αλλά και ξένοι ευαισθητοποιημένοι από την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Σκοπός είναι να πραγματοποιείται η ποδηλατική αυτή πορεία, κάθε χρόνο, με διαφορετική διαδρομή και εύχομαι να έχει περισσότερες συμμετοχές» καταλήγει η ποδηλάτισσα.
Δείτε ένα σχετικό βίντεο
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις