«Και καλή τύχη όπου κι αν πας» ακούγεται σαν μάντρα, σαν ευχή σε επανάληψη, ενώ το τραγούδι ουσιαστικά δηλώνει μια ερωτική αποχώρηση -«Δε σε κρίνω που δε μ’ αγαπάς / η καρδιά είναι δικιά σου / εγώ φεύγω απ’ τα όνειρά σου».

Ο Γιώργος Νταλάρας, καθισμένος στο ψηλό σκαμπό, καταμεσής της πίστας του θεάτρου Άλσος, στην οδό Ευελπίδων, ακουμπάει το ένα πόδι του κάτω και με το άλλο στηρίζει την κιθάρα του. Μια γνώριμη εικόνα που ισούται με χίλιες λέξεις, όσες και οι λέξεις από τους στίχους του, που τρεμοπαίζουν στο μυαλό μας σε ανύποπτο χρόνο μιας και τραγούδια του έχουν «γράψει» στο DNA μας.

Δείτε το βίντεο 

Ποια Ελληνίδα και ποιος Έλληνας δεν έχει σιγομουρμουρίσει το «Όποια και να ‘σαι ό,τι και να ‘σαι
/ Κάνε μου απόψε συντροφιά / Δεν σου ζητάω να μ’ αγαπήσεις / Λίγη ζητώ παρηγοριά», ακούγοντάς το, τυχαία, σε κάποιο ταξί, στο δευτερόλεπτο του ζάπινγκ ή από τα ανοιχτά παράθυρα του γείτονα;

Πάντα, όπως και να έχει, ο Γιώργος Νταλάρας «θα μας μιλά με τα τραγούδια του, στα λόγια τους θα βλέπει τη μορφή μας».

Δείτε το βίντεο 

Αναμνήσεις μέσα στις αναμνήσεις 

Ο Γιώργος Νταλάρας, στη συναυλία που έδωσε στις 20 Σεπτεμβρίου στο Άλσος, έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Δημιούργησε αναμνήσεις μέσα στις ήδη υπάρχουσες αναμνήσεις.

Μαζί του ήταν οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες Ασπασία Στρατηγού και Αλέξανδρος Τζουγανάκης, οι οποίοι τον συνόδευσαν στην πρόσφατη sold out περιοδεία του στην Αυστραλία και την Ευρώπη.

Δείτε το βίντεο

Το ρεπερτόριο, φυσικά,  είχε και εκπλήξεις από τα καινούργια του τραγούδια –«Ένα χέρι από νερό» και «Για τα μάτια σου».

Πάντα, όπως και να έχει, ο Γιώργος Νταλάρας «θα μας μιλά με τα τραγούδια του, στα λόγια τους θα βλέπει τη μορφή μας», όπως έλεγε κι ίδιος, ντουέτο με τον Χρήστο Νικολόπουλο.