Η «γιαγιά που δεν ήταν» και άλλες ειδήσεις

Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει μια σοβαρή μελέτη για τη διάρκεια μιας είδησης και το πώς αλληλεπιδρούν σχετικά τα ΜΜΕ και τα social media. Με μια εντελώς πρόχειρη προσέγγιση, τα μεγάλα γεγονότα επιβιώνουν στο τοπ 10 των τίτλων ειδήσεων περίπου δύο εβδομάδες.

Μετά όλο και κατεβαίνουν, ώσπου να εξαφανιστούν ή να απασχολούν μονάχα μεμονωμένα Μέσα ειδικού ή τοπικού ενδιαφέροντος.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των φυσικών καταστροφών του τελευταίο μήνα, που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της «ζωής» τους στις ειδήσεις.

Στον Εβρο, αφού κάηκε ένα τεράστιο κομμάτι δασικής έκτασης, οι καταναλωτές των ειδήσεων που ζούμε μακριά από την περιοχή δεν έχουμε πλέον εικόνα για το πώς είναι σήμερα η ζωή εκεί, τι επιπτώσεις έχει στον αέρα που αναπνέουν οι άνθρωποι, πώς πάνε οι όποιοι σχεδιασμοί έχουν γίνει ως τώρα για την επόμενη μέρα.

Στη Θεσσαλία, μόνο αν κάποιος αναζητήσει τα νεότερα για την καθημερινότητα των πλημμυροπαθών θα διαπιστώσει ότι αυτή την εβδομάδα αναφέρονται εκατοντάδες κρούσματα διαφόρων ειδών λοιμώξεων, αυξημένες ανά δεκάδες μέσα σε διαστήματα 24 ωρών, ότι χιλιάδες άνθρωποι επισκέπτονται καθημερινά τα επείγοντα, ότι ο ΕΟΔΥ προειδοποιεί ότι ο κόσμος πρέπει να εμβολιαστεί για τέτανο και ηπατίτιδα Α και βγάζει κλιμάκια στις περιοχές για εμβολιασμό, ενώ συστήνει προσοχή και στα τσιμπήματα, καθώς καραδοκεί και ο ιός του Δυτικού Νείλου.

Οσοι αναζητήσαμε τις ειδήσεις αυτές, διαβάσαμε ακόμη ότι η συλλογή και καύση των νεκρών ζώων δεν έχει ολοκληρωθεί (τουλάχιστον όχι ως την Πέμπτη), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημόσια υγεία (ας μην μπούμε στις λεπτομέρειες, είναι ανατριχιαστικές).

Μάθαμε επίσης ότι η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας είπε στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα ότι το νερό στον Βόλο «δεν ήταν πόσιμο και πριν τις πλημμύρες». Για να διευκρινίσει την επομένη σε τοπικό Μέσο της Θεσσαλίας ότι «δεν εννοούσε πως το νερό δεν πληρούσε τις προδιαγραφές ποιότητας, αλλά ότι οι Βολιώτες επέλεγαν να πιουν εμφιαλωμένο νερό». Τελικά την Τετάρτη ανακοινώθηκε πως στον Βόλο το νερό είναι πόσιμο. Οχι όμως και αλλού.

Γιατί αυτή η καταγραφή; Γιατί αυτά είναι μερικά από αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας που θεωρήθηκαν λιγότερο πιασάρικα και άξια σχολιασμού από τις πίτσες, το γυμναστήριο και τη γιαγιά-που-δεν-ήταν-γιαγιά ενός Στέφανου Κασσελάκη.