ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Η πιο μεγάλη ώρα

Μια πραγματικά σκληρή προεκλογική περίοδος για τον ΣΥΡΙΖΑ, έφτασε στο τέλος της. Ακόμη και αν -όπως όλα δείχνουν- θα στηθεί και δεύτερη κάλπη την επόμενη Κυριακή, στις 24 Σεπτεμβρίου, σήμερα θα ξέρουμε ποιος ή ποια θα είναι ο επόμενος ή η επόμενη πρόεδρος του κόμματος της Αριστεράς.

Θα γνωρίζουμε, επίσης, τι στροφή θα θελήσει να κάνει το κόμμα της Αριστεράς. Οι δύο βασικοί διεκδικητές της αρχηγίας είναι η Έφη Αχτσιόγλου και ο Στέφανος Κασσελάκης. Η κ. Αχτσιόγλου μιλάει για μία Αριστερά ισχυρή, ενδυναμωμένη, που μπορεί να αντιπαρατεθεί και, τελικά, να κερδίσει την Δεξιά. Στην προεκλογική της συγκέντρωση την Παρασκευή, αναφέρθηκε σε μια Αριστερά που συνδέεται με τα κινήματα, ενώνεται με αυτά και βρίσκεται κοντά όχι σε όλους, αλλά στους πολλούς.

«Δεν είμαστε στο πλευρό όλων», δήλωσε χαρακτηριστικά, «δεν είμαστε στο πλευρό των μεγάλων συμφερόντων».

Ο κ. Κασσελάκης, ένας άνθρωπος που ασχολείται με την πολιτική πρώτη φορά, θέλει μια «σύγχρονη Αριστερά». Ο ίδιος μιλά πολύ για «Ανασυγκρότηση», μια λέξη με την οποία αντικαθιστά το «Α» του ΣΥΡΙΖΑ. «Η αυριανή κάλπη βγάζει νικήτρια τη σύγχρονη Αριστερά», δήλωσε στη χθεσινή του προεκλογική συγκέντρωση. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά της «σύγχρονης Αριστεράς» δεν έχουν διευκρινιστεί.

Το θέμα είναι αν η μετά Τσίπρα εποχή θα είναι εποχή που θα κρατήσει την Αριστερά ακέραιη

Αγεφύρωτο χάσμα

Στη μετά Τσίπρα περίοδο, οι εσωτερικές αντιθέσεις έγιναν τρομακτικά προφανείς. Ως κόμμα ακέφαλο, πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κόμμα μηχανισμών και όχι τάσεων. Κι εφόσον δεν υπήρχε ηγεσία να συγκρατήσει τις ισορροπίες, βγήκαν τα… «μαχαίρια».

Η κάλπη αυτής και της επόμενης Κυριακής δεν θα αναδείξουν μόνο πρόεδρο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα δείξουν και προς τα πού θα κινηθεί η, ως φαίνεται, αναπόφευκτη ρήξη. 

Στο σημείο που η προεκλογική περίοδος έγινε όχι με συντροφικό ανταγωνισμό, αλλά με κανονικές εχθροπραξίες, το χάσμα είναι πλέον αγεφύρωτο. Και η Όλγα Γεροβασίλη μίλησε ανοιχτά για ρήξη, λέγοντας πως «μερικές φορές οι χωρισμοί κάνουν καλό», αλλά και ο ναύαρχος Αποστολάκης προετοίμασε το έδαφος.

Ουσιαστικά, όμως, είπαν και οι δύο αυτό που λένε όλοι: δεν γίνεται να συνεχίσουν στο ίδιο κόμμα, ακριβώς επειδή θα αμφισβητηθεί πάρα πολύ έντονα ο επόμενος ή ή επόμενη πρόεδρος.

Η πλευρά Κασσελάκη δεν πρόκειται να δεχθεί την Έφη Αχτσιόγλου. Μάλιστα, το Σάββατο η κ. Αχτσιόγλου αναγκάστηκε να απαντήσει σε δημοσιεύματα ιστοσελίδων που την δείχνουν να αναγκάζει σε παραίτηση τον Αλέξη Τσίπρα. «Προβοκάτσιες τέλος» ήταν οι λέξεις που χρησιμοποίησε σε δήλωσή της στην efsyn, ενώ νωρίτερα, την Παρασκευή στην προεκλογική της συγκέντρωση άφησε σαφείς αιχμές κατά μηχανισμών εντός του ΣΥΡΙΖΑ που παίζουν… βρώμικο προεκλογικό παιχνίδι. 

Πρέπει να σημειωθεί δε ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία απόδειξη που να αποδεικνύει ότι στάλθηκε οποιοδήποτε SMS από την Έφη Αχτσιόγλου προς τον Αλέξη Τσίπρα, στο οποίο του ζητά να παραιτηθεί. 

Από την άλλη, ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ, και η πλευρά Αχτσιόγλου, αλλά και οι πλευρές Τσακαλώτου, Παππά και Τζουμάκα έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους προς την πλευρά Κασσελάκη. Στην πραγματικότητα αυτό στο οποίο συμφωνούν, είναι πως δεν γνωρίζουν τον Στέφανο Κασσελάκη, δεν έχει πολιτική εμπειρία και η όξυνση της επιθετικής συμπεριφοράς ανθρώπων που τον υποστηρίζουν, έχει δημιουργήσει τεράστια δυσαρέσκεια.

Αποκορύφωμα ήταν η επίθεση του Νίκου Μωραϊτη προς τον Γιάννη Δραγασάκη, η οποία, μάλιστα, εν καταδικάστηκε ποτέ ανοιχτά. Αντιθέτως, ο Παύλος Πολάκης, ο βασικός υποστηρικτής του Στέφανου Κασσελάκη, χλεύασε τα 99 νέα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που υπερασπίστηκαν τον κο Δραγασάκη με δημόσια επιστολή τους.

Η Έφη Αχτσιόγλου έχει καταδικάσει τους φραξιονιστικούς μηχανισμούς και ο Στέφανος Κασσελάκης μίλησε για «επιλεγμένα ιερατεία» στα οποία «κάποιοι πιστεύουν πως οι αξίες δίνονται ουρανοκατέβατες». Αμφισβήτησε, ουσιαστικά, τα παραδοσιακά στελέχη του κόμματος και τον τρόπο λειτουργίας του.

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ

Και με αυτήν την φράση, ο κ. Κασσελάκης συμπύκνωσε αυτό που οι υποστηρικτές του λένε πως φταίει για την εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ: πως το κόμμα δεν ήταν αρκετά… ευέλικτο ιδεολογικά, ώστε να τραβήξει περισσότερο κόσμο κοντά του.

Μάλιστα, τα μέλη του που προέρχονται κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,  ισχυρίζονται πως «αυτοί έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα», ακόμη και αν προσήλθαν έπειτα από την εκλογική νίκη του 2015 και το σχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα.

Κατηγορούν δε τα παλιότερα μέλη για «ιδεολογική καθαρότητα», την στιγμή που η ιδεολογική σύγχυση που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να ευθύνεται για την τεράστια ήττα του κόμματος. 

Τσίπρας και «πυροτεχνήματα»

Από όλη αυτήν την προεκλογική ίντριγκα, ο Αλέξης Τσίπρας απέχει. Δεν έχει δηλώσει καμία προτίμηση προς συγκεκριμένους υποψηφίους, δεν έχει επιβεβαιώσει, ούτε διαψεύσει κανένα από τα δημοσιεύματα και δεν έχει παρέμβει με κανέναν τρόπο.

Φαίνεται πως κυριολεκτούσε απολύτως όταν έλεγε ότι “θα παραμερίσει για να περάσει να νέο κύμα”. Ίσως να περιμένει και ο ίδιος τα αποτελέσματα της κάλπης.

Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο «ίσως», γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κάνει γνωστές τις προθέσεις του. Το μοναδικό βέβαιο είναι ότι ούτε έδωσε «δαχτυλίδι διαδοχής» σε κανέναν υποψήφιο, κάτι που πολλάκις έχουν επισημάνει από την Κουμουνδούρου, παρά τα όσα αφήνουν να εννοηθούν από την πλευρά Κασσελάκη.

Το θέμα με τον επί 15 χρόνια πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως προέρχεται από την Αριστερά, έφτιαξε τη Νεολαία Συνασπισμού, δοκιμάστηκε πρώτα στην τοπική αυτοδιοίκηση, ωρίμασε πολιτικά και μετά ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος. Δεν υπήρξε ουδέποτε «πυροτέχνημα», ούτε «ουρανοκατέβατος».

Ολοκλήρωσε τον κύκλο του ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας διατελέσει πρωθυπουργός και μάλιστα με ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε από δύο εκλογικές διαδικασίες, έχοντας φτιάξει και έχοντας αφήσει μία πολιτική παρακαταθήκη. 

Αυτήν την στιγμή το κόμμα του οποίου υπήρξε ο μακροβιότερος πρόεδρος, είναι στα πρόθυρα διάσπασης. Ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι και η υποψήφια τιμούν την πολιτική πορεία του Αλέξη Τσίπρα και οι τρεις εξ αυτών, που διετέλεσαν υπουργοί στο πλευρό του, αναδεικνύουν και το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. 

Το θέμα είναι αν η μετά Τσίπρα εποχή θα είναι εποχή που θα κρατήσει την Αριστερά ακέραιη. Ακόμη και μετά την -αναμενόμενη- διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.