Η Γκρέτα Γκάρμπο και το κλασικό, ερωτικό τρίγωνο του Χόλιγουντ

Η Γκρέτα Γκάρμπο ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός στη γενέτειρά της, τη Σουηδία, και μετακόμισε στο Χόλιγουντ το 1925, όπου σύντομα έγινε μία από τις πιο αγαπημένες σταρ της βιομηχανίας. Είχε σχέση με τον -συχνά- συμπρωταγωνιστή της, τον Τζον Γκίλμπερτ, ο οποίος επίσης ήταν δάσκαλος υποκριτικής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 η σχέση τους είχε τελειώσει, αλλά το αστέρι της Γκάρμπο παρέμεινε σε άνοδο.

Μετά το διάλειμμα με τον Τζον Γκίλμπερτ, η Γκάρμπο δεν είχε δάσκαλο υποκριτικής. Τον Απρίλιο του 1930, έναν χρόνο μετά τον χωρισμό της με τον Γκίλμπερτ, βρήκε έναν νέο δάσκαλο σε ένα πάρτι στο σπίτι του σκηνοθέτη Ερνστ Λούμπιτς, ένα κέντρο για τη γερμανική κοινότητα του Χόλιγουντ, όπου γνώρισε την Σάλκα Βιέρτελ, μια ηθοποιό του Βερολίνου.

Η Γκάρμπο και η Σάλκα πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της βραδιάς μιλώντας στην ταράτσα. Η Σάλκα, που ήταν δεκαέξι χρόνια μεγαλύτερη από την Γκάρμπο, την βρήκε «υπερευαίσθητη, αν και με ατσάλινη αντίσταση», ενώ οι απόψεις της για τους ανθρώπους ήταν «αιχμηρές και αντικειμενικές».

«Πολύ μεγάλη και όχι αρκετά όμορφη»

Η Σάλκα είχε έρθει στο Χόλιγουντ το 1928 από το Βερολίνο, σε ηλικία τριάντα ενός ετών, μαζί με τον σύζυγό της Μπέρτχολντ και τους τρεις γιους τους, Ντέιβιντ, Πέτρο και Κρίστοφερ. Τα στούντιο Fox είχαν προσλάβει τον Μπέρτχολντ, συγγραφέα και σκηνοθέτη γνωστό στη Γερμανία.

Η Σάλκα ήταν μια επιτυχημένη ηθοποιός στο Βερολίνο, αλλά σπάνια έπαιζε ρόλους σε ταινίες του Χόλιγουντ. ήταν, είπε, «πολύ μεγάλη» και «δεν είναι αρκετά όμορφη».

Η Σάλκα είχε μια αισθησιακή λάμψη. Για αρκετά χρόνια είχε μια σχέση με τον γείτονά της, Όλιβερ Γκάρετ, έναν επιτυχημένο σεναριογράφο του Χόλιγουντ, ο οποίος τη βοήθησε να πλοηγηθεί στις όχθες του Χόλιγουντ. Στη συνέχεια είχε μια μακρά σχέση με τον Γκότφριντ Ράινχαρντ, τον γιο του Μαξ Ράινχαρντ, του θεατρικού ιμπρεσάριου του Βερολίνου.

Ο Γκότφριντ ήταν είκοσι χρόνια νεότερος από αυτή, αλλά ήταν γλοιώδης, με σοβαροφανείς τρόπους, και δεν φαίνονταν τόσο διαφορετικοί στην ηλικία. Οι Βίερτελ είχαν έναν ανοιχτό γάμο, και ο Μπέρτχολντ ήταν τόσο συχνά στην Ευρώπη όσο και με άλλες γυναίκες, έτσι ο Γκότφριντ συχνά ζούσε στο σπίτι της και λειτουργούσε ως σύζυγός της. Εργάστηκε ως βοηθός παραγωγού στην MGM.

Η Σάλκα συχνά πήγαινε με την Γκάρμπο για πεζοπορία στους λόφους ή για κολύμπι στον ωκεανό νωρίς το πρωί. Σύμφωνα με τη σουηδική πρακτική, κολύμπησαν γυμνές.

Σύμφωνα με τη σουηδική πρακτική, κολύμπησαν γυμνές

Το 1929 οι Βίερτελ μετακόμισαν σε ένα μεγάλο σπίτι στο φαράγγι της Σάντα Μόνικα, κοντά στην παραλία. Η Σάλκα πραγματοποιούσε τα απογεύματα της Κυριακής συναντήσεις, με καφέ και σπιτικό κέικ, συζήτηση, πινγκ-πονγκ και βόλτες στην παραλία. Η Γκάρμπο δεν παρακολουθούσε πάντα τα σαλόνια της Σάλκα, εν μέρει λόγω μιας φυσικής συστολής, αλλά και επειδή, μερικές φορές, πήγαινε σε άλλες χολιγουντιανές συγκεντρώσεις – στο σπίτι της Βίκυ Μπάουμ στο Pacific Palisades, για παράδειγμα, λίγα μίλια μέχρι την ακτή από τη Σάντα Μόνικα ή στο σπίτι του σκηνοθέτη Τζορτζ Τσούκορ στους Λόφους του Χόλιγουντ.

Η Μπάουμ, από το Βερολίνο, έγραψε το μυθιστόρημα στο οποίο βασίστηκε η ταινία Γκραντ Οτέλ, του 1932 και στην οποία έπαιζε η Γκάρμπο. Ο Τσούκορ, ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος, γευμάτιζε με φίλους ομοφυλόφιλους. Το σπίτι του ήταν ένα εκθεσιακό κομμάτι, με έξι στρέμματα κήπων τοποθετημένων σε έναν λόφο.

Η Σάλκα συχνά πήγαινε με την Γκάρμπο για πεζοπορία στους λόφους ή για κολύμπι στον ωκεανό νωρίς το πρωί. Σύμφωνα με τη σουηδική πρακτική, κολύμπησαν γυμνές. Όταν ήταν μαζί, συζητούσαν για τις ταινίες, το θέατρο, τη λογοτεχνία, και τις ζωές τους. Τόσο η Γκάρμπο όσο και η Σάλκα ήθελαν να επιστρέψουν στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορούσαν. Η Γκάρμπο είχε την καριέρα της στην οθόνη και την τάση της να είναι οικονομικά ανεξάρτητη, ενώ η Σάλκα και τα αγόρια της εξαρτιόνταν από το Μπέρτχολντ.

Ο Jacques Feyder πρότεινε να παίξει η Σάλκα την Marthy, την πόρνη στην ταινία «Άννα Κρίστι», στη γερμανική εκδοχή της ταινίας της MGM, την οποία θα σκηνοθετούσε, και η Γκάρμπο συμφώνησε. Η Σάλκα έγινε η μητέρα που ήθελε η Γκάρμπο και η Γκάρμπο η κόρη σε μια οικογένεια ανδρών της Σάλκα.

Η Σάλκα ήταν η σταρ και η Γκάρμπο το κοινό

Ο Fred Zinnemann, επιφανής σκηνοθέτης του Χόλιγουντ, περιέγραψε τη Σάλκα ως «μια από τις πιο γενναιόδωρες και ισχυρογνώμονες γυναίκες του κόσμου», η οποία κυριάρχησε στη Γκάρμπο. Στις συναντήσεις τους, η Σάλκα ήταν η σταρ και η Γκάρμπο το κοινό. Αφού διάβασε μια βιογραφία της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας, η Σάλκα πρότεινε στην Γκάρμπο να παίξει τη βασίλισσα σε μια βιογραφική ταινία.

Ο Γκάρμπο συμφώνησε και πρότεινε η Σάλκα να γράψει το σενάριο δινοντάς της μια καριέρα ως συγγραφέα και δασκάλου ηθοποιίας. Η Σάλκα συμμετείχε στη συγγραφή των σεναρίων για τη Βασίλισσα Χριστίνα και τις περισσότερες από τις επόμενες ταινίες της Γκάρμπο. Βαθιά εντυπωσιασμένη από τη Σάλκα, η Γκάρμπο ανέπτυξε μια αγάπη για εκείνη. Αλλά η Σάλκα δεν ήταν ποτέ σίγουρη πώς ένιωθε για την Γκάρμπο.

Η εμφάνιση του τρίτου προσώπου

Το καλοκαίρι του 1931, ενώ η Γκάρμπο ετοίμαζε την ταινία «Susan Lenox: Her Fall and Rise», η Σάλκα πείστηκε να γνωρίσει την Γκάρμπο στη Μερσεντές ντε Ακόστα, η οποία είχε έρθει στο Χόλιγουντ για να γράψει ένα σενάριο για την ηθοποιό Πόλα Νέγκρι -και να γοητεύσει την Γκάρμπο.

Η Μερσέντες είχε ακούσει ότι η Γκάρμπο δεν ήταν λεσβία, αλλά θα μπορούσε εύκολα να γίνει λεσβία. Η ίδια ήταν ανοιχτά, ενεργή λεσβία. Δεν αποτελούσε έκπληξη, λοιπόν, που ήθελε να συναντήσει την Γκάρμπο, αλλά η Σάλκα ανησυχούσε για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν η συνάντηση πραγματοποιούνταν.

Η Μερσέντες που γεννήθηκε από γονείς που κατάγονταν από την ισπανική αριστοκρατία, μεγάλωσε σε ένα πλούσιο τμήμα της δυτικής πλευράς της Νέας Υόρκης. Γνώρισε διασημότητες μέσω της αδελφής της Ρίτα Λίντιγκ. Δεκαοκτώ χρόνια μεγαλύτερή της από τη Μερσεντές, η Ρίτα ήταν μυθικής ομορφιάς, ηγέτιδα στην υψηλή κοινωνία της Νέας Υόρκης και μεταρρυθμίστρια που εργάστηκε για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών και τον έλεγχο των γεννήσεων, καθώς και για τα εργασιακά δικαιώματα. Η οικογένεια ντε Ακόστα είχε κάποτε χρήματα, αλλά τα χρήματα της Ρίτα και της Μερσεντές προέρχονταν από τους πλούσιους συζύγους τους.

Η «Ασπρόμαυρη» Μερσέντες

Η Ρίτα σύστησε τη Μερσεντές στους διάσημους φίλους της: την ηθοποιό Σάρα Μπέρνχαρντ, τον γλύπτη Ωγκύστ Ροντέν, τον Τζακ και την Έθελ Μπάριμορ της φημισμένης οικογένειας ηθοποιών Μπάριμορ και άλλους. Η Μερσέντες πήγε σε καθολικά σχολεία.

Το 1914 η Vogue την παρουσίασε ως ντεμπιτάντ στη Νέα Υόρκη και το 1920 παντρεύτηκε τον Abram Poole, έναν ζωγράφο της κοινωνίας της Νέας Υόρκης. Ακολούθησε τη Ρίτα στον φεμινισμό, εργαζόμενη για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών και στη συνέχεια για την ιδέα του Lucy Stone League, που σχηματίστηκε για να πείσει τις γυναίκες να διατηρήσουν τα πατρικά τους ονόματα μετά το γάμο, ακολουθώντας το παράδειγμα της Λούσι Στόουν, μιας ηγέτιδας στο κίνημα των γυναικών του δέκατου ένατου αιώνα.

Όπως και η Ρίτα, η Μερσεντές φορούσε ξεχωριστά ρούχα, αλλά είχε το δικό της στυλ. Συχνά φορούσε καπέλα τρίκορν και μυτερά παπούτσια με ασημένιες αγκράφες, μοιάζοντας με πειρατή. Ήταν επίσης γνωστή για το ότι φορούσε ένα σκούρο παλτό με φαρδιά πέτα, σχεδιασμένο από τον Παρισινό couturier, Paul Poiret.

Στην Γκάρμπο άρεσε τόσο πολύ το παλτό, που αγόρασε ένα και για εκείνην. Η Μερσέντες έβαφε τα μαλλιά της μαύρα, το πρόσωπό της άσπρο και φορούσε κόκκινο κραγιόν—προτρέποντας μερικούς ανθρώπους να την αποκαλούν «Μαντάμ Δράκουλα». Φορούσε μόνο μαύρα και λευκά ρούχα, έτσι η Γκάρμπο και η Σάλκα την αποκαλούσαν «Ασπρόμαυρη». Ο συγγραφέας Άλντους Χάξλεϋ την περιέγραψε ως «μια μικρή αλλά πιο εξαίσια γυναίκα, τόσο σε χαρακτηριστικά όσο και σε μορφή, αλλά και στον τρόπο ντυσίματος».

Η Μερσέντες έζησε μια δραματική ζωή, συμμετέχοντας σε αυτό που ο φωτογράφος Σεσίλ Μπίτον αποκάλεσε «ένδοξους ενθουσιασμούς». Είχε επίσης περιόδους βαθιάς κατάθλιψης.

Ο Σεσίλ Μπίτον την αποκάλεσε «έξαλλη λεσβία»

Η Μερσέντες έζησε μια δραματική ζωή, συμμετέχοντας σε αυτό που ο φωτογράφος Σεσίλ Μπίτον αποκάλεσε «ένδοξους ενθουσιασμούς». Είχε επίσης περιόδους βαθιάς κατάθλιψης. Μέχρι που ήταν επτά ετών και είδε το αντρικό γεννητικό όργανο, νόμιζε ότι ήταν αγόρι. Δημιούργησε ρομαντικές φιλίες με κορίτσια και μελέτησε αρχαίες ελληνικές ιδέες για το σεξ. Ερμήνευσε αυτές τις ιδέες ως στάση ζωής -ο καθένας έχει μια αρσενική και μια θηλυκή πλευρά. Ο Σεσίλ Μπίτον την αποκάλεσε «έξαλλη λεσβία».

Η Μερσέντες σπούδασε ινδουιστικά και βουδιστικά κείμενα και ακολούθησε μυστικιστές της Ανατολής, καθώς η γνώση της για τις ανατολικές θρησκείες ήταν μέρος της έλξης της προς την Γκάρμπο, η οποία αναζητούσε συνεχώς ένα πνευματικό μονοπάτι και ποτέ δεν φαινόταν να το βρίσκει. Επίσης, η Μερσέντες ήξερε τα πάντα για τους τελευταίους θεραπευτές και τις θεραπείες. Συμβουλεύτηκε τον Δρ. Χένρι Μπίλερ, ο οποίος προώθησε τη χορτοφαγία. Λίγο καιρό αφότου γνώρισε τη Μερσεντές, η Γκάρμπο συμβουλεύτηκε τον Μπίλερ και έγινε χορτοφάγος.

Δείτε το βίντεο της σχέσης Μερσέντες-Γκάρμπο

Ο «κύκλος ραπτικής»

Η Μερσέντες γνώριζε τις δύο μεγάλες δραματικές ηθοποιούς της σειράς του εικοστού αιώνα: τη Σάρα Μπέρνχαρτ και την Ελεονόρα Ντούζε. Είχε σχέσεις με εξέχουσες γυναίκες ερμηνεύτριες, συμπεριλαμβανομένης της Ισιδώρας Ντάνκαν, ιδρύτρια του σύγχρονου χορού, η οποία προώθησε τη μεταρρύθμιση των ενδυμάτων, της Αγγλίδας ηθοποιού Εύας Λα Γκαλιέν, με την οποία αντάλλαξε γαμήλια δαχτυλίδια και της Ρωσίδας ηθοποιού Αλα Ναζίμοβα.

Όταν η Ναζίμοβα ήρθε στο Χόλιγουντ, το 1916, για να παίξει σε ταινίες, σχημάτισε ένα σαπφικό κύκλο, ο οποίος κάποιοι λένε ότι ονομάστηκε «ο κύκλος ραπτικής». Η Ισιδώρα Ντάνκαν έγραψε παθιασμένα ποιήματα στη Μερσεντές, εξυμνώντας τη σεξουαλική της ικανότητα και τα όμορφα λευκά χέρια της.

Μόλις η Σάλκα σύστησε τη Μερσεντές στην Γκάρμπο τον Ιούλιο του 1931, η Γκάρμπο ερωτεύτηκε την αριστοκράτισσα, με τις ιστορίες διάσημων φίλων, τη γνώση των ανατολικών θρησκειών και το πάθος της στο σεξ. Αφού τελείωσε την ταινία, Σούζαν Λένοξ, το καλοκαίρι, η Γκάρμπο πήγε τη Μερσεντές σε μια καλύβα, σε ένα νησί σε μια λίμνη στο Χάι Σιέρρα, όπου κολύμπησαν, έπιασαν ψάρια, μίλησαν και ξεκίνησαν μια σχέση. Η Μερσέντες ενδιαφερόταν για το σεξ καιη Γκάρμπο για «την απεριόριστη ελευθερία της ζωής της».

«Μια από τις πιο παράξενες προσωπικότητες όλων των φρικιών»

Ακόμα και πριν εμφανιστεί η Μερσεντές στη ζωή της Γκάρμπο, το καλοκαίρι του 1931, υπήρχαν αναφορές στην υποτιθέμενη λεσβιοσύνη της Γκάρμπο στα περιοδικά του Χόλιγουντ. Το 1929, η κριτική του Variety για την ταινία της Γκάρμπο, «The Single Standard», αναφερόταν αποκλειστικά στις ελεύθερες απόψεις αγάπης της Σουηδέζας ηθοποιού.

Τον Ιανουάριο του 1931, σε μια κριτική της ταινίας της Γκάρμπο, «Έμπνευση», ένας συγγραφέας του Variety την αποκάλεσε «μια από τις πιο παράξενες προσωπικότητες όλων των φρικιών ή των περίεργων που έχουν μολύνει το Χόλιγουντ για χρόνια».

Η Μερσεντές και η Σάλκα δεν συμπαθούσαν η μία την άλλη, πράγμα που δεν προκαλεί έκπληξη. Η Μερσεντές δεν παρακολούθησε τα σαλόνια της Σάλκα, δημιούργησε ένα δικό της, το οποίο μπορεί να ήταν συνέχεια του «κύκλου ραπτικής» της Άλα Ναζίμοβα. Είχε επίσης μια σχέση με τη Μαρλέν Ντίτριχ, τη σημαντικότερη αντίπαλο της Γκάρμπο στο Χόλιγουντ.

Ο σύζυγος της Μερσέντες την χώρισε το 1935 και παντρεύτηκε την ερωμένη του, αλλά δεν της έκοψε το μεγάλο μισθό, για χρόνια. Ήταν η κύρια πηγή εισοδήματός της, χρηματοδοτώντας τα αρχοντικά που νοίκιαζε και τη γενναιοδωρία της προς το Γκάρμπο. Αλλά ήταν ακατάβλητη. Όταν ο μισθός τελείωσε, κατάφερε να βρει δουλειές μοντάζ και γραφής για μικρά περιοδικά, που μετακινούνταν μεταξύ Νέας Υόρκης και Παρισιού. Έγινε φίλη με τον Τζον Λένον και την Γιόκο Όνο και ήταν συχνά καλεσμένη στις χριστουγεννιάτικες γιορτές τους. Πέθανε το 1968, άπορη.

Η Γκάρμπο δεν διέκοψε τη σχέση της με τη Μερσεντές μέχρι που η αυτοβιογραφία της εκδόθηκε, το 1960. Παρόλο που η Μερσεντές έκρυψε την σχέση τους σε ένα σύννεφο περιπλάνησης στα απομνημονεύματα, συμπεριέλαβε μια φωτογραφία που είχε τραβήξει την γυμνόστηθη Γκάρμπο, στο νησί Χάι Σιέρρα.

*Με στοιχεία από vanityfair.com