Το διαφορετικό βάρος του βαθμού στην τσέπη και οι σωστές ερωτήσεις έπειτα από το ντέρμπι

Απαντήσεις ανέμεναν οι περισσότεροι στην προσμονή του πρώτου ντέρμπι της χρονιάς. Εκτιμούσαν πως αυτό το πρώιμο τετ α τετ ανάμεσα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό μπορούσε να μας κάνει σοφότερους, τρείς μήνες μετά το τελευταίου τους αντάμωμα στα περσινά playoffs. Προφανώς λοιπόν σήμερα νιώθουν εκείνο το αίσθημα του ανικανοποίητου έπειτα από μια ισοπαλία, άχαρη από τη φύση της και σπάνια ικανή να αποζημιώσει.

Μεταξύ μας όμως; Για να πάρεις απαντήσεις, χρειάζονται απλά οι σωστές ερωτήσεις. Και η χθεσινή συνάντηση έδωσε μια χαρά περιεχόμενο για κουβέντα. Αρκεί να έριξε κάποιος προκαταβολικά μια ματιά στο ημερολόγιο και να συντονίσθηκε με τα αυτονόητα μιας διαδικασίας που λέγεται πρωταθλητισμός…

Διότι για παράδειγμα σε μια εβδομάδα ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ έχοντας φιλοξενήσει την Κηφισιά θα πάρει θέση μπροστά από την τηλεόραση για το Παναθηναϊκός-ΑΕΚ της Δευτέρας. Και αν η δική του ομάδα έχει κάνει τη δουλειά; Μπορεί το φινάλε της πέμπτης αγωνιστικής να σχηματίσει ένα πρώτο δεδικασμένο στον βαθμολογικό πίνακα. Με ισοπαλία ή ήττα ας πούμε η περσινή πρωταθλήτρια μπορεί να μείνει επτά-οκτώ βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό –έχοντας ματς λιγότερο- από την αρχή του δρόμου. Από την άλλη μια δική της νίκη μπορεί να προσφέρει στους Ερυθρόλευκους το πρώτο προβάδισμα της σεζόν και απέναντι στον Παναθηναϊκό που ως τώρα βαδίζει απόλυτος…

Το να κρατάς την πρώτη θέση του πίνακα ή να δημιουργείς ένα προβάδισμα σε διάστημα που και ο ίδιος γνωρίζεις ότι όχι απλά δεν είσαι έτοιμος, αλλά ακόμη δεν έχεις προλάβει ούτε να εντάξεις όλους τους ποδοσφαιριστές του ρόστερ στην ομάδα σου είναι προνόμιο. Μια πρώτη κατάθεση στην τράπεζα..  Ο τόκος είναι μικρός, αλλά η όποια αποταμίευση σε επτά-οκτώ μήνες από τώρα…

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πήρε ένα ρίσκο: Να χρησιμοποιήσει τον Ντανιέλ Ποντένσε από την αρχή

Ο Ολυμπιακός ξεκινώντας φέτος από την αρχή, είχε κατά νου διάφορα. Ανάμεσα τους; Ότι για να κατακτήσει το πρωτάθλημα θα πρέπει να προσπεράσει όχι έναν αλλά δύο αντιπάλους με διαφορετικό δείκτη ετοιμότητας. Την ΑΕΚ της δεύτερης χρονιάς του Αλμέιδα. Τον Παναθηναϊκό της τρίτης σεζόν του Γιοβάνοβιτς. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί πως οι δύο αντίπαλοι του ξεκίνησαν φέτος με προβάδισμα χάρη στην ομοιογένεια που προσφέρει η συνέχεια της αγωνιστικής τους εκδοχής. Αν λοιπόν οι Ερυθρόλευκοι ως ότου νιώσουν έτοιμοι δεν έχουν σημαντικές απώλειες, τότε αυτομάτως βαδίζουν σε σωστό μονοπάτι.

Χθες ένιωσε ότι έχει αρκετή δουλειά μπροστά του, διότι έπαθε αυτό που περίμενε στο ξεκίνημα του ματς. Στο μισάωρο όμως που όχι μόνο πήρε τα… μέτρα του ματς, αλλά προκάλεσε φουσκοθαλασσιά στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και ναυτία στην βασική γραμμή άμυνας της ΑΕΚ ένιωσε και τις δυνατότητες. Έστω σε σκηνές από τα… προσεχώς.

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πήρε ένα ρίσκο: Να χρησιμοποιήσει τον Ντανιέλ Ποντένσε από την αρχή έχοντας κατά νου ότι η διαχείριση του ουσιαστικά επέβαλλε διακόπτη ενός ημιχρόνου. Ο Πορτογάλος αποζημίωσε τον προπονητή του, όταν συναντήθηκε με τον Φορτούνη. Το γεγονός ότι αυτό συνέβη αφού πρώτα ο Ολυμπιακός υπέφερε για ένα εικοσάλεπτο έγραψε τη μισή ιστορία του ματς, σε διάστημα που η ΑΕΚ πέτυχε γκολ (22΄) και είχε δύο σπουδαίες ευκαιρίες (Τσούμπερ 7΄, Μοχαμάντι 18΄). Την άλλη μισή την έγραψαν οι δύο κορυφαίοι δημιουργοί των Ερυθρόλευκων στον δρόμο για το κεφάλι του Ελ Κααμπί (38΄).

Ότι ακολούθησε από την αποχώρηση του Ποντένσε και του Μασούρα (54΄), αλλά και του Φορτούνη (69΄) εντάχθηκε σε ένα πλαίσιο «άβολης» διαχείρισης που σταδιακά έδωσε το δικαίωμα στην ΑΕΚ να πιστέψει ότι μπορεί να έχει μια δεύτερη ευκαιρία στο ματς. Οι προσθήκες του –εξαιρετικού- Ζίνι και του Άμραμπατ (75΄) από τον Αλμέιδα ήταν η απόδειξη. Στη μια στιγμή που χρειάστηκε όμως ξανά ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, επιβεβαίωσε τα… κυβικά του για αυτά τα ματς. Ο βαθμός δεν ήταν στόχος. Βαραίνει όμως στην τσέπη περισσότερο από εκείνον της ΑΕΚ που ακόμη δεν έχει νικήσει φέτος στην έδρα της και που με προβλήματα καλείται να τα βγάλει πέρα σε μια ομολογουμένως πολύ δύσκολη εβδομάδα (τη Πέμπτη υπάρχει το ταξίδι στη Νότια Αγγλία για το αντάμωμα με την καταπληκτική Μπράιτον, πριν τη Λεωφόρο).

Στην αντίπερα όχθη; Ο Ματίας Αλμέιδα πιέζεται σε αυτή την αφετηρία της δεύτερης σεζόν του. Έχει σημαντικούς τραυματισμούς στο ρόστερ (Λιβάι Γκαρσία, Γκατσίνοβιτς, Φερνάντεζ), βλέπει πως το ρίσκο του να μην θωρακίσει με επιλογές την άμυνα του κοστίζει σε πρόσωπα (από χθες είναι τραυματίας και ο Βίντα), παθητικό (και στα επτά ματς ως τώρα η Ένωση έχει μαζέψει τη μπάλα από τα δίχτυα της) και χαμένους βαθμούς (μόλις δύο νίκες ως εδώ εντός και εκτός συνόρων). Νιώθει πως η ομάδα του δεν έχει ως εδώ εκείνη την απαραίτητη ισορροπία. Χθες αντί το γκολ του Πόνσε να της δώσει ώθηση, ξύπνησε τον Ολυμπιακό! Αντί να γίνει αφετηρία για 1-0 έγινε προϋπόθεση για… 1-2 πριν από την ανάπαυλα. Και αυτές οι πληροφορίες με τη σεζόν πλέον στις ράγες δεν είναι προς εκτίμηση, αλλά ανοιχτά θέματα που απαιτούν λύσεις.

Με την ευκαιρία:  έχει σημασία κάτι ακόμη από την εβδομάδα που ξεκίνησε. Το γεγονός ότι πλέον και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ αλλά και ο Παναθηναϊκός με τον ΠΑΟΚ (που ήδη έχει χάσει πέντε βαθμούς) μπαίνουν σε μια «ζώνη» Κυριακή-Πέμπτη-Κυριακή. Με επιβάρυνση, ταξίδια και ότι τέλος πάντων συνεπάγεται η παρουσία στους ομίλους των κυπέλλων Ευρώπης. Πέρσι όταν το ζούσε μόνος του, ο Ολυμπιακός, έχασε 10 βαθμούς πριν και μετά την Ευρώπη  φτάνοντας σε ένα σοκαριστικό -12 από την κορυφή με τη λήξη του πρώτου γύρου. Φέτος θα πρέπει να βράσουν όλοι στο ίδιο καζάνι ως τα μισά του Δεκέμβρη.  Είναι και αυτή μια νέα συνθήκη που θα παίξει τον ρόλο της. Και που θυμίζει ακόμη πιο εύκολα εκείνο το κλισέ που λέει πως «ντέρμπι που δεν μπορείς να τα νικήσεις, φρόντισε να μην τα χάσεις»…