Το μέγεθος της μεταναστευτικής κρίσης μπορεί να ξεστήσει την ΕΕ

Πρώτο θέμα στην ΕΕ και πάλι η μετανάστευση και ο καταστροφικός αντίκτυπος της. Αφορμή οι εκατοντάδες μετανάστες, στην πλειοψηφία τους από την Αφρική, που δραπέτευσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο από το κέντρο υποδοχής Πόρτο Εμπέντοκλε στη Σικελία και άρχισαν να περιφέρονται στα αρτοποιεία και τα καταστήματα της πόλης, που πήρε το όνομα της από τον αρχαίο Έλληνα προσωκρατικό φιλόσοφο Εμπεδοκλή, ζητώντας φαγητό, με αποτέλεσμα ο δήμαρχος της να υποχρεωθεί να δώσει εξηγήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Υπήρχαν 2.000 μετανάστες στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον σε μια εγκατάσταση που προοριζόταν για μόλις 250 άτομα, είπε χαρακτηριστικά ο προαναφερόμενος στους τρομοκρατημένους ντόπιους. Οι συνθήκες ήταν απάνθρωπες και οι επανειλημμένες προσπάθειες διαφυγής απλά αναπόφευκτες.

Στο νησί της Λαμπεντούζα, 11.000 μετανάστες είχαν φτάσει στα εδάφη του σε διάστημα πέντε ημερών. Οι 6.000 εξ αυτών μεταφέρθηκαν σε μια δομή που προοριζόταν για 600 άτομα, με αποτέλεσμα σύντομα να ξεσπάσουν τσακωμοί ανάμεσα στους Αφρικανούς της υποσαχάριας Αφρικής και τους Βορειοαφρικανούς.

Οι αφίξεις των μεταναστών στην Ιταλία φέτος διπλασιάστηκαν

«Το να πάρεις φαγητό είναι πρόβλημα», ανέφερε ένας μετανάστης σε τηλεοπτική συνέντευξη. «Αν δεν πολεμήσεις, δεν έχεις φαγητό», ολοκλήρωσε το σχόλιο του μπροστά στις κάμερες. Όπως γράφει το Spectator εκείνες τις μέρες οι δημόσιες συγκοινωνίες ακινητοποιήθηκαν, καθώς οι αρχές διέταξαν τη χρήση των λεωφορείων για τη μετακίνηση των μεταναστών.

Χιλιάδες μετανάστες στο κέντρο υποδοχής Πόρτο Εμπέντοκλε στη Σικελία

Πολλοί, ντόπιοι πολίτες, αλλά και Ιταλοί πολιτικοί, χαρακτήρισαν την κατάσταση ως μια πραγματική εισβολή. Να σημειωθεί ότι οι αφίξεις μεταναστών στη γειτονική χώρα έχουν διπλασιαστεί φέτος φτάνοντας τα 130.000 άτομα και το μέγεθος αυτής της κρίση εκτιμάται ότι θα κλονίσει την ευρωπαϊκή πολιτική στον πυρήνα της. Όσο υπερβολική κι αν φαίνεται τώρα η κατάσταση στη νότια Ιταλία, πρόκειται μόνο για την πρόγευση των προβλημάτων που κατευθύνονται κατά πάνω της, προσθέτει το βρετανικό περιοδικό.

Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ιταλία αλλά ολόκληρη την Ευρώπη και είναι τόσο δυσεπίλυτο, που μπορεί να αποτελέσει τη δύναμη που θα οδηγήσει στην διάλυση της ΕΕ. Αυτό δήλωσε σήμερα ο Ζοζέπ Μπορέλ εξηγώντας ότι αν συμβεί αυτό, θα είναι το αποτέλεσμα των βαθιών πολιτιστικών διαφορών ανάμεσα στα κράτη μέλη της και της μακροχρόνιας αδυναμίας τους να βρουν μια κοινή πολιτική αποτελεσματικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού. Σχολιάζοντας ότι η Ρωσία υποδαυλίζει το μεταναστευτικό, ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ ξεκαθάρισε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν συνεισφέρει στην μεταναστευτική κρίση στα εδάφη της, που μετρά πολλές δεκαετίες και ενισχύεται από τις ατελείωτες συγκρούσεις και την εκτεταμένη φτώχεια στις χώρες προέλευσης.

Ο παράγοντας της δημογραφικής κρίσης

Ο πληθυσμός της Ευρώπης συρρικνώνεται και μάλιστα με γρήγορους ρυθμούς. Σε χώρες όπου η τεκνοποίηση είναι εκτός μόδας εδώ και αρκετό καιρό, μεταξύ αυτών και η Ιταλία, κάθε γηγενής γενιά είναι μόνο τα δύο τρίτα του μεγέθους της τελευταίας. Με δεδομένο ότι η Ευρώπη είναι μια πλούσια και ειρηνική ήπειρος, οι μετανάστες θα σπεύσουν να καλύψουν το κενό, απλά στην Αφρική, ειδικά στα νότια της Σαχάρας, η σχετική ανάπτυξη έχει αυτή τη στιγμή ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Για του λόγο το ασφαλές, η υποσαχάρια Αφρική πέρασε το όριο του ενός δισεκατομμυρίου ατόμων το 2015 και πρόκειται να υπερδιπλασιαστεί, να φτάσει τα 2,12 δισεκατομμύρια, μέχρι το 2050. Τη συγκεκριμένη χρονιά ο πληθυσμός της θα είναι ο δεκαπλάσιος από αυτόν που ήταν το 1950.

Η κυβέρνηση της Ιταλίας ήδη τα έχει βρει σκούρα στην προσπάθεια της να χειριστεί την κατάσταση. Η πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, παρότι κέρδισε τις εκλογές με μότο μια σκληρότερη στάση στο μεταναστευτικό, έχει ρίξει νερό στο κρασί της σε ότι αφορά την ΕΕ, καθώς αποτελεί μια πηγή χρημάτων και εγγυήσεων που η χώρα της έχει μεγάλη ανάγκη.

‘However overwhelming the situation in southern Italy looks now, it is only a foretaste of the troubles ahead.’

✍️ Christopher Caldwellhttps://t.co/ba0dL0FToE

— The Spectator (@spectator) September 21, 2023

Γι’ αυτό και μαζί με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που βρέθηκε στη Λαμπεντούζα το περασμένο Σαββατοκύριακο, ζήτησαν την αλλαγή των πολιτικών του «συμφώνου μετανάστευσης» της ΕΕ που εγκρίθηκε τον Ιούνιο, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικές και να εφαρμοστούν πιο γρήγορα, ενώ μίλησαν για καλύτερη συνεργασία με την Τυνησία και δικαιότερη κατανομή των αιτούντων άσυλο και στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Εμείς Θα αποφασίζουμε ποιος θα έρθει στην ΕΕ και υπό ποιες συνθήκες, όχι οι λαθρέμποροι και οι διακινητές», δήλωσε χαρακτηριστικά η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προσθέτωντας ότι «τα πιο αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση των ψεμάτων που λένε οι λαθρέμποροι είναι οι νόμιμοι δρόμοι και οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι».

Οι Ιταλοί ζητούν blocco navale

Οι Ιταλοί ψηφοφόροι, φυσικά, και ανησυχούν λιγότερο για τα ψέματα των διακινητών και περισσότερο για τον αριθμό των μεταναστών, που καταφέρνουν να περνούν στη χώρα τους. Γι’ αυτό και καμιά σημασία δεν δίνουν στους νόμιμους δρόμους ή τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους και απαιτούν ένα blocco navale. Πρόκειται για το σύστημα ναυτικού αποκλεισμού, που επιστράτευσαν οι πολιτικοί της γειτονικής χώρας στο αποκορύφωνα της μεταναστευτικής κρίσης εξαιτίας της κλιμάκωσης του πολέμου στη Συρία. Τότε που η Άνγκελα Μέρκελ είχε περίφημα πει, «Wir schaffen das», σε ελεύθερη μετάφραση «μπορούμε να διαχειριστούμε το μεταναστευτικό κύμα».

Είχε περίπου δίκιο. Η Γερμανίδα καγκελάριος καλοδέχτηκε τους μετανάστες, αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι, το πρώτο εθνικιστικό, ακροδεξιό κόμμα στην ιστορία της χώρας μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατήγαγε μεγάλες νίκες στις τοπικές εκλογές. Ομοίως στη Βρετανία η δυσαρέσκεια με την ΕΕ αυξήθηκε και στις ΗΠΑ  ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων. Το 2018 στην Ιταλία ένας συνασπισμός από δεξιούς και αριστερούς λαϊκιστές ανέλαβε την εξουσία, με τον Ματέο Σαλβίνι από τη θέση του υπουργού των Εσωτερικών να ακολουθεί μια πολιτική εξάλειψης όλων των μεταναστών από τα ιταλικά εδάφη που ανέβασε ακόμα περισσότερο τα ποσοστά δημοτικότητας του μεταξύ των Ιταλών.

Από τότε πολύ νερό έχει κυλίσει στο αυλάκι και αποτελεσματική λύση στο μεταναστευτικό δεν έχει βρεθεί ούτε στην Ιταλία, ούτε στην ΕΕ, όπου τα ακροδεξιά κόμματα βιώνουν μια νέα περίοδο ενδυνάμωσης τους, την οποία ο Μπορέλ συνέδεσε στις ίδιες δηλώσεις του απευθείας με την μετανάστευση και όχι τον ευρωσκεπτικισμό.

Μετανάστες λαμβάνουν ιατρική βοήθεια στη Λαμπεντούζα

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Υπάρχουν δύο τρόποι που οι Βρυξέλλες μπορούν να βοηθήσουν μια χώρα σαν την Ιταλία, εκτιμά το βρετανικό περιοδικό: 1) να παρέχουν τις πηγές που χρειάζονται για να μπλοκάρουν τη μεταναστευτική κίνηση πριν φτάσει στις ιταλικές ακτές και 2) να εφαρμόσουν μια δικαιότερη κατανομή των μεταναστών, που καταφέρνουν να ξεβράζονται στα εδάφη της γειτονικής χώρας.

Αν το πρώτο προσκρούει στην απουσία ναυτικής δύναμης της ΕΕ, που περιπλέκει τα πράγματα, το δεύτερο χτυπά με δύναμη πάνω στην κατηγορηματική άρνηση χωρών, όπως η Αυστρία, η Δανία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Πολωνία και η Σλοβακία, να δεχτούν έστω και έναν μετανάστη.

Με δεδομένο ότι και ο Κανονισμός του Δουβλίνου  με στόχο «τον ταχύ προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο [για αίτηση ασύλου]» και τη μεταφορά του αιτούντος άσυλο στο εν λόγω κράτος μέλος αποδείχτηκε ανεπαρκής, το βρετανικό περιοδικό καταλήγει υιοθετώντας τη θέση του Γάλλου πρώην πρόεδρου, Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ότι στην πραγματικότητα «η μεταναστευτική κρίση δεν έχει ούτε καν αρχίσει».