Η Άννα Βίσση για τον «αιώνιο έρωτα» με τον Νίκο Καρβέλα – «Δεν με ενδιαφέρει ο έρωτας»

Κλείνοντας 50 χρόνια στο τραγούδι, η απόλυτη Ελληνίδα σταρ Άννα Βίσση μίλησε για τη σχέση της με τον Νίκο Καρβέλα, τον έρωτα και τη σχέση της με την κόρη της Σοφία σε μια σπάνια συνέντευξή της στη Vogue και τον δημοσιογράφο Βλάση Κωστούρο .

Στον Νίκο αναγνώρισα αμέσως τον συνθέτη, τον στιχουργό, τον σύντροφο και τον μέντορα μου για το υπόλοιπο της ζωής μου

Δεν θα μπορούσε φυσικά να μην αναφερθεί στον Νίκο Καρβέλα, στον άνθρωπο με τον οποίο είναι απόλυτα συνυφασμένη. Έναν άνθρωπο χωρίς τον οποίο δεν ξέρει τι θα ήταν σήμερα αν δεν τον είχε συναντήσει.

«Στον Νίκο αναγνώρισα αμέσως τον συνθέτη, τον στιχουργό, τον σύντροφο και τον μέντορά μου για το υπόλοιπο της ζωής μου. Μου λένε συχνά: «Όλο για τον Καρβέλα μιλάς». Ναι. Λέτε να του κάνω κανένα χατίρι; Δεν ξέρω τι θα ήμουν σήμερα αν δεν τον συναντούσα. Είχε ένα όραμα για μένα αυτός ο άνθρωπος. Δεν μου έγραψε απλά τραγούδια. Αξιοποιούσε αυτό που έφερα. Μου έδινε ρόλους», σημειώνει χαρακτηριστικά η Άννα Βίσση.

«Η σχέση μας είναι αδιάσειστη. Μαλώνουμε ακόμα λες και είμαστε παιδιά και συνδεόμαστε πάλι με έναν τρόπο μαγικό. Περιμένω πάντα με λαχτάρα την επόμενη μεταμόρφωση θα εμπνευστεί για να μου γράψει. Δεν είναι μόνο το τεράστιο μουσικό του ταλέντο. Είναι και το πνεύμα του. Ελεύθερο, ανεξάρτητο, φιλοσοφικό. Είμαι τυχερή που επωφελήθηκα από αυτό το πνεύμα» εξομολογείται η Άννα Βίσση.

Η Άννα Βίσση αναφέρθηκε και στην κόρη της Σοφία Καρβέλα, την αληθινή τους φιλία και τη σχέση που έχει με τα αγαπημένα της εγγόνια.

«Πάντως, με τα παιδιά της Σοφίας κάνω πολύ καλή παρέα, όπως και η Σοφία ακόμα περισσότερο. Εγώ έγινα μητέρα παρόλο που δεν είχα ούτε αρκετό χρόνο να αφοσιωθώ στο παιδί μου, ούτε τα χαρίσματα της «κλασικής» μητέρας. Αλλά διδάχθηκα κάτι πολύτιμο: «το παιδί σου δεν είναι ένας τίτλος, ούτε η λέξη «μητέρα» αντανακλά κάποιο επάγγελμα, εκτός κι αν η ίδια γυναίκα επιθυμεί να αφιερωθεί ολοκληρωτικά. Μπορεί η σχέση αυτή να είναι εξίσου τίμια και να εξελιχθεί σε μια αληθινή φιλία, όπως αυτή που νιώθω να έχω σήμερα με την κόρη μου» παραδέχεται η Άννα Βίσση.

Ποτέ δεν με αφορούσε και πολύ ο έρωτας. Ήταν πάντα η δεύτερη προτεραιότητα μου

Οι σχέσεις της Άννας Βίσση αλλά και ο «αιώνιος έρωτας» με τον Νίκο Καρβέλα έδιναν πάντα τροφή για συνεχή δημοσιεύματα για την προσωπική της ζωή. Σε αυτή τη φάση της ζωής της, η Άννα Βίσση αποκαλύπτει πως δεν την ενδιαφέρει ο έρωτας.

«Μη με ρωτήσεις για τον έρωτα. Δε με ενδιαφέρει σ’ αυτή τη φάση της ζωής μου. Άλλωστε τον έχω πολύ τραγουδήσει! Ποτέ δεν με αφορούσε και πολύ, εδώ που τα λέμε. Ήταν πάντα η δεύτερη προτεραιότητα μου. Δε με σέρνει από τη μύτη. Η μουσική με σέρνει από τη μύτη. Με τον Καρβέλα, βέβαια, νομίζω ότι θα είμαστε αιώνια ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο. Απλώς μας έχει τελειώσει το πρακτικό μέρος του έρωτα: το σεξ δηλαδή. Η φύση στο παίρνει κάποια στιγμή κι αυτό. Έρχεται και σου λέει: μπάστα, πάει αυτό. Και δεν είναι κακό. Αντιθέτως, οι άνθρωποι φοβούνται να παραδεχτούν πράγματα σαν αυτά. Από ανασφάλεια; Από στενομυαλιά;», σημειώνει η Άννα Βίσση.

«Μου λείπει η σταράτη συμπεριφορά των ανθρώπων»

Αυτό που την ενοχλεί ιδιαίτερα είναι ότι πολλοί άνθρωποι που τη συναντούν την αντιμετωπίζουν σαν έναν τίτλο, σαν μια Βίσση και όχι σαν την Άννα. Της λείπει, όπως παραδέχεται, η σταράτη συμπεριφορά των ανθρώπων που θα βρεθούν απέναντί της.

«Μου λείπει ακόμα η σταράτη συμπεριφορά των ανθρώπων που θα βρεθούν απέναντι μου. Υπάρχουν φορές που νιώθω να είμαι απλώς ένας τίτλος. Μία Βίσση και όχι η Άννα. Δε σου μιλάω για τον στενό μου κύκλο, αυτούς τους 5-6 πολύ δικούς μου ανθρώπους. Σου μιλάω για τους υπόλοιπους που συναντώ καθημερινά. Έχουν μια πόζα απέναντι μου, στην οποία πόζα θέλω να δώσω μια σφαλιάρα. Το ακούς λίγο σνομπ αυτό που λέω; Αντιθέτως. Καθόλου σνομπ δεν είμαι σαν άνθρωπος. Θέλεις γιατί η ζωή μου υπήρξε έντονα μέσα στα φώτα, και αυτό δημιουργεί κάτι στον άλλο και τον μπλοκάρει;» σημειώνει η Άννα Βίσση.

«Είμαι άνθρωπος του τώρα. Μη με ρωτάς τι θα κάνω αύριο. Θα κάνω ό,τι επιτάσσει η φύση και η «Βίσση» μου! Όσο και να έχω αντισταθεί της φύσης μου, με νίκησε. Και καλά μου έκανε. Με νοιάζει αυτό που βλέπω, αυτό που έχω και αυτό που κατάφερα να είμαι. I more than οκ with that!».