Η διάνοια του Φορτούνη δεν χώρεσε στο εξώφυλλο του Ιωαννίδη και του Πόνσε

Έτσι όπως εξελίχθηκε η νύχτα της 21ης του Σεπτέμβρη; ΑΕΚ και Παναθηναϊκός την έκοψαν στα μέτρα τους και τελικά στα «δύο» προσφέροντας ουσιαστικά σε αυτή την ετεροχρονισμένη προσπάθεια του ελληνικού ποδοσφαίρου να επιστρέψει σε μια κανονικότητα που έχουμε ξεχάσει.

Ίσως η καλύτερη ευρωπαϊκή βραδιά της τελευταίας 15ετίας σε φόντο πράσινο αλλά και κίτρινο όπως και να το δεις. Πρωτίστως για τις νίκες, κατ επέκταση για τους αντίπαλους που έβαλαν από «κάτω» και τελικά για τον τρόπο: 13-4 τελικές ο Παναθηναϊκός με την «κλασική» στο Europa League, Βιγιαρεάλ που μάλλον γυρίζει σπίτι της με την αίσθηση «ευτυχώς δεν πάθαμε και τίποτα» από το τελικό 2-0. Τρία γκολ η ΑΕΚ στην έδρα της φοβερής και τρομερής Μπράιτον που κατά γενική ομολογία αυτή την εποχή μαζί με την Σίτι είναι ότι πιο ενδιαφέρον (και φορμαρισμένο) έχει να προσφέρει η Premier League.

Και αν σκεφτεί κανείς στην περίπτωση της νταμπλούχου το γεγονός ότι εμφανίστηκε στη Νότια Αγγλία με έναν διαθέσιμο στόπερ (Μήτογλου) ή ότι ισοφαρίστηκε δύο φορές από «φτηνά» λάθη που έστησαν τη μπάλα στη βούλα του πέναλτι; Η νίκη αυτή παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις κερδίζοντας μια θέση στις «αναμνήσεις» αλλά και τη φιλοδοξία του κοινού της. Ποιος επιμένει σήμερα ότι η ΑΕΚ είναι χαμένη από χέρι σε αυτό το γκρουπ… πόνος στο στομάχι με τους Άγγλους, τον Άγιαξ και τη Μαρσέιγ…

Οι νίκες βεβαίως, Πέμπτη βράδυ για το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν τρεις. Και αν ο ΠΑΟΚ δεν είχε αντίπαλο από την elite των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων; Η δική του επικράτηση στο Ελσίνκι, έπειτα από δύο μαζεμένες Super League γκέλες (ήττα από τον ΟΦΗ, ισοπαλία με τον Άρη) και με ξεκάθαρη ανάγκη για rotation μπορεί να αποδειχθεί κλειδί για την πορεία του.

Βρέθηκε να χάνει από νωρίς (35΄), έκανε πραγματικά πολύ ώρα να συνηθίσει στο πλαστικό χορτάρι που αλλάζει την ταχύτητα της μπάλας, αλλά όταν συντονίστηκε θυμήθηκε (και θύμισε) πως όλα αυτά τα χρόνια που ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ περνούσαν ήσυχες Πέμπτες στο σπίτι, εκείνος ήταν ο μοναδικός πέρα από τον Ολυμπιακό που προσπαθούσε να γεμίσει με βαθμούς το σακούλι του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ναι, ήταν μετά από καιρό ένα όμορφο βράδυ για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και θα ήταν σπουδαίο αν και ο Ολυμπιακός κατάφερνε να πάρει αυτό για το οποίο μόχθησε χθες βράδυ στο «Καραϊσκάκης». Διότι μπορεί σήμερα η υπενθύμιση του τελικού 2-3 να αναγκάζει τους πάντες να προσγειωθούν άτσαλα στην πραγματικότητα καταλαβαίνοντας πως οι Ερυθρόλευκοι έχασαν έδαφος με το «καλησπέρα», αυτό όμως δεν αναιρεί τον «τρόπο». Και η ομάδα του Ντιέγκο Μαρτίνεθ έκανε περισσότερα «καλά» από όσα ταιριάζουν σε μια ήττα: 18 τελικές απέναντι στην Φράιμπουργκ, δύο γκολ, τρεις-τέσσερις σπουδαίες ευκαιρίες. Και κυρίως μια μόνιμη προσπάθεια να ανεβάσουν τον ρυθμό ψηλά κόντρα σε έναν αντίπαλο που με τη σειρά του τα τελευταία χρόνια έχει σκαρφαλώσει ψηλά στην ιεραρχία της Bundesliga.

Το καλό για τους Πειραιώτες είναι ότι ευτυχώς η Μπάτσκα Τόπολα με έντεκα Σέρβους στην εντεκάδα της δεν διατήρησε το 1-0 πλεονέκτημα που κρατούσε ως το 65΄

Πως το έκανε; Από ένα τρίγωνο δεξιά με στιγμές που σε άφηνε με το στόμα ανοιχτό. Ο Ροντινέι στο διάδρομο, ο Καμαρά «δικλείδα» για το transition και η τελευταία διάνοια του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Κώστας Φορτούνης σε ένα δικό του ξεχωριστό επίπεδο : Έκσταση.  Ακόμη ψάχνει ο Νοά Ατουμπόλου πως τον έσωσε το δοκάρι του στην απευθείας εκτέλεση κόρνερ του 26΄, πως ο Γκίντερ έδιωξε πάνω στη γραμμή το σουτ του Ελ Κααμπί (5΄) από την ασίστ του αρχηγού, πως ο «Φόρτου» είδε αλλά και έστειλε τη μπάλα τηλεπαθητικά στο πρώτο δοκάρι στη φάση του 2-2.

Γιατί δεν πήρε τίποτα από μια παρτίδα που ίσως τελικά να άξιζε τα πάντα; Διότι λάθος σαν αυτό του Φρέιρε στη φάση του 0-1 δεν γίνεται  ούτε στο «παιδικό». Διότι ο Ρέτσος υπέπεσε σε ένα πέναλτι που το κρατάς στο βίντεο για να δείχνεις σε κάθε ευκαιρία τι δεν κάνει ένας στόπερ όταν σε μια «γεμάτη» περιοχή ο αντίπαλος έχει πλάτη στην εστία και πορεία προς τα έξω. Γιατί χθες ήταν τέτοια η βραδιά που ο Ολυμπιακός δεν πλήρωσε μόνο τα δικά του λάθη και την αστοχία του σε μεγάλες ευκαιρίες, αλλά και τη γκάφα του Ολλανδού, Άλαρντ Λίτουντ στο 19΄ που δεν μπόρεσε να διακρίνει (ο ίδιος και το VAR) τον τρόπο που ο Ρόλαντ Σάλαι έβγαλε νοκ άουτ τον Σαντιάγκο Έσε με κάταγμα στη μύτη σε μια φάση που δόθηκε «ελεύθερο»!

Το καλό για τους Πειραιώτες είναι ότι ευτυχώς η Μπάτσκα Τόπολα με έντεκα Σέρβους στην εντεκάδα της δεν διατήρησε το 1-0 πλεονέκτημα που κρατούσε ως το 65΄στο Λονδίνο κόντρα στην κάτοχο του Conference League, Γουέστ Χαμ και ο όμιλος τουλάχιστον δεν ανακατεύτηκε περισσότερο. Το καλύτερο; Πως όλοι έχουν πλέον την περιέργεια για το επόμενο παιχνίδι. Η ΑΕΚ μέσα με τον Άγιαξ, ο Παναθηναϊκός στη Χάιφα με τη Μακάμπι, ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα με την Άιντραχτ, ο Ολυμπιακός στη Σερβία…  Καιρός ήταν!