«Μίλησα σε 10.000 παιδιά για την πορνογραφία – 10 πράγματα που έμαθα»

«Μεταξύ 2016 και 2022, μίλησα με περίπου 10.000 παιδιά και νέους ηλικίας μεταξύ 6 και 22 ετών για τον αντίκτυπο της πορνογραφίας στη ζωή τους. Τα παιδιά αυτά προέρχονταν από όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και από διάφορα περιβάλλοντα. Συναντήθηκα με παιδιά σε σχολικές αίθουσες, θέατρα νεολαίας και λέσχες- μπήκα στο αυτοκίνητό μου και ταξίδεψα στο Dundee, στην Κορνουάλη, στο Derby, στο Pembrokeshire και στο Newcastle» εξηγεί η Abbey Wright στην Guardian και συνεχίζει:

«Είμαι θεατρικός σκηνοθέτης και δημιουργός και ανέλαβα αυτή την έρευνα στο πλαίσιο της δημιουργίας δύο νέων μιούζικαλ. Ζήτησα συμβουλές και υποστήριξη από το Barnardo’s* σχετικά με το πώς να προσεγγίσω αυτό το ακανθώδες θέμα με τα παιδιά και τους νέους».

(*Το Barnardo’s είναι μια βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση που ιδρύθηκε από τον Thomas John Barnardo το 1866, για τη φροντίδα ευάλωτων παιδιών).

«Τι πιστεύετε για την πορνογραφία;»

«Όταν έμπαινα σε ένα δωμάτιο με εξάχρονα παιδιά, ρωτούσα: «Τι είναι καλό στο διαδίκτυο;» και στη συνέχεια «Τι είναι κακό στο διαδίκτυο;». Ήμουν πολύ προσεκτική ώστε να μη χρησιμοποιήσω τη λέξη από «π» ή να μην εισαγάγω το θέμα. Με μεγαλύτερες ομάδες (14 και άνω), θα ξεκινούσα με μια ανοιχτή ερώτηση όπως: «Τι πιστεύετε για την πορνογραφία;» Και ακολουθούσα την πορεία της συζήτησής τους, προσέχοντας να μην τους κρίνω ή να μην τους επηρεάσω» συνεχίζει η Abbey Wright στην Guardian.

«Συναντώντας τόσα πολλά παιδιά και νέους και ακούγοντάς τους να μιλούν για τις εμπειρίες τους, συνειδητοποίησα πόσο τεράστιο και πολύπλοκο είναι αυτό το θέμα. Ο φόβος μου είναι ότι η πρώιμη και επαναλαμβανόμενη έκθεση στην πορνογραφία είναι επιβλαβής για την ανθρώπινη σύνδεση και την αγάπη. Ανησυχώ επίσης ότι το θέμα περνάει κάτω από το ραντάρ: Πρέπει να μη φοβόμαστε να μιλήσουμε στα παιδιά για την πορνογραφία και να βρούμε μια γλώσσα γι’ αυτό».

«Να τι ανακάλυψα» διευκρινίζει η Abbey Wright στην Guardian.

Photo: Wikimedia Commons

1. Παιδιά ηλικίας μόλις έξι ετών έρχονται αντιμέτωπα με την πορνογραφία

Κάθε φορά που αναφέρω στους γονείς ενός παιδιού αυτής της ηλικίας ότι πολλά εξάχρονα έχουν δει πορνογραφία, μου λένε: «Ω, το δικό μου παιδί δεν έχει δει». Λοιπόν, όπως είπε ένας έφηβος από το Τσίτσεστερ: «Αν βάλεις ένα τηλέφωνο στο χέρι ενός παιδιού, βάζεις πορνό στο χέρι ενός παιδιού… μην το κάνεις αν δεν είσαι έτοιμος να του μιλήσεις για την πορνογραφία». Σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα ότι είναι σύνηθες για τα παιδιά ηλικίας έξι ετών να έρχονται σε επαφή με την πορνογραφία στο διαδίκτυο. Συχνά πρόκειται για αναδυόμενα παράθυρα, ή μέσω της υπόδειξης από έναν μεγαλύτερο φίλο ή αδελφό.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα μια εξάχρονη να μου λέει για την εμπειρία της να δει πορνογραφία. Την περιέγραψε ως το να δει κάτι «ακατάλληλο» στο διαδίκτυο. Η λέξη «ακατάλληλο» ήταν μια λέξη που άκουγα συχνά κατά τη διάρκεια αυτών των συζητήσεων- φαντάζομαι ότι οι ενήλικες είχαν πει στα παιδιά ότι κάτι ήταν «ακατάλληλο» και χρησιμοποίησαν ξανά τη λέξη. Είπε ότι «πραγματικά δεν της άρεσε», αλλά «απλώς εμφανίστηκε» και προσπάθησε να κάνει κάτι άλλο μέχρι να τελειώσει- «όταν εμφανίζεται κάτι τέτοιο, απλώς ζωγραφίζω», είπε.

Συνάντησα πολλά παιδιά της ηλικίας της που είχαν παρόμοιες εμπειρίες. Μια τάξη επτάχρονων αγοριών στο Εδιμβούργο μου είπε: «Υπάρχει μια γυμνή γυναίκα στην εικόνα και προσπαθεί να το σκάσει. Δεν φταίει αυτή, αλλά δεν το θέλει και φοράει βερνίκι νυχιών και τα νύχια της είναι γεμάτα γρατζουνιές». Η εμπειρία του να βλέπεις τόσο μικρά παιδιά να σηκώνουν τα χέρια τους για να περιγράψουν την πορνογραφία ήταν σουρεαλιστική. Χρησιμοποιούσαν απλές λέξεις που θα χρησιμοποιούσε ένα επτάχρονο παιδί, αλλά η ανάλυσή τους για την πορνογραφία ήταν εύστοχη: Παρατηρούσαν την έλλειψη συναίνεσης και την αντικειμενοποίηση της γυναίκας. Ένα αγόρι μου είπε ότι δεν θα μιλούσε σε γονέα ή δάσκαλο γι’ αυτό γιατί θα «τον έβριζαν», αλλά ότι δεν έφταιγε ο ίδιος, ότι «απλώς είχε ξεπεταχτεί».

2. Για τα παιδιά ηλικίας 9 έως 11 ετών, η έκθεση στην πορνογραφία είναι συχνή

Όταν μίλησα με μεγαλύτερους μαθητές δημοτικού, ηλικίας εννέα έως 11 ετών, έγινε φανερό ότι πολλά παιδιά αυτής της ηλικιακής ομάδας ήταν εξοικειωμένα με «αγενή πράγματα στο διαδίκτυο». Ένα οκτάχρονο κορίτσι μου είπε: «Ήμουν στο YouTube και μόλις εμφανίστηκαν. Μου αρέσει να μπαίνω στο YouTube και να βλέπω βίντεο. Βλέπεις φωτογραφίες ανθρώπων χωρίς ρούχα και σκέφτομαι – γιατί στο καλό να υπάρχει αυτό στο διαδίκτυο; Γιατί να το βάλουν οι άνθρωποι εκεί, γιατί αν οι άνθρωποι ήξεραν ότι θα το έβλεπαν μικρά παιδιά -τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα, δέκα- δεν θα ντρέπονταν λίγο;».

Ένας 14χρονος μου είπε: «Ο μπαμπάς μου είναι δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο και είπε ότι γίνεται όλο και χειρότερο, επειδή τα μικρά παιδιά παίρνουν τηλέφωνα. Είπε ότι έχει να ασχοληθεί με παιδιά του Δημοτικού, παιδιά ηλικίας οκτώ έως εννέα ετών, που στέλνουν φωτογραφίες πορνογραφικού περιεχομένου και αναστατώνεται αρκετά όταν μιλάει γι’ αυτό».

Ένας άλλος 14χρονος στην ίδια συζήτηση πρόσθεσε: «Στο δημοτικό σχολείο της αδελφής μου, έπρεπε να απαγορεύσουν στα παιδιά το διαδίκτυο επειδή βλέπουν τέτοια πράγματα». Οι δάσκαλοι μου είπαν ότι έπρεπε να πάρουν τα tablet από τα παιδιά για τον ίδιο λόγο.

3. Γνώρισα ένα 12χρονο αγόρι που αντιμετώπιζε τον εθισμό στην πορνογραφία

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μια συζήτηση που είχα με ένα αγόρι στο Λονδίνο. Ο 12χρονος μου είπε ότι είχε εθιστεί στην πορνογραφία, αλλά ότι ο πατέρας του «τον βοηθούσε να το ξεπεράσει». Είχε παρακολουθήσει πορνογραφία «αρκετές φορές την ημέρα».

Όταν ρώτησα την Έλεν, μια ηθοποιό πορνογραφίας από το Surrey, πώς αισθάνεται για το γεγονός ότι τα παιδιά παρακολουθούν πορνογραφία, είπε: «Με ανησυχεί. Ανησυχώ ότι αυτό θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ επιζήμιο. Τα παιδιά δεν έχουν το πλαίσιο για να καταλάβουν ότι η πορνογραφία δεν είναι πραγματική».

4. Οι έφηβοι μαθαίνουν περισσότερα από την πορνογραφία παρά από τα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία λοιδορήθηκε καθολικά από τους νέους με τους οποίους μίλησα ως απλώς όχι πολύ χρήσιμη ή εντελώς ελλιπής. Κυμαίνονταν από βίντεο τύπου 90s που ήταν γεμάτα με μεταφορές όπως: «ένας άντρας ξεσκονίζει μια γυναίκα με ένα ξεσκονόπανο», ή «ένα αγόρι με πυροτεχνήματα στο παντελόνι του», μέχρι τα θρησκευτικά – «η Παρθένος Μαρία δεν χρειαζόταν να το κάνει, οπότε ούτε κι εσείς- ένας όρχις έχει το ίδιο μέγεθος με ένα καρύδι – η αγαμία έχει πλάκα- ορίστε – πάρτε μια Βίβλο».

Ένας 18χρονος μου είπε: «Το μάθημα της βιολογίας έπρεπε να μιλάει για την κολπική επαφή. Δεν μιλούσε για το ομοφυλοφιλικό σεξ. Ποτέ δεν είχα λάβει καμία εκπαίδευση για το γκέι σεξ μεταξύ ανδρών ή γυναικών. Στην πραγματικότητα δεν έμαθα μέχρι τα 14 μου πώς κάνουν σεξ οι γκέι άντρες και έλεγα – ουουουουουουου».

Όπως είπε ένας 16χρονος: «Οι ενήλικες γενικά φοβούνται να μιλήσουν στους νέους για το πορνό. Οι γονείς σου σε έχουν από μωρό και θέλουν να κρατήσουν αυτή την αθώα εκδοχή σου».

Photo: Wikimedia Commons

5. Για τους νέους που εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους, η πορνογραφία μπορεί να καταλήξει να καλύπτει τα κενά στην εκπαίδευσή τους

Όπως εξήγησε ένα 14χρονο αγόρι από το Ντέρμπι, η πορνογραφία μπορεί να αποτελέσει πηγή πληροφόρησης ή ακόμη και παρηγοριάς: «Κάθε φορά που συζητείται το πορνό, όλα είναι αρνητικά. Αλλά μπορεί να υπάρχει μια πράξη που συμβαίνει στο βίντεο, όπου μπορεί να σε κάνει να νιώθεις λιγότερο μόνος. Είμαι ομοφυλόφιλος και θυμάμαι την πρώτη φορά που επέτρεψα στον εαυτό μου να παρακολουθήσω αυτά που ήθελα να δω αντί για τις γυναίκες. Ήταν μια τεράστια ανακούφιση, ένιωσα καταπληκτικά».

Μίλησα με έναν 19χρονο τρανσέξουαλ άνδρα στο Λίβερπουλ, ο οποίος είχε καταγωγή από τη νοτιοανατολική Ασία. Περιέγραψε την αμφιθυμία του απέναντι στην πορνογραφία:«»Συνήθως φετιχοποιεί τόσο το τρανς κομμάτι όσο και το φυλετικό κομμάτι. Δεν είναι και η πιο κολακευτική απεικόνιση κατά κάποιο τρόπο, αλλά τουλάχιστον είναι μια απεικόνιση. Μπορώ να κοιτάξω και να δω – εντάξει – πώς θα μπορούσα να προσπαθήσω να τη βγάλω με κάποιον; Ή, ξέρετε, έτσι μοιάζει η χειρουργική επέμβαση – οπότε έτσι θα είμαι εγώ. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού να πάω για να μάθω αυτά τα πράγματα».

6. Η πορνογραφία προκαλεί σύγχυση στο θέμα της συναίνεσης

Οι περισσότερες από τις νεαρές γυναίκες με τις οποίες μίλησα είχαν αντιμετωπίσει προβλήματα με τη συναίνεση. Αυτό συχνά περιστρεφόταν γύρω από νεαρούς άνδρες που εκτελούσαν σεξουαλικές στάσεις που είχαν δει στην πορνογραφία χωρίς να τους ρωτήσουν, και νεαρές γυναίκες που αισθάνονταν ανίκανες να εκφράσουν ότι, ενώ μπορεί να συναινούσαν σε ορισμένες από τις πράξεις, δεν συναινούσαν σε άλλες.

Οι νεαρές γυναίκες μας μίλησαν για την πίεση που ένιωθαν από την πορνογραφία. «Γιατί δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό; Γιατί δεν θέλεις να κάνεις αυτό; Αυτές οι γυναίκες του πορνό το κάνουν, οπότε γιατί δεν θα το κάνεις εσύ;». Μια νεαρή γυναίκα μας είπε πόσο είχε σοκαριστεί ένας πρώην σύντροφός της από τις ηβικές της τρίχες. «Ήταν πραγματικά έκπληκτος. Δεν μπορούσε να το πιστέψει».

7. Η χρήση της πορνογραφίας δεν συμμορφώνεται πάντα με τα στερεότυπα των φύλων

Μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να αποφύγουμε να πέσουμε σε δυαδικούς ετεροκανονικούς τρόπους ομιλίας όταν μιλάμε για την πορνογραφία, επειδή παίζει με τα στερεότυπα των φύλων. Είναι σημαντικό να δηλώνουμε αυτά τα στερεότυπα αλλά και να τα ανατρέπουμε. Συνάντησα νεαρές γυναίκες εθισμένες στο πορνό- συνάντησα νεαρούς άνδρες που δεν το είχαν παρακολουθήσει ποτέ.

Μια νεαρή γυναίκα στις αρχές της δεκαετίας του ’20 μου είπε ότι, το καλοκαίρι ανάμεσα στο κολέγιο και το πανεπιστήμιο, παρακολουθούσε πορνογραφία κάθε μέρα. Είπε χαρακτηριστικά: «Δεν ξέρω, δεν ξέρω, δεν ξέρω, δεν ξέρω: «Υπάρχει αυτή η εικόνα της γυναίκας που είναι σαν, «ωχ, δεν είμαι τόσο σεξουαλική όσο οι άνδρες», και είναι ταμπού για τη γυναίκα να είναι ένα σεξουαλικό ον. Έτσι, το πορνό διαιωνίζει αυτό – την αδυναμία μας να νιώσουμε άνετα να πούμε, «ω ναι, αυνανιζόμαστε». Στο πορνό που διεισδύει στην κυρίαρχη συζήτηση, με τα μεγάλα βυζιά και τις υποτακτικές γυναίκες, πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι δεν είναι γι’ αυτές. Έτσι, δεν συνειδητοποιούν τι υπάρχει, και πρέπει να ψάξετε τριγύρω. Υπάρχουν πιο ηθικά πράγματα σχεδιασμένα για την ευχαρίστηση των γυναικών, αλλά είναι μάλλον περίπου το 1% του πορνό στο διαδίκτυο και είναι κρυμμένο».

Πολλά αγόρια είχαν μια σύνθετη σχέση με την πορνογραφία και μια έντονη αίσθηση αυτογνωσίας σχετικά με αυτήν. Ένας 18χρονος άνδρας από το Λονδίνο δήλωσε: «Νομίζω ότι η πορνογραφία είναι λίγο ψυχοφθόρα. Είναι επικίνδυνη. Λέω στους φίλους μου: «Προσπαθήστε να περάσετε πέντε ημέρες χωρίς αυτήν». Ξέρω ότι οι φίλοι μου έχουν τάσεις με την πορνογραφία από τις οποίες δεν μπορούν να ξεφύγουν. Εξαντλεί τους ανθρώπους σωματικά και πνευματικά. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο. Δεν θέλω να φτάσω σε ένα σημείο που να νιώθω ότι δεν είμαι πια ο εαυτός μου».

Photo: Wikimedia Commons

8. Για πολλούς νέους, η πορνογραφία είναι η εισαγωγή τους στο σεξ

Ένας 20χρονος άνδρας από το Κάρντιφ μου μίλησε για το πώς η πορνογραφία μπορεί να διαμορφώσει τις σεξουαλικές σας προτιμήσεις. «Διαπίστωσα ότι ήταν μια πύλη εισόδου στη σεξουαλικότητά μου», είπε. «Εκτέθηκα στο πορνό πριν αποκτήσω μια σωστή σεξουαλική εμπειρία – είναι σαν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Βλέπεις κάτι και το αναπαριστάς. Αυτό μου αρέσει, γιατί αυτό έκανα κι εγώ. Αυτό έκανα επειδή αυτό είδα. Σου δημιουργεί προσδοκίες για το σεξ: «σεξουαλικές προσδοκίες»».

9. Η πορνογραφία εμποδίζει τους νέους να συνδεθούν στον πραγματικό κόσμο

Η ιδέα ότι η πορνογραφία εμποδίζει τους ανθρώπους να συνδεθούν μεταξύ τους φάνηκε να βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της τεράστιας, εκτεταμένης συζήτησης.

Ένα 16χρονο αγόρι στο Truro μου είπε: «Σε κλείνει και σε απομονώνει. Βάζεις τον εαυτό σου σε μια φούσκα. Οι φίλες ή οι φίλοι είναι δύσκολα και περίπλοκα, αλλά με την πορνογραφία, είναι δύο κλικ μακριά, είναι ό,τι θέλεις όποτε θέλεις και μπορείς να το κάνεις μόνος σου, χωρίς κανέναν άλλο- δεν χρειάζεται να βγεις ποτέ από το σπίτι. Δεν χρειάζεται να θέσετε τον εαυτό σας σε κίνδυνο απόρριψης. Αλλά νομίζω ότι αυτό κάνει τους νέους λιγότερο καταρτισμένους κοινωνικά και σημαίνει ότι μπορεί να γίνεσαι όλο και πιο αγχωμένος όταν βγαίνεις έξω και συναντάς πραγματικούς ανθρώπους».

10. Πολύ λίγα είναι γνωστά για την επίδραση που έχει η πορνογραφία στους νέους

Όπως το έθεσε ένας άλλος νέος από το Μπέρμιγχαμ «δεν γνωρίζουμε τις συνέπειες του ότι αυτή η γενιά μεγαλώνει παρακολουθώντας πορνογραφία από το δημοτικό σχολείο. Κανείς δεν ξέρει ακόμα πραγματικά πόσο μεγάλη είναι αυτή η κατάσταση».

Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Αν θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε τους νέους, πρέπει να ακούσουμε αυτή τη γενιά, η οποία κατανοεί το διαδίκτυο πολύ καλύτερα από εμάς.

*Με στοιχεία από theguardian.com